2992 resultaten.
dans
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 127 in nevelige duisternis
twee figuren in zwart
zonder gezichten
met de ruggen naar
me toegekeerd
met niet meer dan
een vlek
een luchtspiegeling
ben ik toeschouwer
van een bal masqué
de duisternis houdt
me tegen het
licht van een
wankel blind
bestaan
tot het licht onthult
hoe ze draaien
hoe ze golven met
met hun torso
hoofden…
Verbroken Zegel
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 67 depressie kan verworden
tot sluipmoordenaar
zij dringt ongevraagd binnen
in schijnbare veiligheid
waar wijkplaats zou zijn
het benauwende net
wordt aangetrokken rond
resten levensblijheid
duister groeit tot
morbide zwart, verstikkend
is de ademnood
angst gruwt met golven
hoeveel kan een mens verdragen
vóor hij het zegel verbreekt…
7 oktober 2015
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen 163 is het
en ik denk
aan mijn lief
haar lach
haar haren
haar stem
die alles zeggen
die ik mis
elke dag
zie je vogels
opvliegen
ik kijk ze na
in een ander land
rennen schapen van de heuvel
de schapen golven
van de heuvel
als haar meisjeshaar
toen ze jong was, maar nu nog
het is 7 oktober 2015
ver weg als ze is
denk…
Liefde versier mij eens
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 254 Liefde versier mij eens
Laat eens van je horen
Hou mij eens stevig vast
Ik kijk naar de hemel en ik denk
Laat de sterren mij nou eens omarmen
Want ik heb het soms zo koud
Ik wil naar de zee kijken
En ik wil de golven golvend over mij heen
Om de liefde te voelen van de aarde
Laat me niet alleen
Met deze ingewikkelde mensen
Kan God geen…
Wanhoop (in tranen)
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 43 Heeft z'op golven
Van innige liefde
Hevig gedeind
Of is het pijn van een
Leven niet te
Leven, daar de wereld
Zich om leegte bekommert?…
Waarom de tijd niet stolt
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 104 Gestolde tijd
noem jij het moment
waarin alles samenkomt
waarop te lang al is gewacht,
waarin al wat beweegt
tot stilstand komt -
Maar tijd stolt niet,
Loopt als duinzand
tussen mijn vingers door,
Een zandloper die nooit
ophoudt met lopen,
die ontelbare korrels
laat voortbewegen op
de golven van de altijd
aanrollende tijd…
je takt haar nest
netgedicht
4.0 met 11 stemmen 288 je waterhoent
in vliegend vaart en
galoppeert over de golven
bent verbolgen om
de aanval op je altijd
weer zo zeer beminde maagd
je takt haar nest
duikt dieper dan de meesten
geeft haar het leven op zijn best
ook jij wilt ouder worden
als de schalen breken weet jij
in jouw domein alles weer op orde…
Vechten met vuur
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 128 Het verraste toch weer
hoe het donkere uur
golven onzekerheid bracht
lam slaan van leven
verassing van vuur
Is er nog hoop
vroeg hij hoopvol
in de verwachting
dat het er was
of anders snel
zou komen
Hoop valt te winnen
als de wil aanwezig is
maar die ligt willoos
te wachten op vuur
sprak de binnenstem
dus moet je vechten
met meer…
XIV -naar buiten - (1903 - 1907)
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 139 Een bevende dauw
zweeft in mistige schaduwen
wiekend heen en weer
De schone wereld
nog eenmaal op z'n schoonst
Als ik ga scheiden
In het verweyen -
Indrukken optekenen
van onderzeekoeien
Wind door de bomen
Van de nymphen golven
vocht in de grotten
Schone in haar sonnet
ze komt van een ver eiland
onbereikbaar -…
Geen einde, geen begin
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 78 Onder de golven,
van ons alledaagse leven,
stroomt onze liefde.
Onder de spiegelingen,
van onze illusies,
wacht ons het wonder,
van de werkelijkheid.
