Fluistergras
Duinen dansen in de wind
zeewierharen golven onder
een purperen hemel
en zij
zij zwijgt in al haar verlatenheid
als een verzwegen herinnering
in een verbleekte droom.
De nacht spookt
de zee kleurt donker
en weer wist het water haar sporen uit.
Een spiegelbeeld ebt weg
en breekt in zonnestralen
steeds weer spoelt zij in scherven aan.
Geplaatst in de categorie: psychologie