Alle inzendingen over haat

maar mijn mythe is dat ik een gewone vrouw ben een moeder van twee die soms een gedicht schrijft voor wie ik liefheb en voor wie ik haat verbaasd, dat ondanks de stem die mij zachtjes riep ik vastgebonden blijf aan de tijd waarin ik leef op de mast van mijn eigen spookschip.…

In alles wat een richting heeft verafschuw ik de waarheid in alles dat onbewegelijk is haat ik de leugen... kom hier kleine acrobate, ik wil met je spelen, je ruggenmerg ombuigen in een paraplu, architectuur ! in de Petit Pont of een handvat... wat wil jij? kom op, springen!…

Naar het land der liefde Mijn verborgen Utopia Zullen wij samen reizen over velden van smeltend ijs Naar het diepste der aarde Totdat het vuur jou doet herrijzen Stijgend tot daar waar niemand komt Maar waar ik kan zien Ons verloren paradijs Lach dan nog één keer naar mij Zonder een traan te laten Dan weet ik, zelfs zonder te haten…

Ons erfgoed is dat wat men ons nalaat, de erfenis van de oorlog een gebeuren wat men haat. Doden ontelbare doden hebben die oorlog tot gevolg gehad, doden die we herdenken. Dat is ons erfgoed en geven we onze kinderen mee. Diezelfde kinderen die geen notie hebben van oorlog en verminkingen.…

Er waren eens een jongen en een meisje Die samen vriend en vriendin wilden zijn Ze smolten hun levens aaneen als broos glaswerk Ze deelden van alles: vreugde en pijn Toen kwam de duivel, vol haat en vol afgunst, Hij blies heel langzaam het glaswerk tot bel Daardoor werd het nog mooier vol kleuren Maar het werd ook een gevangenis, een hel…

De seconden tikken voorbij Ik hoor licht getinkel met een hoge toon Luister naar de vrede om me heen Het lijkt hier zo gewoon Explosies van ruziënde personen De roodzwarte haat druipt van gezichten De onzichtbare pijn die ieder heeft Je durft er bijna geen woord over te dichten Elke dag zijn het nieuws en de kranten Vol van zichtbaar leed…

Met de tonen van je haat hoef ik jouw bitter gekruide offergaven niet. En was het sluik van beschimpingen nu met bloemengeur uit mijn gewaden. Ik ben het waard om te dansen met de elfen op de wind want werd gekroond met de kus van de muzen.…

die telt luidt het boegbeeld van ons land Het CDA heeft echter Christus en God aan hun kant China is heus onze vriend heb toch geen vrees Je kunt er fijn sporten en ze maken platte tv's Al jagen ze de monniken knuppels door hun schedelwand Niet in Tibet maar in China staat God aan je kant Is het niet fijn om te weten ondanks alle haat…

reeds gestorven toekomst vindt + Höllenfeuer deine Schultern tragen eine Winterdecke darunter treibt ein gekreuzigter Leib unaufhaltsame Tränen aus zur Lösung von Schmerzen meine Hände verleugnen so sind auch meine Áugen zugeschlagen denn, ich bin es selbst, welcher das Feuer herbeigetragen hat…

Kwaadaardige ogen loeren hebben hun haat op mij gericht ik durf dus niets meer aan te roeren het kwaad heeft meestal geen gezicht.…

randhorizon silhouetten van kerkjes en kruin bluessmakend gevoel van weemoed naar oud, tijden van toen zonder technocratische stress zou niet anders willen dan na volgend maal opstaan en eerlijke steen met troffel en tras opbouwen aan huis waar gewoon gewoond en gestorven wordt in levenscycli van liefde en geluk.... geen idealen verstoort door haat…

Er was veel wanhoop, haat en onvrede in de wereld. In de afgelopen eeuwen. Toch koesterde ik, met beschouwen en vooral: een diep weten dat het anders kon. Ik sta en stond ervoor open. Ik maakte mijn keuze tot verschil. In mijn stilte. Telkens hervond ik mijn krachtig geloof.…

In anderhalf jaar ben ik om, heb ik hekel en haat laten gaan, is er dankzij zijn geestdrift een heldere lusthof ontstaan. In het park gaan wij liggen op doodmoe gras, in de verte murmelt de stad. We kijken tevreden omhoog, hij en ik door de takken van de plataan. ---------------------------- uit: 'Hoor de stad', 2015.…

laat de euro toch wat dalen zodat mensen weer kunnen betalen de vele rekeningen overbodig want soms is geld broodnodig stopt die oorlog in vreemde landen, legt het terrorisme goed aan banden of blijft het weer bij uitleggen of zeggen moeten we ons kopje weeral leggen ja, stop nu maar met praten er zijn mensen die dat haten wanneer zullen…

Een blinde haat doemt meedogenloos op. Ik ben als zand, dat uit hun wurgvingers glipt. Vrienden blijken wurgslangen. Het regent dodelijke gifpijlen, maar in mijn liefdevolle schildpadpantser komt het paradijs nog steeds tot leven, ondanks al die negatieve, destructieve tegenkrachten, die rap als etherdamp zullen vervluchtigen.…

