11757 resultaten.
een roos
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 358 ik zocht je
in haastige
gezichten
zag mensen
vertrekken
en komen
mijn ogen
een roos
in de hand
ik was
Den haag, jij
nog voor Utrecht
de roos
was beloofd
voor die tijd…
Heuvelopwaarts
netgedicht
4.0 met 16 stemmen 674 worden haastig en vreemd, ‘als traan op traan’,
zei ik zacht, uren nooit vooruit geteld
je schoof de schaduwen tegen je aan
toen herfst het nachtzingen had vergezeld
en ik, zo traag, heuvelopwaarts moest gaan…
Dronken van wat was...
hartenkreet
2.0 met 1 stemmen 243 Hoe een blik spoorloos weerspiegelt
het stil bewegend samen weven
in een streling, ontastbaar haastig,
bijna huiverend over de rimpeling van onze huid.…
aan de andere kant
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 73 ik bundelde mijn
gedachten op
een namiddag
in de winter
haastig pakte
ik alles wat
ik niet nodig
had erbij
ik beschilderde
een doek
impressionistisch
met een dikke kwast
ik verliet het
huis mijn
tweede huid toen
ik ontwaakte…
De steilorige senior
netgedicht
1.0 met 2 stemmen 34 De aarde schudt, het stervensuur
Van menigeen heeft vorm gekregen
Een wooncomplex, een klachtenregen
Verschuiving naar miniatuur
Problemen met een nieuw bestuur
Met samenwerking, nieuwe wegen
De aarde schudt, het stervensuur
Van menigeen heeft vorm gekregen
Waar is die ooit zo goede buur?
Het is hem naar het hoofd gestegen Veranderingen staan…
Geert: wat nu?
snelsonnet
3.0 met 13 stemmen 379 Ach, zeven weken lang voor niets gesloofd
en toch nog iets te haastig weggelopen
Sta buitenspel, wat kan ik nog verkopen?
Heb spijt als peroxide op mijn hoofd
Ben ik door al mijn tweetjes doorgedraaid?
Of heb ik soms te weinig haat gezaaid?…
Bekentenis
snelsonnet
3.0 met 5 stemmen 414 De kijker van Jeroen is 60-plusser
Hoogopgeleid en doorgaans ook nog man
Tja, ik pas naadloos in zijn achterban
Dus zoek ik haastig een gewetensusser
Want ik ben ook nog anti-RTL-ig
Maar bij Umberto is het zo gezellig…
Torenkraai
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 167 Wat overblijft eet hij haastig op,
omdat horecamensen hem verjagen.
Maar kauwen eten graag met mij,
omdat ik heel veel van hen hou.…
Tijd
hartenkreet
3.0 met 3 stemmen 837 de wereld staat dan plotseling stil
gepeins over de zin van het leven
die overdenkingen veranderen je wil
en je besluit je leven meer inhoud te geven
dankbaar zijn voor wat je hebt gekregen
intens genieten van de mooie natuur
elke dag ervaren als een zegen
bewust leven ieder uur.…
Rosa Parks 1955
netgedicht
5.0 met 5 stemmen 465 Mijn hart heeft haastig geleerd en
zich ingemetseld achter een muur.
Lang, zo lang geleden.
In een bus eiste je twijfel een plotselinge
en onomkeerbare eerste rang.
Je dacht: ik weiger op te staan.
Er is geen weg terug.
Rosa, je riep met een simpel gebaar
en nauwelijks woorden
zo'n grote wereld op.
Je hebt zo lang geleden.…
Buiten of binnen
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 52 Laat mij haastig gaan naar velden en beemden
schreiden door het schone vlakke land aan zee
genieten van dier en boom en grazend vee
van lucht en wolken wil ik niet vervreemden
vogels wil ik door het luchtruim zien zweven
sierlijk rank en slank door het azuren blauw
vanaf velden nog glanzend van ochtenddauw
dan ziet men weer een wereld vol…
Weerzien
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 275 Haastig zwermt zich
wat waar is en daar
en hier steeds.
Hijgt vooruit en
duwt vlijend
in argeloos passen.…
Kus me langzaam (Suavemente besame)
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen 375 Zij zoent me langzaam
alsof
wij alleen thuis zijn
Zij kust
adembenemend
als een echte minnares
Zij zoent
haastig
met de vingertoppen raakt ze mijn huid aan
Haar kus maakt
vannacht
elk woord overbodig…
ultra zweefmoment
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 283 het lopende pad
onder haastige voeten
kronkelt eenzaam door
ultiem en onverslagen
mijn run stilt de honger
naar vrijgegeven grenzen
knielen voor het unieke geluk
is houden van voldoende zweet
dat deze kilometers lust…
bestemming
netgedicht
4.0 met 6 stemmen 250 ik hou van gedichten
die door denderen
als treinen
schoonheid is bijzaak
hoofdzaak is dat
het confronterend is
zoals spoorbomen die
voor je neus neerdalen
om haastige treinen
voorbij te laten gaan
en ons daar achterlaten
met de dromen over
onbekende bestemmingen…
De buren
hartenkreet
1.0 met 4 stemmen 715 De buren zijn vandaag haastig vertrokken.
