Alle inzendingen over gruwelen

Ergo, Zolang er sprake is van ego Klinkt er een echo De ruwe stem Het duveltje uit de oude doos Gruwel van de ziel Asiel van emoties Boos en broos Ben nu stil Hou je mond Paranoïde ruis Wil niet nog meer Zwart gefluister Verward Als duisternis En luister Verlos me van het kruis Breng me thuis Naar die mens die’k zie In een dimensie…

een progressieve paus die strijdend voor de vrede gruwelen niet langer weerstaat omwille van het voortbestaan in spanning wacht de wereld op een witte pluim rook waaiend over het Vaticaan in de schaduw van de wind…

Op het kermisplein dat "gruwel" heet schuilt onkwetsbaarheid ironisch smeekt meer macht om aandacht, achter die geen enkele mildheid schuilt.…

welke waarheid wordt gebeeldhouwd onderaan de urne terwijl onze handen wrijven over het gelaat van schaamte hoelang zal de trein blijven branden tussen losgehaakte windstreken die doorheen zwartgekalkte grachten de gruwel spoelen in de keel van menselijkheid en de vloed van vrede willen herwinnen zeg mij, wie richt het hoofd…

Want dit is zeker: wat behagen soms kan aan Piet is gruwel voor Margriet, dus zal ik me maar niet gaan wagen om nog te dichten voor vergeet-Me-Niet. Ultieme poging om te scoren en anders laat ik het hierbij voorgoed, let nu dus op en wil me horen en weet dat jij me soms ook leven doet door niet mijn pogingen te smoren...…

zij keken maar hadden geen beeld in lege ogen vol gruwel en lijden waarvan men de intense pijnen nooit zal kunnen vergeten terneergeslagen in houding en bewegen in dagen die hun namen nooit meer zullen dragen nog zijn zij niet begraven zonder afscheid valt het leven nauwelijks meer te dragen een bestaan vol vragen…

Haar handen teder samengevouwen in volmaakt verdriet we huilden de nacht in ongeloof gedwongen te zien en tasten vergeefs naar de ongrijpbare pijlers Het woord verdoezelt in verborgen taal synoniem aan het einde nu zichtbaar in een schrikbeeld De tranen echt van zilver in een intens verlangen naar overleven De vaag geëtaleerde gruwelen…

geenszins verlaat ik zie kinderen spelen op het puin van mijn jeugd immers een deel van de zwarte aarde vind ik nog steeds in mijn tuin ook al herhaalt de lente zich telkenmale ja, hoe lang al in jaren geleden, het lijfelijk slijten heeft het vergeten amper doen verminderen wie gelooft mij nog als ik jou vertel dat de verleden gruwelen…

bewegen Ze zou fel alarm willen slaan Ze kunnen haar taal niet verstaan De kruisridder greep ooit de degen Streed tegen Alláh, nee veel zegen Bracht dat niet Bijbel versus Koran Uit roosvensters stromen de tranen Het lichaam toch heilige tempel Werd smerig door tastende handen Kan de vrouw zich nog veilig wanen Hoe laag werd voor gruwel…

Een gruwel documen- taire van jewelste, beste buiten- landse film of een gouden kalf, en die leeuw met bloed aan z'n tanden, maar daarna weer onrustig in de kooi heen en weer lopend, dreigend als altijd en zichzelf, bewaakt hij z'n territorium weer. Met een happy ending dus.-…

indringend klonk de voordeurbel aan het achterhuis werd gemorreld in de entree stonden drie man een uniform twee in driedelig u zult terstond moeten betalen uw schuld blijkt gruwel opgehoopt bij mij valt zeker niets te halen ben ooit als dubbeltje gedoopt wacht maanden…

Wij moesten de kosten berekenen, want het is een hoge prijs, wanneer we de Heer willen volgen, tot in het PARADIJS, een feit….. genoemd door Hemzelf - en dat heeft Hij voor niets niet gedaan, want Hij wist écht als geen ander hoe het ons hier zou vergaan - aangetast door de wereld, door de gruwelen om ons heen - en hoe Hij nog aan dat vloek-hout…

Aan zijn voorouders boven de haard kon hij zich urenlang vergapen en hij besloot dus tot de aanschaf van een familiewapen Hij dacht daarbij aan een hertenkop op een veld van lazuur en keel Met daaronder het ontzielde lijk van een jager in rood en geel Maar ja dacht toen het brave hert Ik ben een edel dier Dus doet zo`n schild vol gruwel…

De zee nam meedogenloos Dit keer van het land Ineens met grote kracht Op gruwelijke wijze Meedogenloos Het werd immens verdriet Wereldomvattend Onbeschrijfelijke onmacht De wereld weent Weet niet hoe Gezichten grauw en verdoofd In hun ogen de gruwel De onmenselijke schreeuw Koortsachtig zoekend naar anderen Hoop Kinderharten verschrompeld…

