inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 14.179):

Mist

Mist kent alle verhalen en
omzwervingen van ieders ziel

vannacht keek ik in haar
als onder het water

met beide ogen open,
kinderlijk verwonderd

door onbekende vormen
geuren en één roep, gezang
kon net zo goed een vogel
maar ook een lied van sirene zijn

er was een zachte,
verleidelijke dwang
om die te volgen
tot het uiterste, zelfs:

bloed drinkend van de mens
en van de onmens,

naar Styx te lopen
en weer naar de bovenwereld
water des doods brengen

en deze lever
aan de gier vrijwillig geven
niet voor de straf of het plicht
gewoon van mezelf

kon ik maar het vuur stelen!
kon ik maar het licht delen!

maar mijn mythe is
dat ik een gewone vrouw ben
een moeder van twee
die soms een gedicht schrijft
voor wie ik liefheb en
voor wie ik haat

verbaasd, dat ondanks de stem
die mij zachtjes riep
ik vastgebonden blijf
aan de tijd waarin ik leef
op de mast
van mijn eigen spookschip.

Schrijver: Branka Korac, 21 januari 2007


Geplaatst in de categorie: psychologie

3.0 met 21 stemmen aantal keer bekeken 352

Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)