53 resultaten.
jicht
hartenkreet
3.0 met 7 stemmen 529 och, wat een helse pijn
ik dronk wat glazen rode wijn
wist niet dat dit schade zou verrichten
in mijn botten en gewrichten
mijn knieën en mijn voeten
zijn gezwollen en moeten boeten
want door kristallen groot en klein
gaan gewrichten zwellen, wat een pijn
mijn dikke teen blinkt als een spiegel
hij begroet mij met een giechel,
sprak tot…
Dit zal het einde zijn
poëzie
3.0 met 16 stemmen 2.042 En ik los op, gewricht schuift van gewricht,
De spinnen stappen naar mijn ogengaten;
Ik voel mij langzaam uit elkander vallen.…
Safety first
snelsonnet
4.0 met 12 stemmen 203 Een powerlifterscoach in Bloemendaal
las in het ochtendblad tot zijn ontzetting
dat zangers vaak een bron zijn van besmetting,
dus hing hij vast een bordje in de zaal:
'Train hier alleen uw spieren en gewrichten.
Niet zingen bij het heffen van gewichten!'…
Ochtenden - I
gedicht
3.0 met 17 stemmen 8.111 De ochtend schrikt
met nog slapende gewrichten.
De nacht kleedt zich om
in de kasten van het huis.
De ene voet voor de ander
in de ene dag op de ander.
--------------------------------------
Uit: 'Zandloper', 1997.…
Scharnieren
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 109 Het heden barst uit zijn voegen,
De toekomst op losse schroeven
Pijn in mijn krakende gewrichten:
Touwtrekkerij tussen ledematen
Die verschillende richtingen uitgaan.
Marionetten zonder leidraad
Geraken in de knoop, vroeg of laat ……
Avondrood
gedicht
3.0 met 18 stemmen 7.353 Nu gaat er niets meer omhoog:
het enige dat stijf staat zijn mijn gewrichten.
Ach, waar zijt gij gebleven
zoete, bittere, onstuimige jeugd?
(1977)
------------------------------
Verzamelde gedichten (1987)…
pijn
hartenkreet
3.0 met 20 stemmen 2.556 Het maakt je kwaad
je lichaam staakt
het doet niet meer wat jij wil
je wordt verdrietig en stil
had je maar een dagje geen pijn
dat zou heel bijzonder zijn
aan de buitenkant is niets te zien
je ziet er goed uit bovendien
maar je gewrichten zijn stijf
je bent jong in een oud lijf
je moet er mee leren leven
dat is ook een goed streven
maar…
de dood is bruin en kaneel
netgedicht
4.0 met 6 stemmen 160 het landschap verandert door zijn blik
het gras wordt grijzer
de bomen wiegen slomer
het kabbelen van de beek wordt een zucht
het kreupelhout kraakt nog net iets harder dan
stramme gewrichten in een oude schommelstoel
zijn pijp ligt doelloos in zijn jaszak
de tabak uitgedroogd en lucifers zijn op
geen vlammetje meer te vinden
in dit monotone…
De sprong
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 137 Het gewricht dat zich wonderbaarlijk
Verdraait en inkapselt telkens opnieuw
Tot een orgaan dat het uitschreeuwt
Van pijn en zich daarna beklaagt.