Ivan de gevoelige voelspriet Van grove misdaden Bevechter van het kwaad Die niets echt zitten laat Zijn taal is zeer apart De zinnen soms verward De boodschap helder wit Rozen in maatje kwart Bloed gruwel wreedheid Wilde de brave mijden Zekerlijk niet meiden Zijn preek gerechtigheid Niet af te laten vreugde Die alle droefheid doodt…

radiografische stromen zijn zij overheersend tot ons gekomen zonder openlijke manifestatie manipuleren zij al volop het geleidingssysteem van de mens de blokkades van delen in onze geest zijn wij al generaties gewoon door deze zwart energetische droom onderzoek maakt kennis tot macht door onze evolutionaire geesteskracht zullen wij ook deze gruwel…

de poëzie van de straat is jou een gruwel mij ook. dus kies ik de graskant en trap kleine bloemen stuk af en toe passeert een auto die ik in mijn jongensjaren grif thuis had kunnen brengen op merk, jaartal en benzineverbruik vreemd dat-ie leeg is of beter?…

De gruwel die mensen van oudsher begingen, de duizenden huiveringwekkende dingen, die zouden we liever met wortel en al uit onze herinnering willen verdringen. Geweld overwoekert dit treurige dal en lokt ons (ook ons!)…

te dragen hoofdelingen die solden met de vrije boeren van Westerwolde als onderdrukkers waren ze berucht naar de slotkelder ben ik gevlucht voor hun orde en tucht bang kwam ik in hun onderaardse gang waar doorheen ze met vereende krachten gevangenen naar de Giezelbaarg brachten om daar vonnis te vellen hen terecht te stellen al die gruwelen…

de vossen zijn slijpende slijpen hun oren spits wrijven de ogen wrijven de streek in de ogen straks zal er het bloed zijn, bloed dat kuilen maakt tot de bodem ‘d aarde en sporen van sluikse silhouetten benevens de indrukken van prooien, contouren traag en kil het laatste neerleggen langzaam En de wind die huilt over de streek na de gruwel…

Toch wil je weg naar – ik zeg het je - niets dan gevaren en gruwelen die je wachten. Onbegrijpelijke mens, je wilt het Paradijs niet, je wilt niet wat je wenst, je wilt je eigen lot, je leven, je angst, je gevaar, en je dood.’’…

. _____________ Omdat hij Wilders op de vluchtstrook in wou halen Gaf Rutte gas als ridder van het Vrije Woord En dacht parmantig dat hij daarmee had gescoord Maar ’t lijkt erop dat hij een boete gaat betalen Wie toestaat dat de ergste gruwel wordt ontkend Ontbeert naast politiek ook menselijk talent.…

Ik haat deze wereld Die geen wens nog uit doet komen Die harde maatschappij Zij vergiftigt al mijn dromen Ik gruwel van de mensen Die zichzelf zo mooi zien staan Die vrienden selecteren Op een koophuis en een baan Ik kan niets meer waarderen Zie de fouten die er zijn Irriteer mij aan een houding Ook al is die nog zo klein Verbrand…

Och; zie en ken ze de bloemen met hun gouden hart naar de hemel gericht, hoe ze trillen terwijl de storm de blaadjes rult weerloos tot de nacht ze verwaait en de morgenzon wit straalt door de gespleten boom der duisternis voorbij het dodenhuis de vleermuis schaduwen gesloten luiken met de hoge vensters Ik lig in bed en hoor een wonderlijk…

Dan is het moment gekomen De schok is geweld Geen kop zal er rollen Voorzichtig is wat telt En als leiders spreken Is het gevaar gelee De handen zijn beschadigd Zij hebben er vrede mee Met de dialoog weer verder De agenda is barstensvol Het verzet uit duizenden kelen Vraag wederom hun tol Als straks onverlaat goed gekend Zijn gruwel…

U roept een eenzaam, somber man — Hij durft van U niet vergen dat gij hem zult herbergen — Bij niemand vraagt hij onderdak, hem drukt een al te pijnlijk pak — Wat gruwel is hem dan gebeurd? Zijn ziel heeft hij in twee gescheurd. Met eigen hand — met eigen hand — heeft hij zijn schoonste schat verbrand.…

als mispunten mespunten worden die ons de ziel verwonden als kwaad verwensend kwellend het leven ons verwoestend verderft morren mindert niet de kern van woede die ons wrok wortelt vlekt slechts groter het verdriet en het lijden dan haar oorsprong ooit stop dus de kanker wees geen gastheer voor grief dat tranen kweekt krenk en gruwel…

Van in mijn kleuterjaren ben ik beducht voor groepen, het zijn vaak roedels wolven die grimmig samentroepen Ik gruwel van de wetten van de groepsdynamiek geef mij maar losse mensen, die vind ik sympathiek.…

De actuele gruwelen in Japan hebben tot het stukje over Voltaire en de gruwelen in Portugal geleid.)…

De gruwel die bovendreef: De kinderen zochten een schaap om naakt te scheren een floddermouw om te scheuren en scholden “vette aap” naar de jongen met de drie buiken. De oorlog verloren, uitgeteld, toonde hij zijn blauwe plekken aan de meester.…