Alle inzendingen over halo

mensen praten over hun werk beroep en ik ben weg mijn roeping roept halo hallo…

Aan het einder dooft het licht In een halo van zachte stralen Brekers dempen het laatste zicht Een meeuw krijst met schelle uithalen Dieho…

Bossen groen, lichteters verkruimelen de dag, distilleren glans uit mossen, ontdaan van modder en stof, om de blikken te wassen, gedompeld in stalen schaduwen, van heldere schitteringen in de halo van de aarde, verlost uit de matrix van alle zonnen, spiegelen nieuwe werelden.…

Haren zwartantraciet als een halo schaduwrijk. Je kijkt maar ziet me niet, ik geef krampachtig van geen opwinding blijk. Spannend en strak. Duizend namen en niet één gekend. Zaterdagmiddag, lentezon over Keizer Karelplein. Als ik toch wat meer lef had gehad.…

Gisteren was het druk, druk, druk een lange zuchtende rij aan de kassa bijna iedereen keek verbijsterd: stomgeslagen~~~~ wat een schooooooooooonheid toen zij haar mond opendeed: ‘wie mag ik helpen?’ stoof iedereen terug naar de schappen en de winkel uit en zij kon er niets aan doen!…

je spiegelde in dubbel glas een lach die even met vakantie was de verbazing in je ogen kende een reflectie van bewondering de zon scheen een halo in de golven van je lange blonde haar de stem ontbrak maar uit je mimiek kon ik lezen dat je intens veel om me gaf…

Ik zie een halo van onaantastbare gedachten, mijn rug naar de zon. Ik ontdek waar ik heen ben gevlucht, naar het midden van mijn eigen kring, niemand anders die er nog is. Hoe kon ik weten waar ik aan begon?…

Kan ik je ten dans vragen zou je het met mij willen wagen we zweven samen naar de zon ik weet het wel maar als dat toch eens kon we zouden stralen en brachten het licht met ons mee als we dan zouden dalen we hadden beide op z'n minst een halo en vielen op tussen de grijze allemalen.…

Door winteravondmist zijn blauw beslagen De ruiten van de tram: spectrale kringen Vervloeien, of vervolgen en doordringen Elkaar naar stand van lantarens en wagen: Soms is 't, of reusacht'ge juwelen ringen Vlak achter 't glas in etalages lagen; Dan lossen ze op tot halo's, die vervagen Doorzichtig, wijd, in kleur'ge schemeringen.…

één is er niet twee wel en drie en honderd maar dat ene is verdwenen ravijnen dorens duisternis geen antwoord op haar roep kuilen huilen droefenis een halo in de troep de weg gaat hoog en ver weg van twee tot honderd maar liefde klautert verder de berg af tot verwonderd voeten vallen over waar was je…

Nachtraven schuifelen voorbij in een halo van gifgroen terwijl het aardvarken likkebaardend uit het keldergat kruipt, schetenlatend zonder enig fatsoen. Nachtmerries draven briesend door het dromende land, zoekend naar het slachtoffer, nietsvermoedend ingedommeld in het te benauwde achterpand.…

ik zag de zon jij de halo en wist van de komende regen strak kleurde bloesem tegen het heldere blauw jij voorspelde die nacht vorstige kou ik schreef mijn woorden jij zong de tekst op een melodie die ieder bekoorde wij gaven elkaar onze liefde zagen hoe mijn ziel wonderwel met de jouwe naadloos samenviel…

zie de lichten halo's glijden over natte straat kasseien 't zijn manestralen die wenen om hun verloren schijn baar niet voor diegenen die toch verloren zijn enkel de verscheurde wolken die grijze hemels bevolken treuren zo gelaten bedroefd in plassen die deinen totdat het niet meer hoeft en rimpels verdwijnen zelfs de kringen…

het is vreemd hoe alles zich langzaam oplost, hoe elke zonnegloed verdwijnt in eigen halo.…

Er hangt een halo rond de maan vannacht laat ik een traan morgen is alles anders dan zal ik mijn mannetje staan Soms voel ik een diepgaand spijt voor wat ik niet heb gedaan maar dat is allemaal voorbij morgen zal ik mijn mannetje staan Ik zal mijn masker afzetten en spijkers met koppen slaan, de stoute schoenen aantrekken en voortaan…