Wat haat ik roepende tierende lui Dik vet adoratie voor het fluisteren, pakt steeds verf. Tja, wat leeftijdsgebonden zeker, slecht gehoor Pech onderweg ergens, zintuigen werken te goed. Toch gewoon delicatesse ten voeten uit, prevelen fluisteren Werkt helend, moedgevend en verzachtend, vet bewezen.…

in lawines steen heuvels gapen eeuwen rond vlakken rimpelloos tot grond waarover winden ongestoord zich haasten naar een nieuwe morgenstond golven brullen wittend schuim zeeën donderen hun woestheid tegen kades pieren en geel duin zand brengt rust sust eeuwige beroering en geeft stilte in de eindeloze eb- en vloedbeweging woedend haten…

Zoals wij tegen elkaar zeggen is onze haat-liefde verhouding precies in evenwicht, Zonder achterliggende gedachten en ook niet relatiegericht. Je bent me gewoon heel veel waard, Om alles wat je bent en waar je voor staat.…

binnengehaald Amsterdam wat zul jij moeten lijden voor de doelstelling is behaald Alles maar ook echt alles moet op de schop van noord naar zuid, van oost naar west wij zijn Amsterdam en lopen voorop we doen als groene stad ons uiterste best Er zit geen lijn in opengebroken straten ook fietsers kunnen geen kant meer op Amsterdam ik ga jou bijna haten…

stroomafwaarts geklots stom en stil kunt horen overdag gedrild als een kazerne waar de bloemen buiten staan te trillen hun geur die in allerlei windrichtingen waait ik heb al veel te lang geleden tussen de doven monden met onpeilbare tekens waar het geluid alleen buiten in de mist te horen is en binnenshuis een roestende motor om te haten…

Ik praat niet graag ben vaak te traag ik hou mijn mening meestal vaag ik kom altijd net te laat en ik haat het als ik weer eens heb verloren Ik wil te veel zit nooit eens stil ik maak het stuk en niet meer heel ik luister niet naar goede raad en raak de draad kwijt in mijn metaforen Ik kom geregeld ongelegen hou niet van sportief bewegen…

Mensen beloven elkaar eeuwige trouw Tot de dood ons scheidt Tijdens zo’n onecht verbond toont men reeds een keer berouw Het leven gehuld in gestrande rouw De liefde is tevens tot haat bereid Kinderen offeren zich in de stof De een is schuldig, voor de ander de lof Een enkeling gaat samen tot het bittere eind Diamanten schitteren verfijnd…

zich in mijn allergie Dagelijks stuur ik aan op zelfprogressie Hier en daar wat ontspoorde uitspattingen maken mij sterk Elke vergissing ontaardt in een nieuwe ontdekking Zoek naar uitdagingen in een probleem Vind uit door ondervinden Leer door te leven Ken angst voor het onbekende Pak het vervolgens bij de horens Wreek niet uit haat…

Zonder de haat-liefde relatie die ik voel. Verbreek ik de stilte die mijn ogen kunnen zien. De rivier blijft toch wel stromen. Met of zonder elkaar, het maakt niet uit. De zee stelt geen vragen. Kalmte overspoeld mij al ik bedenk, Wat ik allemaal heb gemist. Het is goed zo, het is beter zo. De rivier weet het antwoord.…

luister van liefde en vrede daar komen wij aan op onze laatste reis en brengen alleen onze zielenschat mede moede van een korte of langere levensrit en angstig hoe Hij tegenover ons zal staan zal Hij niet vragen naar ons aardse bezit maar wat wij voor elkander hebben gedaan hebben wij genoeg bemind of vergeven geen mensen in kou of haat…

Drugs of haat heeft zijn hart opgevreten, had die man wel nog een geweten. Zijn mama is voor de rest van haar leven getekend Dean zal in haar geheugen ontbreken. Haar hart is verscheurd en rood gekleurd. Na lange tijd van rouw zal de pijn afbouwen. Het verlies zal een plaatsje krijgen. Het gat in haar hart gaat nooit meer dicht.…

Nee, liefde is sterker dan haat. Een nieuwe tsaar in Rusland zit eenzaam aan een lange lange tafel. Robots zitten als weerloze pionnen aan de kant. Knikken nederig deze tsaar toe. De oorlog tegen Corona is voorbij. Er woedt een andere oorlog in Europa.…

Holvoet-Hanssen) ik ben de adem die lijven het leven inblaast ik ben de bloemen die wiegen op het veld ik ben de chaos die door orde raast ik ben de dood die velt elke held ik ben de eer die de dichter begeert ik ben het falen dat angst genereert ik ben de goesting naar meer die verzweert ik ben de haat die de minnaar verteert ik ben de idee…

Zodat vanuit miskenning haat kan worden aangeleerd. Natuurlijk begrijp ik de kwetsbaarheid van miskende mensen. Alleen wel onbegrip voor de illusie dat Allah dit zou wensen. Een God hoort groots te zijn en vooral goed. Hoort je te inspireren een goed mens te zijn naar wie je ontmoet.…

Geschreven op de muziek van 'Ne me quitte pas', Jacques Brel (zie link) (herhalingen staan tussen haakjes) Laat het vrede zijn Geef ons nog een kans Deze wereld klein In een stoelendans Van angst en verdriet Van terreur en pijn Wie het leven liet En wie alleen zijn Waarom al die haat Als het anders kan Wereld die vergaat Mens en macht…