Alle inzendingen over grote mond

Jouw laatste seconden in mijn bijzijn zijn geteld Jouw laatste smekende vragen zijn aan mij gesteld Er komt geen woord meer uit je grote mond Je blik gevuld met tranen starend naar de grond Je woede komt weer omhoog jouw grote ego-probleem Woest grijp je een bloempot slingert hem door de kamer heen Wat heeft jou ooit bezielt…

Met een kronkel in het hoofd 18 jaar en op sensatie belust altijd sterk in zichzelf geloofd een leven vol onrust Aangekomen in de binnenstad alles en iedereen irriteert altijd een grote mond gehad in zijn ogen gaat alles verkeerd De druppel van de uitdaging een explosie van agressie bij de politie ondervraging het blijkt een…

moeder in uw omhelzing kan ik rust terugvinden gij legt mij de zachte woorden in de mond stillend, een schuilplaats voor stormwinden in u is de bal van mijn geluk wel rond en kan hij rollen, mij de lach aansteken moeder gij schonk mij een grote mond vol tanden al moet gij hem vaak zelf eerst openbreken tussen de eelt schuilt er fluweel in uw…

Zij reageert alsof ze werd geslagen en ik krijg bars en bitter toegesnauwd dat ik mijn grote mond maar beter houd en niet zoveel moet zeveren en zagen. Vaak is het slikken, als je bent getrouwd met iemand die kritiek niet kan verdragen. Dus zwijg ik, ook al is dat klatergoud.…

mond maar dat hele eind verder lopen…

Ik wist niet wat me nog te wachten stond Toen ik de moederschoot was uitgegleden Van vieze broek en borstrok naar het heden Van brabbeltaal en rijm naar grote mond Van kind naar man en naar een echtverbond Vol Calvinisme, kerkgang en gebeden Ik wist niet wat me nog te wachten stond Toen ik de moederschoot was uitgegleden Steeds vaker strooide…

Ik durf wel bij jou in bed Jouw grote mond is te klein voor de wereld, jouw hart te groot voor mij, hier ben ik Vertel maar, dan droom ik met je mee, over jou in een purperen mantel de vacht van onschuld en macht Heel discreet, heel discreet neem jij wraak op iedereen die niet in actie komt en alles maar laat gebeuren Je geeft wijze…

" Ik heb een grote mond, maar mijn hart is klein... Ik voel jouw woorden prikken, Ja, ze doen pijn... Maar ik geef niet op, Ik vecht mijn eigen weg... Schoonheid, schoonheid, wat stelt dat nou voor... Als je van binnen verrot bent, door & door... Noem mij maar lelijk, dom of te klein... Zo ben ik geboren & zo zal ik zijn...…

mond maar mijn lief, zij huilt met tranen staat zij alleen stil maar schat ik sta beschermend om je heen…

Ze staan weer voor een oorlog klaar, uit grote monden rollen zware woorden. De vrede wordt gestald in verre oorden, verzoening wordt een vreemd gebaar. De lucht is nu nog stil en klaar; ik dacht nog dat ik vrolijk lachen hoorde, en zelfs dat in de wereld wijsheid gloorde, maar ginds staan lijkenzakken en een baar.…

En je grote mond ... is ineens verdwenen. Dan keert voor de hele wereld het tij, is men los van jou, eindelijk weer vrij. Maar tot zolang hou jij hier nog huis .. ... en de wereld ... het draagt z'n kruis.…

Doof ben jij voor lovende woorden van zonden ben jij je alleen bewust al stammen die uit een ver verleden van toen ik jou nog niet had gekust jij spookte door de zware hoofden van slapeloze geliefden van weleer legde bij hen jouw vragen neer de dwazen vroegen, kregen meer mijn lippen op jouw grote mond voelen de volheid van jouw kus zo…

Ik word wakker van de schrik, Met in mijn hoofd zijn naam, Geobsedeerd ben ik door Nick, Pijnzend kijk ik uit het raam, Oud gevoel deed zich ontwaken, Na kort heen en weer gepraat, Woede was aan de oppervlakte aan 't raken, Met alles in mij dat haat, Onzeker was hij, met een grote mond, Hij wist immers al wie hij zelf was, Jammer dat…

ik hoor de chauffeur op mijn koffers vitten -dit is de laatste van zijn vele ritten- ook hij heeft blijkbaar een te korte lont toch houdt hij ritueel zijn grote mond als hij een plankgas voetje denkt te witten hopend op luchtig: laat de rest maar zitten geen remming meer, hij wil het volle pond.…

hier is de sleutel van mijn hemel het stukje Eden in mijn achtertuin waar vogels vrolijk flierefluiten tot schemering hun snavels dicht daar klimmen maagden in de palmen verschuilen juffertjes zich in ‘t groen zet de leeuwenbek zo’n grote mond op dat bange rozen rimpelen in de wind maar als het botert tussen de bloemen smeert de klaver…

onbewogen stond hij daar verslagen uit het veld toch was ik nog lang niet klaar had mijn oordeel slechts geveld zei gewoon waar het op stond en wat het met me deed jij hebt wel een grote mond het is maar dat je het weet!…