Eenmaal beland op het voetstuk,
Maar nog steeds niet met de meest eigen
Rechtopgaande gang, trapt Niké alvast,
Gespierd inmiddels, haar sandalen van zich af.…
luister naar je lichaam
netgedicht
3.0 met 12 stemmen 868 luister goed nog niet opgestaan
naar de gewrichten van je vingers
rechtshandig die van de linker
linkshandig die van de rechter zij
je kunt uit je glas blijven nippen
buig ze traag en geconcentreerd
hou in stilte één tempo aan
hoort den klik de weg komt vrij
voor een kraak'righ geknisper
tot je de palm toucheert
uitsluitsel van langdurig…
Schraalt schaduw
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 137 soms tocht leegte
door de dagen
schraalt schaduw
alle kleur tot grijs
willen gewrichten
zich niet soepel richten
eisen jaren
eindelijk hun prijs
doelloos draaien uren
monotoon van slag
tijd verstoft en scheidt
geen koren meer van kaf
inertie loze stilstand
op het randje van verval
wachtend op ontlading of
implosie tot een nieuw…
Ernstig, eerste gezicht
netgedicht
3.0 met 19 stemmen 592 In steen dacht ik me als wij
stonden stijf in elkaar gestapeld
alles paste precies en jij vroeg
hoe het ging of het geen pijn meer deed
in de diepste gewrichten van bestaan
hoe je eens kwam en alles nam
ziel, geest, lichaam en in de vlam
van licht het zelf niet herkende
me nam omdat ik er toevallig was
We leefden van geruchten en eenmaal…
Voetbalkneus
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 125 Die moest een nieuwe linkerknie
De dokter in het ziekenhuis
Die zette er echter per abuis
Een knietje in zijn rechterbeen
En beende daarna snel weer heen
De man eenmaal weer thuisgekomen
Voelde zich bij de poot genomen
De dokter zei: “Al voelt het kloten
dat krijg je met twee linker poten”
Dus de moraal van dit gedicht
Zet L of R op het gewricht…
Jouw hand
netgedicht
5.0 met 23 stemmen 48 je vingers met
dwarse streepjes
die kootjes dragen
nagels die nooit
hebben nagelaten
vuil te willen zijn
de lijnen in je hand
als markering van
spieren en gewrichten
de duim heeft een
oppositionele rol in
dit gevoelig geheel
ringen rond de
pols hebben hun
eigen verhalen over
het vele werk de
vermoeidheden in
buigen en barsten…
De huisvrouw
hartenkreet
4.0 met 2 stemmen 397 niet de ochtend of de avond
maar de middag valt mij zwaar
groente schoon aardappels geschild
vlees gebraden alles staat klaar
huis geboend kleding gestreken
boodschappen binnen wassen gedraaid
vuilniszak buiten bloemen geschikt
wat knoopjes aan een vest genaaid
dan neem ik even een rustmoment
voel moeheid in ieder gewricht
zet mij neer…
Chique en sierlijk
netgedicht
4.0 met 24 stemmen 38 je perst
cumulatief
beweging uit de
meest volmaakt
getrainde gewrichten
met een souplesse
zonder haper en start
waar ga en glij
zonder stop
naadloos in
elkaar overgaan
lijkt vloer de meest
effectieve baan
om op te gaan
in begeleiding
zijn er de kleine
ongeziene touches
in het richt-
en duwmoment
versnellen en vertragen
van de…
Nazomeren
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 302 De zwoele nazomerbries
Zwanger van zompige geuren
Voor ons is er geen treuren
Over wat niet was
Het prille herfsten
Doet de bladeren kleuren
Jichtige gewrichten zeuren
Hoog staat het oude gras
Loom strek je lijf en leden
De ogen gesloten in stil genot
Verbonden zijn wij, dicht bij God
Tweezaamheid kleurt ons bestaan
Eens…
Scheve verdeling
netgedicht
3.0 met 17 stemmen 310 dit huis is gaan hellen
met tijd als buigend gewricht
er brandt gebroken licht en ik
een kaarsloze luchter
hang hier bezwaard
met matglazen tranen
aan een zakkend plafond
geen venster lijkt het zicht te klaren
sinds geschoven gewicht
kamers ondersteboven dreef
los van ingeklonken grond
en wie slaat nu nieuwe palen
bevestigt het…
De woordzoeker
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 300 als een rots in de woestijn
met een huid van leer
leest hij blad na blad
het jaaroverzicht
een plicht
vers na vers
snijdt hij gedreven
uit het stramme gewricht
duivelstoorn
kent geen eindigheid
wanneer het helle licht
zijn hielen likt
hij die tussen draken slaapt
zal nachtenlang waken
hemelvuren zullen spugen
op zijn blauw gezicht…
het ijzeren paard
netgedicht
3.0 met 21 stemmen 273 donkere sprookjes en gelaten gezichten
wie zou hem geschreven hebben
verzilverd, in spinrag
langs het pad van de wind
ik zit tegenover hem
de kachel verbrandt zijn woorden
midden in het bos
hij lacht zijn voeten vast in as
wanneer het leven zich spiegelen laat
ik schrijf ‘gelukkig’
uit naam van zijn schoonheid
geschetst
op het gewricht…
Verwarring
netgedicht
1.0 met 1 stemmen 44 Toch is het verharden,
Het loonwaarts gebaande,
De weg die gewrichten
Doet ontsteken.
