2991 resultaten.
Eenling....
hartenkreet
2.0 met 3 stemmen 733 Een stortvloed van golven buldert van voor naar achter en weer terug,
gegil uit de zee als een oorverdovende wind
die alles stillegt na zijn aanwezigheid.…
Occulte riten
netgedicht
4.0 met 127 stemmen 118 warmte wiegde
water tot
hogere golven
nog dichterbij
jij dacht het
te bezweren
probeerde met
occulte riten
maar je bracht
water naar de zee
wij hebben
de vloed
niet afgewacht
zagen het land
en de steden
verdwijnen in
een gigantisch
pandemonium
waarbij het leven
in zichzelf is gestikt
oplandig treurt
totale verslagenheid
wij…
De zee
hartenkreet
2.0 met 2 stemmen 400 zij rolt zich voor
me uit hoort me aan
trekt zich dan weer terug
zonder enig grootmoedigheid
Mensen rouwen
ze praten
storten zich uit
voor de oceaan
in al haar schoonheid
ruisend
de kalmte zelve
hoort zij hen aan
Al die tranen
versmolten harten
alles neemt zij in
haar op
niet ontvouwde geheimen
en verlangens voor eeuwig
in de golven…
Vier .....
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 648 Zandkorrels verwaaien
en verstuiven verhalen
van een gelopen seizoen
stormen weg met de wind
naar het zuiden, de laatste
wolk kijkt lachend achterom
ziet hoe genagelde planken
gekoesterd en ingepakt
worden, terwijl dromen
verdwijnen in het schuimen
der golven en uren rollen
langs cirkels in het zand
het ruime sop is gekozen
om…
Niet meer weten
netgedicht
2.0 met 6 stemmen 788 De roep van de golven
het duister van de nacht
verdringen gedachten
ik voel een woeste kracht
Nietsontziend stamp ik door
mijn stappen happen zand
zelfs de scherpste schelp
ram ik pijnloos aan de kant
Het diepe verlangen
naar het eindige trekt
ontsluit het zilte zeepad
laat voeten bodemloos
Tranen ebben niet weg
stromen als een vloedgolf…
De zandloper
hartenkreet
2.0 met 6 stemmen 722 Hoewel ik kansloos mee op golven dein,
heb ik het slagveld niet geschroomd
en overweeg terwijl ik val naar af,
of het zand niet voor niets stroomt.
Maar, als in de morgen bij bewustzijn
ik mijn vers heb klaargestoomd
ren ik weg en zing bekaf,
dat het zand niet voor niets stroomt.…
Stilzitten
hartenkreet
2.0 met 6 stemmen 1.034 Stilzitten is moeilijk
Stilzitten doet pijn
Ik moet mezelf bewegen
Wil ik iemand zijn
Motorisch ben ik in orde
Mijn hart bonkt vol energie
Ik ben niet te temmen
Ik zing het hoogste lied
Mijn gedachten volg ik zwijgzaam
Mijn instinkt neemt me mee
Naar de wolken vol spanning
Naar de golven van de zee
Bezig zijn is erin geloven…
Van de zee.
hartenkreet
4.0 met 5 stemmen 647 Jij bent de zee
Ik ben het zand
Jouw golven
Sterven
Op mijn strand
Jij bent
Het witte schuim
Dat mijn lichaam siert
Ik ben het zand
Dat keer op keer
Jouw welkom viert
Van de zee
Een tedere streling
Die hart en ziel
Vervoert
Van de zee
De hoogste golf
Die mij steeds
Tot tranen roert
Ik ben het zand
Jij bent de zee…
Strand
netgedicht
3.0 met 161 stemmen 18.354 De golven branden grauwend groen
vergeten leven aan mijn schoen
Tegen het waaiend zilten zand
bescherm ik ogen met mijn hand
Wolken scheuren op tot flarden
ik voel mijn huid tot eelt verharden
De zon breekt zacht in kleine stukken
die lachend aan mijn kleding rukken
De horizon verdwijnt in water
water van eens, water van later
dat nu onder…
Handtekening
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 65 ik heb je naam
geschreven in het water
zacht golft jouw
liefde tegen de kant
wil letters pakken
alleen hun inkt
blijft onzichtbaar aan
mijn handen plakken
jouw warmte is
uitgedijd heeft
de wereld bereikt
in een liefdevol raken
daar waar golven
de kanten klotsen vlaagt
wind het samen praten
als ode door de bossen
waar je handtekening…
Vloeiden uiteen
netgedicht
2.0 met 4 stemmen 61 nog koud