Nachtvlinders, in halo's verlicht Het pad, wetteloos bestraat Dit is geen land voor kinderen Wordt geen zachte hand geschud Hier schuilt Gabriel in Lucifer's schaduw Wordt eerlijkheid geboden In fluisterende schaamte Met open handen, gesloten blik Ontvangt publiekelijke liefde Toeristen uit de dag, respectlozen Vluchters in roes, tot De…

uitdagend kruipt zijn blouse los -verraad hult hem in gulden kleden gebed in`t eeuwig, lengt het heden- onscherp vaarwel in halo`s blos Ze voert hem uit zijn scha corso schuift licht zijn zijde noir aan kant charmeert hem van zijn apropos ten einder wassend bolster spant zij slokt vurig dees bleke glans -neemt over rouge gelijnd email…

Je sliep nooit twee keer met dezelfde dag en leven was pas leven als er 's nachts een halo uit je glas te voorschijn brak.…

Soms lijkt de wereld door mij beschreven geaccidenteerde wolken door de wind gedreven, in de halo van de zon en de eisprong naar de maan, gecorrigeerd door de rechte regels van de regen en de wonderlijke navigatie van de vogels om altijd terug te keren naar het punt waar het zwervende leven begon.…

Haar roep wekt mij ik kan niet anders dan gehoor geven en opstaan ook al duurt het even voordat ik begrijp wie of wat het is Zij is vol en krachtig ik sta in haar aangezicht een halo in regenboogkleuren alsook helder blauw licht omgeven haar perfecte ronding Haar stralen strelen mijn huid weerkaatsen op de kamervloer terwijl ik daar…

Verdien de stilte, die als de nacht - als een zwart zijden mantel - schrijdend en schreiend over het eigen graf neerstrijkt De doden hebben ogen in lichtjaren met de halo van een hangende hemel in een zwevende hel Verjaag er ongenode gasten die de einder zoeken en daar hun polsen leegschudden verveeld de kelk des doods half leeg…

Ik lig verstijfd van al het denken ik kan de magie van het licht niet breken ik loop rond in de halo van de zon, stille lemen voeten door het Heelal. Geluiden keren zich af van mijn gehoor, het vergezicht dwaalt tot mijn ogen terug de tong verdroogd door de spijsvertering van de tijd in een lege hemel kan ik mijzelf niet vinden.…

Kracht en broosheid tekent, een halo rond haar zonneogen tranen uit haar licht ontsnapt als meiregen beneden lijkt alles nog onbewogen in de droge grond, evenwicht in een onbedorven landschap.…

On the bench in the clear light of the morning sun, your hair knotty, touched by sleep becomes an untouchable halo. My voice is uttering a lonely sigh and when you're openening one eye I realise you can not see it's only me waiting for you in disguise…

‘t Getingel van een vroege tram deemsterend schel achter de square waar een fontein met halo-kam het zondaglicht in kleur titreert. Jong eikeloof, goudgeel doorstraald, rimpelend bij de ochtendbries : de zoelte woelt weg door de straat langsheen ‘t huis met Horta-fries.…

dragen of de drietand in Neptunus’ zee Tussen het zachte ruisen van sterren en planeten vind ik geen gelijke, geen magnitude of corona van een onsterfelijke grootte Met nevels, die ik als melkwitte armen om mijn moede schouders dragen zou ver weg van zwarte gaten Zoek mij en vul mijn kraters met jouw stratosfeer van liefde met de halo…

sjofar bij de tempel Hier wordt Gods woord vervuld Kom, neem van hier de weg nu oostwaarts Richting de Dode Zee Langs Jericho daar in de verte Dalen we af daarheen Jeruzalem, oh stad van goud De stad die God herstelt en bouwt Ik zal jou nooit, nee, nooit vergeten Jij bent van mij Yerushalayim shel zahav Veshel nechoshet veshel or Halo…

Trouw je best doen Zeggen de bleekmannen De ziekte verbannen Geen blaam Vooruit gesnelde familienaam Aanwezig en luid In stilte schreeuw ik het uit Geen zin in beven, ik wil beleven De warme zon in het zwarte woud Is zo koud, zo koud zonder eind zonder reserve zal de morgenzon alles bederven Miljarden stippen maken een raster Geen halo…

gedoofd is de ring maar diep endogeen broeit magma; mangaan Van nog ongeboren donkerrood vuur als kwarts van een roos nog te determineren, van vooralsnog onbekend rode structuur De naam van de roos, een polaire pioen op een grote planeet een vlek in de wildernis rotsenwoestijn Uit het niets, exogeen een plek zonder halo…