Alle inzendingen over gewicht

ontlast u van de haargel in kale levens, de zaterdagse wasbeurt van uw auto, de zondagse plant- en tuingewelven, de kater na het kotsen, het lied van de huilende buurman, de streep in ondergoed, de belastingdienst, reclamefolders, huis aan huisflora, uw prangende vraag onthaast u er is tijd om de ijzers van de dood in te vetten, de…

Ontdoe je van je schichtigheid en zwicht niet voor gewichtigheid!…

Papier spiegelglas water dat was vóór de geest De ziel van dit blad is de witheid geweest en de pijn is de pen die geheimen uitlekt Desondanks geneest: gewicht contra gewicht dichter contra gedicht pupil, blinde vlek.…

Papier spiegelglas water dat was vóór de geest De ziel van het blad is de witheid geweest en de pijn is de pen die geheimen uitlekt Desondanks geneest: gewicht contra gewicht Schoonheid en beest dichter contra gedicht: pupil blinde vlek.…

Wie op de Apeldoornse kermis rond wil zwaaien Mist het grote reuzenrad - het stond al klaar Maar het moest weer uit elkaar omdat het daar Op een ondergrondse parking rond zou draaien De exploitant vreest voor zijn dagelijks eten Maar Van der Valk schijnt nog een plek te weten…

Keurig in de rij worden hun takken geknot, bevrijdend gewicht.…

Gewichten aan haak Tibetaans gewichtheffer heeft werk gevonden…

lichte beroering het gewicht van een vlinder laat haar sporen na…

Gespierde bundel, poëtische krachttermen, gewichtige druk.…

De kleuren van de vemen op de Kaasmarktdagen sieren stemmig de Dragers en geven meer gewicht aan Hun klompendans. De waagmeester's ogen in een strak Gezicht. Jong, belegen en meer gerijpt Op het juiste gewicht. Goudse kazen op Kaasmarktdagen te gewichtig om niet Met traditie te blijven verbazen.…

gewichtig verend waagde ik de sprong……en liet de duikplank trillen…

En in het aarzlend ochtendlicht staat altijd nog die boom die nimmer voor het gewicht van haar appels is gezwicht…

Mist Verloren De weg Weg Geen Zicht Gewicht Zwaar Slaap Maar…

Aan de vooravond van mijn ontdekking roepen vlammen beelden op zoals het haardvuur van Kekulé u weet wel, van de benzeenring. Serendipiditeit of zoiets lijkt bijna op seniliteit maar dan verbonden met 't serene of de verlokking van de sirene. Mijn broer is reeds dood maar hij geloofde in woorden; in iedere letter zag hij God. De geestelijke…

De jeugd is in de toekomst niet te pruimen Zo dik als een meloen! Dat is te wijten Aan niet door zure appels willen bijten Ze mist de pit om kilo´s weg te ruimen Wie vruchten stelselmatig blijft negeren Zit later mooi met de gebakken peren…

De regen roffelt mijn bestaan wat samen op een hoopje onbestemd lawaai en opeens word ik naar de rand gezogen van velerlei stemmingen oorden waar alles zomaar in elkaar kan vloeien genadeloos het rammelt met beetjes aan mijn hoofd alsof de muren me scheef voorover duwen het huis de folterpaal naar me doorschuift en me tot de marginaliteit…

Waarom denken sommige mensen dat ze je plezieren met ongevraagd commentaar ? Waarop baseren ze gedachten te kunnen spuien zónder diep te kwetsen vertel mij het maar ... Waardoor is onzichtbaar, die lijfelijke pijn van je minderwaardig voelen als mens ? Ben ik daarvoor te zwaar ? Waarmee kan ik jou eindelijk duidelijk maken,…

De woorden op het schaaltje, legden net niet genoeg in gewicht neer, zodat de schaaltjes nu alleen maar zwiepen, heen en weer, heen en weer!…

Het zeker weten dat niets overblijft als alles is geweken, een stem, een woord dit lichaam bekend om zijn gebreken De hand van de ander is naar huis gegaan slaapt in een bed naast een vrouw op wie iedereen verliefd worden zou De kamer wacht op de laatste zucht als de geest in het kippenhok, waar de hennen en één haan het voorbijgaan…

het is als bij een afscheid van iemand die er al niet meer was leemte blijft leemte alleen is het nu blijvend in een symbolische tombe begraaf ik al mijn leed en dek het af met een dikke steen die mij te lang en te zwaar op mijn hart drukte…

hier werd destijds geladen en gelost gewichtige zaken van overzee die weken onderweg waren een heen en weer tussen werelddelen met het oost-west thuis best gevoel doch bovenal heerst er nog de nostalgische hang naar lang vervlogen schepen die schipbreuk leden in de haast der tijd…

toen hij de golven op het zwarte strand hoorde breken verbrandde hij met wijd open ogen om niet te verdwalen de wrakke schepen achter zich geen mens kwam in de buurt van zijn ziel niemand sprak de taal toeschouwer in het eigen nooit vertelde verhaal het langzame gif voelde hij pas later toen het gewicht van de uren hem…

voordat de blauwe slierten opgaan in het niets dansen ze ineengestrengeld door de kamer een generale repetitie van de laatste ceremonie op de klanken van de telefoon plichtmatig condoleert men mij ze wachten tot ze tachtig kilo hebben maar met een grote hond erbij duurt dat niet lang mijn liefste, licht geworden als een veertje, drukt loodzwaar…

meters hoog ze houden ons droog doen onze dorst lessen, onze honger naar natuur met ‘t weer: onbewolkt, zon of bewolkt, koud en guur die elementen zijn als vitamines voor ons leven ik schrijf dit zittend op ’t strand wacht tot de zon daalt ver achter de horizon dan sta ik op en voel me zo licht want er is zoveel spanning van m’n gewicht…

terug op mijn schreden moet ik een stap en dan nog een met gestrekte armen duw je mijn log geworden gewicht…

nooit meer dwarsliggen ’t gewicht der treinen voorbij verticaal rond wei…

het ongrijpbare omvat mij zijn ogen prikken mijn gezicht bevend in de nacht verlies ik aan gewicht…

Hij is groot en hij is licht Dat betekent niet veel gewicht Hij is aardig, ik bedenk: "Deze Huppel, die heet Henk!"…

Apen hebben geen benul, Zoeken er al jaren naar, Te vergeefs, Maar bij mij kraakt Het geweten onder het Gewicht van dit Pijnlijke grensland, De onzichtbare rivier Die onder mijn leven stroomt, En af en toe zachtjes begint te kraken Onder het gewicht van goed en kwaad, Alleen maar om aan te geven dat het Er om gaat hoe je in…

met schijnbaar goud haar diep gebogen onder eigen gewicht treurt de wilg moe van het dragen…