in golven verpakt
rolden de eerste
verhalen op een
al lenteachtig strand
hoofdletters
schuimden in wit
hun belangrijk bericht
doken en vloeiden
uiteen in vergeten
zand wiste
met kwistige hand
onbelangrijke details
alleen waar wind vat
op kreeg bleef in stand
hij joeg de
hotspots wat verder
het land op waar zij
uitwaaierden…
* Een zucht zo zacht *
hartenkreet
4.0 met 50 stemmen 2.185 Jij bloeide als een roos in mijn hart
Zacht als zijde beminnelijk van kleur
Vol van liefde en intense tederheid
Omgeven van een honingzoete geur
Jij overspoelde mij met golven passie
Benevelde de lucht vol van verlangen
Mijn gedachten enkel en alleen bij jou
Jouw beeld in mijn dromen gevangen
Jij voerde me zachtjes naar het paradijs
Liet…
Vrijheid
hartenkreet
3.0 met 6 stemmen 1.574 de wereld om mij heen
in vrede te verdragen
stapje terug
neem ik wat afstand
om die vrede te bezien
vanuit een andere hoek
kop in de wind
die als een bries
als storm misschien
mij brengt
waar ‘t vrije zijn begint
aan de grens van elk ander leven
bulderend boven de wind
heb ik mijn stem gegeven
aan de zee
zij slaat haar golven…
Volg mij
hartenkreet
3.0 met 9 stemmen 803 Kijk mij aan
Diep in mijn ogen
Blijf daar niet staan
Gekwetst of bedrogen
Ik vraag je mij te volgen
Ondanks al je pijn
Stil water worden golven
En jij zal bij me zijn
Ik zal je leiden
Door je diepste gevoel
Ik zal je bevrijden
Je sturen naar het doel
Zij mij en hoor mij
Volg mij en leef
Zing vrij en dans vrij
En voel dat…
(over)vloed
netgedicht
5.0 met 2 stemmen 1.165 Metronomisch kabbelde je
interesse maar wat voort
't klotste, schuimde
en betastte m'n lippen
spoelde tevergeefs tegen m'n kade aan
tot eb opkwam
en ik begon te missen
wat zo'n ritme verdoven kan
Schor smeekte m'n verstand
maar die golven bleven
botsen en woorden ongehoord
zo ging ik wat verpozen na dit akkefietje
en schudde…
Innerlijke pijn
netgedicht
2.0 met 5 stemmen 114 dreiging vaak groter
dan de effecten die zij
hadden op natuur
en omgeving in de tijd
er is een nieuwe plaag
aan het ontstaan waarvan
het geluid snijdt door de ziel
in een toonsoort die ons
raakt tot op het bot
zij maakt mensen kapot
het is de vibratie van
innerlijke pijn door
onmacht en frustratie
armoede en discriminatie
de golven…
Stacks of Duncansby
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 397 Springend hoog
gewrichten knarsen
over vergeten
rotspartijen
ruw geslepen
Grijze betonnen
vlekbevloekte
aangekoekt de substantie
naderbij geslopen
rondtollend
bloedstollend
Roestend metaal oogt
ontevreden gekalkt
uitgebraakt en opgewreven
Warm aanvoelend
in golven spoelend
rimpelend jagend
onderwater tranend
De pont gromt…
ZEEBEVING
netgedicht
1.0 met 3 stemmen 336 Het waait zo hard, maar binnen is het kalm
Het beven van de zee is daar voorbij
Haar vrijbuiter heeft lichte averij
Maar blijft voor haar het neusje van de zalm
Zijn denken lijkt geheel te zijn bedolven
Verdoofd nog van de huizenhoge golven
Slapen wat restgedachten op het strand
Ze legt ze in een aangevreten mand
Aan wie in 's hemelsnaam…
geluid
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 353 terwijl er grote vlokken vallen
in eindeloze stilte
beweegt het in mijn oor
de stemmen van een broos gesprek
met spatten glasgerinkel
en kletterend servies
in kleren wil ik ze wel hullen
de vreemde schelpen aan mijn hoofd
beschermend koesteren tegen de golven
die ongevraagd en onverwacht
soms zacht soms ongenadig
mij willen overspoelen…
Ik worstel en
hartenkreet
2.0 met 2 stemmen 400 boven
grijpend naar houvast
rol ik ondersteboven
troebel is het water
waarin ik dreig te verdrinken
gedachtes flitsen voorbij
even laat ik me wegzinken
opeens
word ik opgetild
als een veertje zo licht
meegevoerd de tijd verstilt
