2992 resultaten.
JIJ
netgedicht
3.4 met 14 stemmen 1.492 de innerlijke rust
die jij voor mij
zo vurig wenste
is niet mijn deel
noch lot- of reis-
genoot het stormt
in hoofd en hart
golven zwiepen
belagen het gemoed
boorden stromen over
onrust wakkert aan
knarsetandend ervaar
ik jouw verscheiden
klaprozen in ’t groen
waar ben je in mij
dichtbij of onderweg…
Ten onder
hartenkreet
3.1 met 7 stemmen 272 Tergend, einderloos
Verdwijnt de zon
Kleurt onverwacht hemelpracht
Noordzee verschiet nuances blauw
Golven, oplichtend groen
Kussen strand
Doorwolkt, grijs gestreept
Bloedrood, zon, bloedmooi
Scheveningen, avondzand
Golft stuk in deze brand
Vlammend rood, immense stilte…
De Mercator.
netgedicht
1.8 met 5 stemmen 8.674 Voorstuwende kracht van de wind
laat je dansen op de golven van het water
je steven klieft de weerstand van het diep
ranke masten als een houvast
de zeilen bol op volle kracht
de trots van hen die jou bevaren
rechtsaan voortbewegend naar je doel
vastbesloten zoekend naar een haven
meer je aan in rust met kalm gemoed…
ZEE VAN RUST
hartenkreet
4.0 met 3 stemmen 1.389 hectiek bedolven
onder immense golven
ze spoelen mijn gedachten schoon
in een zee van rust
waar euforie grilligheid laat smelten
en vrijheid terugbrengt
naar het diepste van de ziel
een zee van rust
waar liefde tot leven komt
verbeelding ontwaakt
en starre blikken verdwijnen
in een hemelse glimlach…
Liefdesgeheimen
hartenkreet
3.9 met 7 stemmen 1.145 Liefde bewaart in haar hart
de geheimen
vanonder de palmen
aan dat verre strand
De zee vertelt zachtjes van
de geheimen
en brengt ze terug
op de golven aan land
De wind fluistert, maar verspreidt
de geheimen
over die liefde in
dat andere land
Oh kom kind, vergeet toch al
die geheimen
en laat ze voorgoed
daarginds op het strand…
Ademloos dichtbij
hartenkreet
3.7 met 6 stemmen 1.181 na een tijd op een woelige zee,
vaar ik nu op kabbelende golven.
Ademloos dichtbij,
door liefde bedolven.…
zeespiegeling
netgedicht
3.3 met 10 stemmen 301 wat rest van de zomer
is een rechte lijn
oranje rood verlicht
waarop je kunt schrijven
in gedachten verzeild
liefst een gedicht
met vulpen ultra marijn
van gevoelens piekend in golven
bij spetters blinkende lijven
speels onder spatten bedolven
waar je soms nachten mee deelt…
De storm is voorbij
hartenkreet
2.9 met 10 stemmen 1.841 Het heeft gestormd en ik was afgedreven
nu kabbelen de golven weer verder
ik ben weer terug in veilige haven
dankzij iedereen die mij liefheeft
De herinnering zal blijven
het heeft een plaats in mijn hart
het is van mij en jou
en het blijft mij altijd trouw
Nu leef ik weer verder, ik durf het weer
dit is een keuze en besef steeds meer…
Fluistergras
netgedicht
4.4 met 10 stemmen 390 Duinen dansen in de wind
zeewierharen golven onder
een purperen hemel
en zij
zij zwijgt in al haar verlatenheid
als een verzwegen herinnering
in een verbleekte droom.
