84 resultaten.
Vleermuizengrot
gedicht
1.0 met 22 stemmen 8.235 De aardbol gonst van ons gewemel. Klankkoepel. Keutels.
Soms, tijdens ene paring, zou ik alleen willen zijn
met jou, je naam weten, je beminnen. En kijken, kijken...
------------------------------------------------
uit: 'Een leeuw is eigenlijk iemand', 2006.…
Niburu.
netgedicht
2.0 met 6 stemmen 486 spinnend aan het wiel der tijden
wentelend in het dradenspel
lijnen met verzilverde zijden
flonkerend in een hemelse hel
draaiend in planeten banen
spugend met het draken vuur
centrum van je eigen manen
leegte kent geen levensduur
vlammend aan de aardse hemel
brenger van het nieuwe licht
schreeuwend in het hels gewemel
onweer donder…
Lenteklacht
poëzie
3.0 met 12 stemmen 2.322 Helderblauw is de hemel
De aarde in jeugdige dos,
En het bontste gewemel
Speelt in 't luchtige bos;
Ach mijn hart is een droefheidsbron,
Nimmer straalt er de lentezon.
Waar 'k mij wend, is er leven
Ener bruisende jeugd,
En het vurigste streven
Naar de vluchtige vreugd.…
speel mozart
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 211 elk verdriet is van korte duur
muziek brengt allen hogerop
tijd voor een ontmoeting met
hoe je lacrimosa was bedoeld
was het nog mooier geweest
als je ginds langer was gebleven
jou verwacht ik heel spoedig
deze eeuwigheid duurt niet lang
dan altijd samen met m’n geliefde
is ‘t met haar wel hemelser dan daar
beneden in het aardse gewemel…
Gerbera, gerbera
netgedicht
2.0 met 5 stemmen 74 Ondertussen verpozen bijtjes, vliegjes en
ander gewemel zich in je zoetigheid...,
dénk ik, maar zie ze niet. Benijd ik ze?
Zijn ze verzwolgen door je ernstig centrum?
Ik scheur me los, besef dat ik mens blijf,
opgewassen tegen verlokkingen.
Voorlopig ontbeer jij dierlijke aandacht,
zit ik dankbaar gevangen in je charme.…
't Hemeltje...
hartenkreet
4.0 met 27 stemmen 1.352 De Hel in de Hemel
en al dat gewemel
van brandende fakkels
en rook aan de hemel
Verminkte gezichten
heeft die brand
aan kunnen richten...
Geen woorden voor...
Alleen: Waardoor
kon dit gebeuren...
Ik zal het tot
in lengte van tijd
betreuren...WAARVOOR
moest dit gebeuren...…
Zwembad in de zomer
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 1.162 Een zwaluw vindt wat water, vlug
nipt hij en vliegt dan snel terug
naar boven, naar die blauwe hemel
ver van dit kinderrijk gewemel.
De zon stuurt scherpe witte stralen
die brandend op mijn hoofd neerdalen
maar frisse wind komt óók voorbij.…
Morgenzee
gedicht
2.0 met 12 stemmen 4.761 Onder de hemel,
bleek om Dag´s nadering,
drijvend gewemel
binnen de kring.
Dromende spiegel
zwijgend en afgemat,
in lome wiegel
glimmend en glad
Diep van de wolken
dalen de schimmen af,
Donker bevolken
´t groot watergraf.
Zo wel bevaren,
vreugden en leed ontvlucht,
doodmoede blaren
doodstille lucht.…
Vleug'len
hartenkreet
3.0 met 4 stemmen 1.037 Vlieg maar naar de hemel
met een forse slag,
waar je 't aards gewemel
even missen mag.
Geef jezelf eens vleug'len
in je moeizaam lot
en stijg boven heuv'len
naar het licht van God.
Daar ontdek je waarden
die je naast je leed,
weer terug op aarde,
nimmermeer vergeet.…
Onze zomertuin
netgedicht
4.0 met 14 stemmen 523 "
Als een reddende engel uit de hemel
van tussen de struiken gewemel
onze grote, bruine vriend,
met geen enkele vogel bevriend
komt aangerend.