Wacht ons ons trouwe leven,
dat geen einde kent,
geen begin.…
Rozen
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 141 De rozen zullen hopelijk
meedrijven met de
golven, met een mooie
reis over de zee.
Foto Dick Voogd…
Vissers van mensen
netgedicht
3.0 met 9 stemmen 562 Je slaat de plank weer helemaal mis
alles op aarde is onzeker, zeker
en gewis
voor een
visser die achter de netten vist
Het zijn de destructieve machten
die de mensheid verkrachten
Ik schommel
in het bootje van de bootsman op hoge zee
met de Heiland alleen
die op de demonische golven
blijft staan , wie wil gaat met…
Niets meer dan de grote zee
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 90 Ik verlang naar een zee
zonder horizon
Waar de lucht overgaat
in water
Ik verlang naar de kleur
van de ochtendzon
Naar het rood van de avond
Ik wil zoekraken in de golven
Ik wil alle woorden verliezen
Ik wil schepen tot zinken brengen
Hun lading in rook doen opgaan
Er is een teveel
Aan alles
Ik wil niets meer dan water
van de grote…
haar hermitage
hartenkreet
4.0 met 4 stemmen 909 paf voor paal, druppels
gespleten golven
fluisternis toekomst
ontluikt ommuurd....
laatste 14 titels van de door mij bewierookte dichter Metha door mij geordend tot een betekenisgevend geheel...…
ruimte
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 281 ik sta tussen
verre groene wanden
daarachter paarse golven
ik hoor niets
dan de wind fluisteren
in de eeuwige bomen
onder de wijde hemel
duizend eeuwen geleden
deden stormen en zand
hier in ijzige koude
een spel
zwevend in ruimte en tijd
voel ik de levenskracht
ik ben deel van
een grootse schepping…
adagio
netgedicht
2.0 met 28 stemmen 1.528 de herinnering voert mij mee
op het ritme van mijn hart
emoties raken langzaam los
van de wanden van mijn geest
warmte geeft mij kracht
die onuitputtelijk lijkt
in vrije val zonder gewicht
bevrijd van alle last
de tijd vangt mij op
en ik sluimer verder op schuimende golven
steeds verder terug in mijzelf…
De barst
netgedicht
2.0 met 5 stemmen 571 Golven van lente door de lucht
Verlichten mijn geest en hart
Een vlaag als een lange zucht
Een oude gestalte deelt mijn smart
Ik lees de woorden van een Spanjaard
Schakel over naar de Italiaan
Van liefde in de boomgaard
Naar woorden die reeds era’s bestaan
Vluchtig zijn de woorden
Vergankelijk is de trouw
Eeuwig is de ziel
Die barst daar…
Vaarwel Kathinka
hartenkreet
3.0 met 20 stemmen 2.186 Het laatste uur
in het gezelschap van
de zon, de Ierse Zee, de golven
de wind, de klapperende zeilen
na verandering van koers
Achterover leunde jij
gleed zijdelings weg
Het lichaam koos het moment
om weg te gaan en jij verdween
in het schreeuwen van de meeuwen
boven de zee, het land
de stad en Amsterdam…
Kalme waters
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 1.010 haal de branding
uit de vaart
laat de golven
maar stranden
geef je hart
niet meer uit handen
laat het tij
de rust weer keren
laat je voeren
met de stroming mee
geef je over
aan een kalme zee
laat een schelp
je innerlijk beroeren
haal de echo
uit je oren
laat jezelf
weer horen…
Kleinkunst
netgedicht
2.0 met 4 stemmen 627 Zij is klank en kleur
en vult vertrekken onbedaard
haar vloeiend woord kent geen sleur
haar tong zo fijnbesnaard
mijn oor ligt naast haar afgemeerd
vangt golven, kort en lang
het timbre waarop ze balanceert
geen scheiding tussen spraak en zang
Ik blijf haar eindeloos vereren
zij verstaat de kunst van converseren.…
Woede ...
netgedicht
4.0 met 8 stemmen 1.431 Woeste golven
overspoelen verstand
schuimende koppen
hoofd in brand
Gevoelens op en neer
golvend door lijf en geest
't stormt in mij
het maakt me bevreesd
Geknepen vingers
klauwende hand
waarom neemt emotie
toch telkens de overhand ?