De nacht spookt
de zee kleurt donker
en weer wist het water haar sporen uit.…
Vlieland
netgedicht
4.3 met 18 stemmen 364 Betreedt de boot
Voelt de golven
Nadert de kust
Verlaat de rust….…
water music
netgedicht
3.5 met 6 stemmen 322 de gonzende golven
duinbloemen die fluisterzingen
zo muzikaal dat trio
met het suizelen van de wind
de branding speelt dirigent
tegen het rusteloos decor
van eindeloos
applaudisserend water
kan het Händels inspiratie
zijn geweest..?…
Voor jou mijn lief
netgedicht
3.8 met 5 stemmen 360 OP die dag zweef ik met de wind
in de rug op ambrozijnen
muziekvleugels in
rozekant satijnenstrikjes
zwart visnet in jouw
open armen
zien ogen pretlichtjes mijn lief
als een zeemeermin aangespoeld
door hoge schuimig witte golven
op het strand
onderweg naar jou
proef - ruik - voel ik jou
jij in mij
altijd bij mij…
zij is een meisje, zij is een prinses
netgedicht
4.1 met 18 stemmen 650 het licht
begint
onder haar handen
in golven (gesuikerd)
continenten in een trappelzak
die ze als letters aarzelend
naar buiten draagt
in woorden van zes-keer-drie-spreken;
de ongelijkheid van ‘tegen’
naar haar innerlijke getuige;
iemand die zij kent, wie ik ken
(kruimellief)
-aimez-moi, aimez-moi-
als geschenk
zo…
oceaan
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 172 Kolkende zee zich uitend in torenhoge golven
het aantonen van mijn nietigheid
overgeleverd aan schuimende razernij
Schoonheid in al zijn woede opgezweept door de storm
hoor mij schreeuwen van ontzag
zie mij heen en weer geslingerd worden
En toch houd ik van die blauwe reus
mij steeds weer bedankend voor het volhouden
met liefkozende mooie…
Spiegeling
netgedicht
2.4 met 7 stemmen 974 De leegte die aanspoelt
op het stille strand
in de vorm van golven
met schuimende koppen
Laat steeds weer een restje
achter van wat ooit
in het verschiet heeft gelegen
al wat rest is wit
Helmgras schudt het hoofd
hoor de wind fluisteren
zoals grijze wolken de zee kussen
voorspellen zij niet veel goeds…
In klare taal
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 239 het jaargetijde bloost
waar de vurige zon de einder kust
de zilte golven doorklieven
als een meditatie ontspanning
waar adem lucht geeft
in “klare taal”
spreekt de zee geschiedenis
óngepenseeld in een stijl
dit doet mij denken aan
dat jij jij bent
je doet wat je moet doen
in ieder seizoen……
Naar onbewoond aldaar
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 107 ik wilde je omspoelen
een tropisch eiland
van je maken in de oceaan
zongele stranden
wit blauwe golven en
jouw koesterende handen
maar ik kon je
niet scheiden
van het vasteland
onze wortels
reikten dieper
dan alleen hand in hand
nu vliegen we
twee keer per jaar
naar onbewoond aldaar…
Wandeling aan zee.
hartenkreet
4.3 met 13 stemmen 412 De golven rollen
op het strand.
En lopen zachtjes
uit in 't zand.
Het maakt een diepe indruk.
Dit wondere natuurschoon.
En voel een intens geluk!
Ik draai me om
en ga weer heen...