Met volledige overgave
verdrijft het klapwiekend gevaar
maar het scheelde geen haar...…
Voorjaarsmiddag
poëzie
4.0 met 16 stemmen 2.284 Een gele zon-verheugde ketel,
Een rode alp bij dovenetel,
Een appel, die te berste bloeit
In 't licht, dat met het windje stoeit
Een fladdert in het glanzig veld
En van iets vriendelijks vertelt;
Een beetje stilte en zonnigheid,
Een klein beetje tevredenheid,
En overal die blauwe hemel
Met tintel-ver dat blond gewemel -
Een veertje, dat er…
Antwerpen Centraal
hartenkreet
3.0 met 6 stemmen 1.084 groot radiant
leunden tegen het avonduur
ik had wat tijd en genoot riant
van het dampende clair-obscur
mijn gedachten spoorden naar de zon
felrood onder het glazen fries
bij de kiosk op het perron
plantte ik hijgend mijn valies
hier gonsde 't van gezelligheid
onder de hoge stalen hemel
wereldgeluiden stegen wijd
op uit het wervelend gewemel…
Knekel
gedicht
3.0 met 9 stemmen 3.219 water
woorden bewogen door de wind - dat staat er
in elke beendervel volop geschreven -
vormen de liefste zin aan mij gegeven
zolang mijn schedelmond nog praat - ik schater
mij schuimend, bottend, brandend, stormend naar de
vier elementen die zich zingend mengen
met mij, de lichtste, aether, als hun hemel
die schedeldak mag vullen met gewemel…
Begeesterd
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 107 Aan hun voet mierenhopen,
naarstig op en neer gewemel
in een sparrennaaldensprei.
Een rosse pluimstaart steekt
daar ver, de bosweg over
naar een eikenstam gezwind
en verdwijnt al zigzaggend
in een kathedraal van lover,
als gejaagd door de wind.…
LENTE.
poëzie
3.0 met 2 stemmen 267 'k Zie weer de glinsterende mugjes dansen
In held'rer zon neersprankelende glansen;
De wolken varen rustig langs de hemel,
In bos en water krielt een nieuw gewemel.…
En Jozef schrijft…
gedicht
2.0 met 152 stemmen 40.762 Je glimlacht
Het dorp, een vaag kontrast op de rand
van horizon en hemel
de laatste restjes van het daags gewemel
worden samen met de late kaarsen opgebrand
Vingertoppen markeren de nieuwe levenslijn
onder jouw strakke huid.…
Sonnet
poëzie
3.0 met 10 stemmen 1.623 Geen roem of geen rijkdom gold ooit mij een hemel;
Veel heb ik, helaas, op de vriendschap betrouwd,
‘t Paleis mijner toekomst op liefde gebouwd,
En ‘k wandel allenig door ‘t aardse gewemel…
Ach! baat er geen balsem ‘t verouderd gezicht,
‘t Gerimpelde hartje blanket men zo licht!…
Agressieve tred
netgedicht
1.0 met 4 stemmen 395 Het adellijk loof kaalgevreten
door het vunzig ongedierte
van horden rups en bladluis
in walgelijk wuft gewemel.
De tengels kringelen omhoog
als bloedbestorven slagaderen
snakkend naar het uitspansel
van onbedoezeld zuurstofrijk.
Blauwzwart ligt de hemel
te wentelen in weifelzucht.…
Aanzien
hartenkreet
3.0 met 4 stemmen 141 Vleugels slaan heftig, voeten schuiven stram:
bont gewemel, zich verspreidend én dicht.
De nieuwe koningin aanvaardt haar plicht
in het plechtig feestende Amsterdam.
Stil neerziend' denkt de vorstelijke zoon:
"Zal moeder straks geen vreemdelinge zijn,
daar ze voortaan bestaat voor Neerlands troon?…
Melk en honing
netgedicht
2.0 met 4 stemmen 75 Een dorp dreigt weldra overstroomd te raken
De regen valt met bommen
uit de hemel
Men redt het vege lijf in al 't gewemel
Maar Abraham blijft zitten
op de daken
"Al stijgt het water, God heeft
het gezonden,"
Zegt Abraham, "laat hij het
ook maar dalen..."
