inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 71.585):

Vleermuis schaduwen

Och; zie en ken ze
de bloemen met hun
gouden hart naar
de hemel gericht, hoe ze trillen
terwijl de storm de blaadjes rult

weerloos tot de nacht ze verwaait
en de morgenzon wit straalt
door de gespleten boom
der duisternis

voorbij het dodenhuis
de vleermuis schaduwen
gesloten luiken met de hoge vensters

Ik lig in bed en hoor een wonderlijk lied
ruisen in de parelmoer gekleurde schelp,
voel de frisse wind en hoe het
woeste schuim vervliegt
op het donkere water

voel de rust in mijn hart dalen
de vrijheid, en de wijdheid, en
de nieuwe kracht;

blij te zijn ontkomen
aan de duisternis van de nacht

... Na de eerste coronagolf te boven te zijn gekomen en we
in de rust de achter ons liggende dingen
nog eens de revue laten passeren, dit
met de hoop ooit een nieuw tijdperk in te zullen gaan
waar deze gruwelen niet meer bestaan ...


Zie ook: https://www.freeartandbeauty.exto.nl

Schrijver: eliZe Augustinus, 7 juli 2020


Geplaatst in de categorie: corona

4.0 met 3 stemmen aantal keer bekeken 94

Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)