Zo heb ik uiteindelijk toch nog
kijkend uit het raam van de flat
met hen kennis gemaakt.
Zag nog net de achterkant
van het verhuisbusje
aan het einde van de straat.
Hiernaast trekt nu niemand
de WC door.
Wat een eenzaamheid!…
vallende bladeren
hartenkreet
4.0 met 3 stemmen 367 Wat zonnelicht
over vallende bladeren,
een glimp in de straat
van een kind dat roept,
twee geliefden die
luidkeels lachen
en zoveel mensen
die haastig verderlopen;
naar waar?
naar ergens?
een hartslag
die aanhoudt
en duurt
al vallen de bladeren…
Door troebel water
netgedicht
1.0 met 6 stemmen 310 Mijn zicht is beperkt
Ik zie alles wazig nu
Nu jij er niet bent
om mijn ogen te openen
en alles weer voelbaar te voelen
Ik heb wel gemerkt
dat ik soms te haastig doe
Heb geen rust gekend
om mijn ogen te openen
Begrijpen wat ze bedoelen…
Eigen wijze
gedicht
4.0 met 4 stemmen 2.827 op eigen wijze
deelt het kustlicht de nacht in
zolang het opvalt
bij opkomend tij
werden tekens uitgewist
indrukken bleven
de vuurtoren schetst
arabesken op de muur
maar is zo haastig
--------------------------
Leporello van Gerrit Westerveld…
verloren hoekjes
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 368 foto gemaakt van een
ogenschijnlijk verloren hoekje
waar de meeste mensen
haastig aan voorbijgaan
het willen zien
de tijd ervoor nemen
en vastleggen voor later
al die vluchtige dingen
even vasthouden
meer is het niet...
maar tóch…
Kinderen lopen niet...
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 249 De kind'ren lopen niet, ze huppelen en springen,
doen twee-tot driemaal toe de weg die wij
zo haastig doen, maar helemaal niet blij;
die kinderen, zij tillen niet zo aan de dingen;
Daarom zijn zij tot voorbeeld ons gesteld,
wij die zo angstig zijn en vol geweld.…
sterrenplukker
netgedicht
2.0 met 16 stemmen 2.718 in de schaduw van glitter
en licht, klinken nog laat
zijn simpele akkoorden
rinkelen schaarse munten
in zijn versleten hoed
lopen haastige stappen
in een kille stoet aan
hem voorbij
tokkelt hij met kleumende
vingers de sterren
van de hemel…
Stenen wanorde
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 41 brokken van bestaanbaar
blijken maskers met glas
angst, opstand en vergeten
uit deelwoorden te beitelen
wat overblijft is zitvlees
door een haastig schietgebed
als een klein gebaar
van onvermogend graniet
indien na jaren bovengronds
tot voltooid te vergruizen…
Het is koffietijd
hartenkreet
1.0 met 2 stemmen 137 Haastige mensen,
zijn hun diepe wortels kwijt.
Neem een moment om stil te staan.
Vertraag uw moderne klok.
Denk aandachtig na.
Het is koffietijd.…
Zo dicht bij Kerstmis al...
netgedicht
3.0 met 12 stemmen 357 De kaarten en de pakjes zijn gekocht
maar haastig lopen mensen door de straten
alsof er ongezien toch iemand achter hen
met wapens of gevaarlijk spul hen voortdrijft.
Waar is de vrede die we allen zoeken?
Waar is 't geluk dat wenkt en wordt beloofd?…
Buiten of binnen
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 177 Laat mij haastig gaan door velden en beemden
schrijden door het schone vlakke land aan zee
genieten van dier en boom en grazend vee
van lucht en wolken wil ik niet vervreemden
vogels wil ik door het luchtruim zien zweven
sierlijk rank en slank door het azuren blauw
vanaf velden nog glanzend van ochtenddauw
dan ziet men weer een wereld vol…
Scheveningen
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 247 Verscholen in mijn jas
waar het lichaam zichzelf bestiert
loop ik in een sukkeldraf
naar het einde van de pier
De toren ga ik niet beklimmen
het water lijkt me diep genoeg
een beetje zwemmen verzet de zinnen
daarna haastig naar de kroeg.…
haast..haastig...haastiger
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 145 haast is een haastig
gedicht zonder einde
de amechtige woordenstroom
die als een heel lange
goederentrein zijn weg zoekt
naar verre bestemming
tevergeefs echter
het doel blijkt onbereikbaar
het verlegt telkens zijn grenzen
zoals bij mij de haargrens
bij het ouder worden…
Zo'n dag
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 249 Een kakofonie
van achtbaanschreeuwers
Dit is zo’n dag waarop ik denk:
deze wereld is mijn wereld (I am King now)
deze koning mijn creatie (I am God now)
en dit geloof mijn hoogste vlucht (I am Bird now)…
Nieuwjaar 2005
netgedicht
2.0 met 8 stemmen 890 Ver, de horizon een oever
zonder overkant; en haastig,
een vleugelslag, wolken.…