Een heli komt om hem daar
weg te halen
Hij weigert, wordt door 'n donderwolk…
DE VOGEL
gedicht
2.0 met 13 stemmen 5.418 De maan draait langzaam aan de open hemel
Gelijk een gouden scheepje over zee;
De sterren in hun eeuwenoud gewemel
Drijven als kleine waterlelies mee.
Dan vliegt gij soms door 't open venster binnen
Gelijk een vogel die vergaat van dorst;
Ik voel uw voetjes tripplen door het linnen;
Snel drinkt gij aan de vijver van mijn borst.…
De Zeilen
poëzie
3.0 met 5 stemmen 1.010 Wij lagen onder de hemel,
onder de machtige dom
van wisseling en gewemel,
van peilloze stilte rondom.
Wij lagen er, en wij zagen
naar einders heimlijke ree
het langzaam gaan onzer dagen, -
als zeilen over de zee.…
DE VOGEL
gedicht
2.0 met 8 stemmen 12.315 De maan draait langzaam aan de open hemel
Gelijk een gouden scheepje over zee;
De sterren in hun eeuwenoud gewemel
Drijven als kleine waterlelies mee.
Dan vliegt gij soms door 't open venster binnen
Gelijk een vogel die vergaat van dorst;
Ik voel uw voetjes tripplen door het linnen;
Snel drinkt gij aan de vijver van mijn borst.…
Wodans wachters
netgedicht
3.0 met 10 stemmen 1.570 Wereld in verwondering
Werkelijkheid in wording
Waarheid zonder leuze
Woensdag was de keuze
Woedende krijgers in de hemel
Woeste wolven vol gewemel
Wentelend op uw paard
Worstelend met grote vaart
Weerlicht en donder in galop
Wilde jacht met paardenkop
Wodan eenogig met baard
Winteroffer bij de haard
Wuivende bomen overal
Wachten…
Het Vergezicht
poëzie
3.0 met 2 stemmen 1.343 De wereld ligt met haar gewemel, -
één niet te omvatten vergezicht, -
onder de welving van de hemel
als onder een gebouw van licht.
Tegen de heuvels, in de straten,
tot in de diepste verten zijn
de mensen samen in de late
verzadigde namiddag-schijn.…
Intercity
netgedicht
5.0 met 4 stemmen 177 Er is een druk gewemel op het perron
en iemand leest van alle reizigers de namen.
Over ons wordt niet geoordeeld. Niet de wet,
maar de liefde is het die uiteindelijk regeert.
Het enige waar de baas van 't station op let
is de vraag wat we van de reis hebben geleerd.…
De maangodin
netgedicht
2.0 met 8 stemmen 653 de maan is een vrouw
verstopt in het cyclische
verdwijnen en verschijnen
in de schaduw van het licht
als maand van het leven
als vruchtbaarheid gegeven
je mooie ronde vorm
aan de donkere sterrenhemel
boven het ondermaans gewemel
het initieert de getijden
het bloed en de vloed
die de vrucht in de zee ontmoet
het weerspiegelt de zon…
Aan een Dichter
poëzie
4.0 met 5 stemmen 420 trots,
als de morgenzon gerezen
boven damp en duisternis,
Dichter, uit de streek der vrezen
in het rijk, waar vrijheid is,
breng ons bij de forse pijnen,
waar uw grote weemoed ruist,
bij de bochtige ravijnen,
waar uw diep verlangen bruist,
breng ons in de wijde hemel,
die uw snelle licht doorschiet,
waar men 't wereldse gewemel…
Eenvoud
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 66 Tussen al het sterren gewemel
ziet Hij ieder mens in zijn bestaan.
Laten wij in alle eenvoud tot Hem gaan
en in God’s trouw blijven geloven.
Hij laat geen bidder staan
Zijn liefde gaat het al te boven.…
Eenvoud
hartenkreet
2.0 met 1 stemmen 277 Tussen al het sterren gewemel
ziet Hij ieder mens in zijn bestaan.
Laten wij in alle eenvoud tot Hem gaan
en in Gods trouw blijven geloven.
Hij laat geen bidder staan
Zijn liefde gaat het al te boven.…