Ik wil gewoon rust
niet denken, niet doen
terug naar wat ?
misschien terug naar toen ?…
Wolken
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 671 Nijdig werpt de zee haar golven op 't strand
met de vele verloren dromen die
al duizende jaren meezwalpen
op zoek naar hun thuisland.…
Voorspelbaar
hartenkreet
3.0 met 7 stemmen 561 Zij leest haar lijnen in kromme bochten
dan eens links, dan weer rechts
ongesproken woorden
klampen zich vast in gedachten
in beeldende golven
van nog altijd onwetend gedrag
Een vage glimlach verschijnt
rond haar mond
als kleine slierten wierrook opstijgen
in de toch al berookte ruimte
en zij zich verdiept in het zicht
met ongekende glanzende…
Nooit gekust strand
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 75 golven
rollen om
in zand en schelpen
kijken gekuifd
naar de zon
voor zij ondergaan
het is geen
herhaling want
ieder is anders
hervinden vorm
in een altijd weer
nieuwer ervaren
delen herinnering
door het strelen van
nooit gekust strand
met het weten
van cirkels van leven
uit het aards bestaan
opgeslagen in
het silicium…
Mijn liefde
hartenkreet
2.0 met 6 stemmen 1.688 kleurschakering op haar palet van woorden
waaruit haar penseel herinneringen opdiept
die ze neerstrijkt op het doek van haar zelfbeeld
niets weerhoudt mij te beminnen
niet haar vlammende blik die mijn ziel schroeit
niet haar treffende woorden die mijn hart verwonden
ik
een levenloos lichaam deinend op door liefde en bloed van rood vervulde golven…
De Engelse Sonnetten, 2. Dwaling
netgedicht
4.0 met 22 stemmen 651 Uit de grijnzende golven
duikt een horizon op,
het kompas van de zon
is al manen geleden verdwenen.
Verwilderd strompel ik
over de richels,
verblind door een schuimend licht,
ik spreid mijn armen
en hang in stilte
en absoluut evenwicht.…
Als ijspegels
hartenkreet
4.0 met 20 stemmen 1.398 Ik staar in het water
Een bevroren gelaat
Tranen als ijspegels
Voor troost nu te laat
Ik staar in het water
Spiegel van mijn zijn
Verwoestend en kil
De schaduw van pijn
Ik staar in het water
Aura vol met verdriet
Voel enkel nog leegte
Ik ben er en toch niet
Ik staar in het water
Laat mijn leven varen
Golven van wanhoop
Die de dood…
Rust
hartenkreet
4.0 met 6 stemmen 612 Je weet dat ik ongedurig ben,
de kalme golven van de zee
namen ooit mijn ongeduld met zich mee.
“We zien elkaar morgen, oké?”
Ik leg me er bij neer,
ook al doet ieder woord zeer.
Er is geen windkracht
die mijn onrust kan beschrijven.
Dat zal dan altijd wel zo blijven.…
TV consumptie
hartenkreet
2.0 met 3 stemmen 723 ’t onrustig bloed ontstijgt spelonken
de dag houdt amper zich aan ’t scherm nog vast
in sneeuw behoedt een hand de levenswegen
voor dat er zwarte schaduw dreigt
antennes grijpen naar de golven
de aderen vangen vreemde wereld op
in sporen vormt zich licht tot beeld
dit medium is geworden tot een god.…
Wolkenkind
netgedicht
3.0 met 15 stemmen 461 Ingesloten in een rondedans
van beweging, neuriënd
op golven van geluid
met de naar binnen gekeerde
glimlach, grijnzend van geluk.
Dans maar mijn kind
naar je eigen wolkenwereld,
waar niemand je raken,
niemand je kwetsen kan.…