gered door het leven zelf
sla ik mijn vleugels vrijuit
sterker gegroeid door de strijd
stijg ik boven de golven…
grijzend herleven
netgedicht
4.0 met 8 stemmen 270 kippen zonder koppen
narazend kallend
verstoren de ritmiek
van de grijze massa
wegdobberend op lauwe golven
de hersens besmeurd
wordt de grijze massa
geelgroen gekleurd
bloederig fladderend
breken vergane woorden
een stabiele geest
ooit gelukkig geweest
Koppen herzoeken hun kippen
Vreemde vogels helpen
Met kwakkende penselen
Geelgroen…
wedergeboorte
netgedicht
3.0 met 11 stemmen 416 de stilte is gestorven
aan prille woorden
zwijgende strakke lippen
ontdooiden
aangeraakt door de echo
van zachte golven
die de duwende lucht
ontkooiden
een nieuwe schepping
werd onstuitbaar
verworven
bevroren in diepe
levensaders
verstokt in
lijfelijk gelid
waar een moedeloos
verloren gemoed
de keel vernauwde
door een hart dat bloedt…
Door liefde gewist
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 172 ik leg mijn
warme handen op
de lijnen in je gezicht
volg hun zorgen
tot ze verdwijnen
door liefde gewist
ooit kon ik
je scheiding volgen
tot in krullende golven
maar die tijd
is voorbij jij wilde
makkelijk en vrij
je huid is nog
soepel en glad
in subtiele mimiek
ogen glanzen
als je innemende
lach uitbundig piekt
markant…
Was enkel geest
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 82 ik heb geen
stappen gedaan
om uit te treden
ben met
het heden naar
de toekomst gegaan
wist mijn plaats
in vaag verwachten
zag het spelen van krachten
was enkel geest
omdat zintuigen
ankerden in plaats en tijd
voelde me
bevrijd door een
grenzeloos opengaan
de golven achterna
die mij in zeeën energie
moeiteloos deden vervloeien…
Geleend licht
netgedicht
4.0 met 8 stemmen 490 Duizend diamanten doen een dansje in de zee,
geven glans aan grijze golven voor de duur van een idee.
Tot de einder flakkert vuurwerk in de volte van de baren,
deint een zilver stralendek van hier en nu en alle jaren.…
Who is afraid of Naomi Wolf?
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 342 Reeds rijst haar hand
toornig boven het kopje uit,
reeds wordt het donker, een siddering
rolt als golven door de zee.
Verwondering.
Minder is meer, oreert zij rozenpinkig.
Een leeg kopje is er meer waard en
giet het binnen en
ze heeft gelijk.…
Gouden surfplank*
netgedicht
1.0 met 8 stemmen 1.299 Er beweegt iets onder een deken van golven.
De uitgeslapen surfer die als een vreemde vogel
dan vliegt, dan daalt, dan heel diep adem haalt
om met zijn plank als hele grote zwemvlies
boven te blijven, de zee van tijd te overleven.…
De Normandische kust
hartenkreet
2.0 met 7 stemmen 1.664 Wandelen aan verlaten
stranden, turend, luisterend
naar het klotsen van de golven.
Geuren van de zee opsnuiven.
De Normandische kust nog steeds
verstrengeld met de oorlog
rakend, treffend.
Kerkhoven, die respekt, sereniteit
afdwingen,
om stil van te worden.
De Normandische kust.....…
herinnering
hartenkreet
3.0 met 2 stemmen 655 de klimop in mijn tuin
vol bijen en vlinders
oktober
de dagen vliegen voorbij
gedachten
zit op de top van een duin
en kijk naar de beelden
die langzaam voorbijgaan
groeiende halmen
een vreemde stap in het donker
je ziet het niet
stapt blind over de duinen
nachtblind
we lachen
de zee achter de duinen
lichtjes schitteren op de golven…
Laatste blik
hartenkreet
4.0 met 7 stemmen 2.203 Waar de wind streelt door mijn haren
Waar de golven beuken op de rotsen
Daar vind ik mijn rust
Zie de meeuwen in hun vlucht
Als witte geesten
Die mij steels verleiden
Langzaam verdwijn ik in
De omringende mist
Van vergetelheid
Een laatste blik
Op de wereld achter mij
Vol verloren dromen
Daar zie ik je, in een witte jurk gekleed…