Door waterdichte garantie bij falen van dolfijn glijdt Martin scheldend op Dolfi zelf rimpelloos te water, snorkelend en snuffelend moppert hij: dol fijn, door m’n grote mond dolfijn te zijn. U kent mij als onverbeterlijke leugenaar die Martin kent heeft dat gelijk begrepen rimpelloos is hier natuurlijk niet waar.…

mond te vergeten te doen alsof dat verleden er nooit was nooit bestond…

mond Blijf op een afstand Tot ik er onzichtbaar van wordt Pat…

Weet je, die mensen van dat hoekie Van nummer 17 Die schreeuwen alle dagen Dat heb ik zelf gezien Ze hebben lange haren Ongewassen, ongekamd Ze hebben van de week ook klein Lowietje in mekaar geramd Ze eten dooie vogels Ze plassen op de grond Ze hebben scherpe tandjes In een veel te grote mond Ach jongen, alsjeblieft…

Nederland staat in 'duiten' bekend als het 'uiten' van Europa: klein, grote mond, onbeduidend. Een miljoen of 16 hebben moeite met hun 'uiten', voelen zich te kort gedaan door alles van het 'duiten'. Geld is de wortel van al het kwaad. Hoe oprecht zijn we in het 'uiten' met al wat 'duiten' is?…

schelmen zijn het of schavuiten die cool en bontgekleurd stoeien ravotten en klimmen een robbertje met elkaar stoeien of vechten zij als niet in bos of boom een hut getimmerd wordt of een kuil gegraven schaafwondjes opgelopen bij het klauteren en struikelen net als de kapotte broek worden op de koop toe genomen als triomf met grote…

God gaf ons een grote mond. Krijt om mee te schrijven. Gedichten vol gedachten gedenken onze onmacht. Als het donker wordt en we verblind zijn. Dan horen we uilen op jacht in het duister. Toch kennen we onze plaats niet. In de vaart der dingen bezingen we vol lof wat ons is toebedeelt.…

ze heeft een grote mond maar haar staart hangt tussen haar benen ik heb het definitief uitgemaakt voor deze onzin laat ik me niet lenen ze haalde het bloed van achter m'n nagels en verwachtte niet dat ik zo zou reageren ik begon over die ander die ik niet kan vergeten ineens begon haar hart te propageren ik denk nog steeds aan haar zij…

Als een matador draai ik rond, steeds vanuit een andere hoek, ik houd het voor zijn afgrijselijk grote mond en dan ben ik snel weer zoek. Uiteindelijk eindigt de draak als een gedoofde vulkaan en ben ik oppermachtig, De plaats is van het kwaad gereinigd en ik hef het hoofd heldhaftig…

mond Maar de maat is vol…

Een grote hond en een kleine kat, Die zaten op de kamermat; En de hond die zei: Zeg, scheelt jou wat? Scheer je weg! En de kat die zei: Jij bent een hond, En ik een kat, niet zonder grond; Hou jij dus nou jouw grote mond: Scheer je weg! Scheer je weg: waf, waf! Scheer je weg: sis, sis Scheer je weg: die is raak!…

Het was bijna altijd onweer thuis bij mij in mijn ouderlijk huis binnen bliksemafleiders hielpen niet een dof, grof gerommel kondigde nog meer angstige keiharde knallen aan bijna niemand deed voor elkaar onder een ieder had wel het gelijk aan zijn kant grote monden, nog vaak met eten vol ze lagen elkaar niet, we lagen elkaar niet als flitsen…

monden niets is wat het lijkt niets is wat het lijkt we willen allemaal het goede allemaal het mooie maar willen we ook delen?…

mond hebben was er niet meer bij Behalve nog wat torpedos afvuren En de keelkkanken van hun halve Amerikaans Met ons eigen accent gingen we weer op huis aan "Huis" en alles waar dat woord op sloeg In die tijd van herboren naties Die mijn tijd was…