Op het kruispunt links
Staat het bord rechtsaf
En rechtdoor om de hoek
Schijnt ommekeer
Als stap vooruit
Een slechte zet.
Tot deze straatcultuur
Lijken we onszelf
Veroordeeld te hebben,
En plechtig knikt de vorst.…
Kantelen
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 186 binnenkort kantelt
het licht weer mijn uitzicht
in hoop verpakt
en natuurlijk bemanteld
oprijzend uit de laatste dagen
van een verjarend gewricht
het is een verlangen
vol van gezangen
het is de roep naar
een heimelijk baren;
de geboorte van
een bevruchte zonnestraal
in de maagdelijke engte
die met vruchtwater
mee uit wil varen…
Stacks of Duncansby
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 397 Springend hoog
gewrichten knarsen
over vergeten
rotspartijen
ruw geslepen
Grijze betonnen
vlekbevloekte
aangekoekt de substantie
naderbij geslopen
rondtollend
bloedstollend
Roestend metaal oogt
ontevreden gekalkt
uitgebraakt en opgewreven
Warm aanvoelend
in golven spoelend
rimpelend jagend
onderwater tranend
De pont gromt…
Jij + ik = 3
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 868 De symbolen van atomen
de gezichten van gewrichten
de doorzichtige kijk
op zaken nooit gezien
misschien ga ik het snappen
nu is het slechts naar lucht happen
bij de gedachten aan het kloppend hart
dat in ons woont
jou en mij heeft gekozen
als veilig huis gekroond
Het voelt zo goed en ook zo nieuw
ik zie de horizon oplichten
Woorden worden…
Wens aan elke vrouw
hartenkreet
2.0 met 2 stemmen 550 jou
door een zucht van hartstocht
kusjes krijgt op heel haar rug
als dwarlden bloesemblaadjes
door een vlaag wind
en bedekten haar hiermee
en dat liefdevolle zaadjes
bij haar binnenvloeien,
wel of niet bemoederen zullen
maar die wel blij ontvangen worden,
als werd ze gezalfd op kwetsbare huid,
als kreeg ze een steunverband om een zwak gewricht…
Terugblik
hartenkreet
4.0 met 7 stemmen 880 verbeten vertalen versnellend
verdorven vertering verbeeld
verworven verkering verveeld
gebonden gedichten geschreven
gevonden gezichten gegeven
gedeelde getoonde gevaren
gespeelde gekloonde gebaren
bedachte bedoeling bedreven
betrachte bevoeling beleven
bedrogen bebaarden bedwongen
bevlogen bejaarden bezongen
versleten gewrichten…
laat me varen
netgedicht
3.0 met 22 stemmen 351 ik sluit mijn wereld
verberg de deuren van het huis
en wanneer de avond alle ramen verbrandt
tot een donkere reis
zwelt de nacht
als een brede rivier
met pijnlijke gewrichten
de rust zal komen
ik weet het zeker; binnen in mij
zal een eindeloze tocht zich herkenbaar maken
zich openen
met niets om over te schreien
met paarse…
Lapsus
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 73 vanochtend ben ik ontvangen in een
milde, sombergekleurde dag
het nachtelijk denken is geklaard, terwijl
gewrichten en pezen nog bevroren zijn
in onvolmaaktheid schemert het besef
dat mij in een sprakeloze tuin vervlecht
ik ken geen schrift dat eenduidig is
van taal en begrip en zonder verwarring
louter van zwijgende symbolen, afgesproken…
UITDRUKKING
hartenkreet
5.0 met 1 stemmen 589 Mist heeft op de eigen bank
plaatsgenomen de stoel van
pad blijft leeg de hond moet
op zijn poot spelen aangezien
de pan waarin normaal hersens
zijn gehuisvest als schoteltje
fungeert overvliegend ambitie
uitstraalt de huid van de olifant
verdikt prikklokken ontregelt
het gewricht een kom aanbiedt
met stemmen die gevorkt in een
buis gedwongen…
Kerstziekte
gedicht
2.0 met 71 stemmen 35.171 Ga liggen
onder zeven dekens, koorts ranselt
de gewrichten, laat hem, hij maakt
zich zwaar in haarwortels en oogkas.
Straf, teken? Na een troebele
nacht ligt water glad over radeloos
gras, een zuiver blinken tussen
wolk en vroegere weide.…