En laat de zee
en 't strand alleen.…
Brabantse schone bruid
netgedicht
3.9 met 14 stemmen 1.337 ( Voor Wendy )
handen vol hartjes
strooi ik op de golven
van de tijd
ik schrijf je dromen toe
wensen van vreugde
alles wat je hart verblijdt
lange mooie zomers
vlindervleugeldansjes
liefdesbloemenkransjes
goudspiegelingen
weerkaatsend op de dag
van het kant en wit satijn
dat het gegeven wonder
zal blijven groeien
van het…
Tronen
netgedicht
3.2 met 5 stemmen 134 ik leg mijn oor te luister
op de golven van de zee
met hun intrigerende verhalen
lokken ze mij moeiteloos mee
over het huizenhoge deinen
het laag gelegen domein
met haar ontelbare schatten
waar ik graag onderdeel van wil zijn
word ik meegenomen
tot verre diepte aan de hand
genietend van prachtig koraalrif
betoverende kleuren in onderwaterland…
Fijne korrel
netgedicht
2.5 met 4 stemmen 221 Een eindeloos luieren
op watergekoeld schuurpapier
met gesloten ogen verdampen
op het wad de grenzen
water en zand slikken de kim
voor even weg
De wind etst beelden
in strandgeel en zeehondengrijs
schuren hoeken rond
stormvrees is een mensenkwaal
niet voor hen die in golven huizen
of in het water dat goden draagt.…
Het scheve schaatsen woelen
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 196 voel nattigheid
en weet het
scheve schaatsen woelen
ik die altijd
recht door zee
de lange golven snijdt
takkenbos en deuren
die bij toeval openen
angstvallig mijdt
zij trekt mij
onweerstaanbaar aan
de donkere vlek die mij totaal laat gaan
heb het ijs gebroken
ben in het wak gedoken
alleen de schaatsen heb ik uitgedaan…
de wind smijt
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 150 ik wil de zee niet ontmoeten
in haar schuimende opwinding
het verzinken van trots en haar
zaak behartigen al was ze een godin
laat de wind maar smijten
met frustraties, vileine woorden
snijden niet maar strelen de klinkers
waarvan de golven zijn gebouwd
het is haar geaardheid, tweedelig
en vruchtbaar zoals tijd
momenten deelt in zomerige…
Kort door de bocht
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 103 In de bocht van de rivier,
in de luwte van de stroom,
komen golven tot rust,
beweegt het water sloom.
Hoe kalm zij hier ook is,
de rivier is te breed voor mij.
De drang naar zee onstuitbaar
en water trekt aan het oog voorbij.…
Nimmer
netgedicht
2.7 met 6 stemmen 241 nimmer was ik dichter
dichter bij jou
zoals zonnestralen dansten
op de golven van de zee
voelde ik me almaar lichter
lichter dan ik wou
zoals de wolken met me sjansten
wilde ik eigenlijk met je mee
nimmer was ik dichter
dichter bij jou
ben ik dankbaar voor 't even samen
maar blijf voorlopig nog benee…
ontmoeting met het Hartseerkind
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 215 ergens heb ik het altijd geweten
dat jij er was
staarde ik in een spiegel
zag ik je wegkijken
je reflectie in een plas
verkringelde
een ruit in een winkelstraat
bestoftte jouw gelaat
maar naast mijn schaduw
zag ik de jouwe
je legde je arm om mijn schouders
en ik voelde je fluisteren
"vergeet niet Drieankerbaai
laat mijn golven spelen…
De elementen
netgedicht
4.3 met 3 stemmen 139 Wind in vol element zweept wilde golven
die met hun witte haar woest in de war
zich storten op het weerloos strand
dat wegvlucht met veel stuivend zand
maar steeds meer wordt verzwolgen
ik loop langzaam
sluit mijn ogen
luister naar
het grof gebulder
lik het zilt
van mijn lippen
en voel me
slechts heel nietig…
Schilderkunst
netgedicht
3.7 met 3 stemmen 201 mijn hand laat ik leiden
door de streken van de wind
zo penseel ik liefdevolle
wolken aan elkaar
laat ik golven dansen
hoger dan te voren waarin
vissen vogels vangen
volgen voetstappen elkaar
naar het maanlicht waaraan
ik mezelf langzaam overgeef
en me in op krul tot de geboorte
van 'n nieuwe dag…
Doorschemer
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 54 als de hemel stilvalt
die voor zon moet doorgaan,
in gesloten ogen schuilt
dan liggen rijen dagen aan,
voor anker in labiele zee, met
tegenpijn die regen huilt
bij kalme deining, immers,
milde golven van randlicht
donkeren monochroom
zodra als glimp gevangen
of misschien als fonkeling
in een trage dagzoom…
Woordflarden
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 104 poëzie fluistert in de nacht
buldert op hoge golven
zwiert en zwaait met zwaluwen
is in mysterieuze mist
kaalgevreten viskoppen
ziet het eerste babylachje
zwijgende mensen in een lift
de spin, die zijn prooi leegzuigt
een schreeuwende marktkoopman
lichtstraal op een herfstblad
opgejaagde vluchtelingen
oneindig wentelt poëzie…