Alle inzendingen over happy

Geen “happy meal” maar “super size-menu”. Veel snoepgoed en veel ongezonde vetten. Geen groente, fruit en vis maar wél kroketten. En daag’lijks aardappels met vette jus. Je zult toch met zo’n vetrijk eetpatroon moeten leven van een hongerloon.…

Een rat die snakte naar een Happy Meal en daarom bij McDonald’s binnenstapte en daar eens flink in een studente hapte verklaarde dat zijn maaltijd tegenviel. "Géén broodje met zo’n sappig stukje vlees, géén Franse frietjes, maar alwéér Chinees !"…

Nooit in sprookjes geloofd maar toen stond hij daar De prins waarvan het voelt dat ik hem al jaren ken Ik voel iets, ik word blij Alles is anders nu even de hoop geen ijsprinses meer te zijn Hoop snel verloren Ik geloof nu wel in sprookjes maar niet in een 'happy end'…

Ambtshalve naar zo’n kneedsalon te gaan Alwaar je je lieftallig laat masseren Om dubieuze diensten te traceren Dat lijkt me nog eens een gematste baan Wel jammer dat je bij een ‘happy end’ Heel streng moet zeggen: stop, ik sluit de tent…

Voor Angenent kreeg het een happy end, Dat ligt onwrikbaar vast in de annalen. Maar ik zie ook dat ze nog steeds niet snappen Nooit voor zo ‘n film de winnaar te verklappen.…

Ik kende de buitenwereld uit verhalen: er zijn wouden en vreemde mensen, gemene ook Maar altijd komt er iemand om te helpen, en ik leerde je kunt een held zijn Het gaat om de afloop (het zalige leven begint pas bij het happy end) Zo werd ik groot en de wereld groeide met me mee zodat mijn buitenwereld steeds verder weg kwam te liggen…

Pharrell z’n hoed bevat vier trendy deuken Zijn song is net zo specifiek van snit Je hoort ‘m af en aan, de Happy-hit Van DAB tot de transistor in de keuken Met dit record ben ik echt overtuigd: Geen crisis meer! Of toch te vroeg gejuicht?…

in mijn grijze jas nog wat gedichten voor na de tam-tam met zang en sjans in elk vers zat liefde als verdriet zonder happy end wilde ik nu eens niet na lang bladeren was het welletjes met geen klare liefde op velletjes het werd blauwfazant met tureluur in parklandschap op laat avonduur…

Potjandorie wat een klap twee oudjes op mijn motorkap hun neuzen gleden er langs af ik stond meteen onder verdenking maar al lagen ze dan stijf daar met hun meer dan broze lijf ik kon echt nergens een breukje zien of bloed, of iets van krenking dat heb ik weer dacht ik toen bejaarden aan de happy planking…

boek van mijn gedachten vol van mijn jaren leeg van mijn toekomst dichtgeschreven bladen van eenzaamheid ik wil in je schrijven op morgen en morgen elk volgend blad happy days are here again dagen die voorbijgaan als in mijn vroegste jeugd maar op morgen en morgen schrijft mijn pen niet…

'Happy beursday' viel zwaar uit de toon.…

Het is de muziek en wat de een wat droeviger raakt dan de ander Waarheen, waarvoor deed het op mijn manier de dood tijdloos maakt een jukebox historie wordt We dansen in een armoedig café het enige licht van een jukebox komt Paul Anka "Happy Birthday ..." zingt Jouw buik vooruitstrevend mij ontmoet…

Terugkijkend op '17 Ben 'k inmiddels 50 geworden In '90 ging ik op mijn 23ste bijna dood In '80 HAPPY NEW YEAR 'What lies waiting down the line'* 'n Evergreen van ABBA Slechts 10 jaar verder, wist ik meer Een ommezwaai van daar tot hier Ondanks die hel, leef 'k mijn leven Waarbij een eventuele Hemel dus niet tot compensatie leidt…

De vervulling van een wens is even een geluk, een goede afloop als je daarna doodgaat of een begin maakt, met iets nieuws een volgende fase of stap Voor een blijvend Happy End is het hiernamaals uitgevonden, en de troost die je ontleent aan nakomelingen met de bijgedachte dat later, ooit alles goed zal komen Totdat je begint te begrijpen…

ben Want dan zou ik vergeten Dit schoolplein, deze boom En als ik dan driehonderd was Mijn verjaardag Het is goed dat ik ooit doodga Dan is er een ding zeker De rimpel in mijn oude huid Zal de kleur altijd onthouden Van je ogen Als de zon de laatste keer En mijn film begint Elke scène op het plein De schaduw van de boom in je ogen Happy…

in nevelen gehuld trap ik de dauw met loden schoenen de dood wacht er is niets nieuws onder de zon nu ik beschutting zoek de dood lacht rond middernacht een Happy Hour in café 't Vage Vuur ik word verwacht met hemellichamen bedekt, sterf ik wel duizend doden in de nacht…

Jij zweemt op klassiek ik kick meer op rock, Jij bouwt op zekerheid ik doe vaak gewoon 'n gok, Jij valt alleen op blond ik ga voor de ondergrond, Jij bent vreselijk sportief ik ben happy inactief. Raar dat we er samen nog altijd voor gaan? Het klopt gewoon, tegenpolen trekken aan!…

De herfst een beetje crimineel overal een blad te veel verval grijpt om ons heen de esdoorn opulent in vreugde en verdriet een roodborstje dat geluidloos landt begrijpt die herrie niet van groen naar rood tot goudbrokaat dat stil vergaat er sluipen geruchten in mijn tuin van oudsher van her en der verhalen met een happy end lijk…

Telkens weer moe van het strijden zoekend naar een stimulans Telkens weer proberen te begrijpen waarom is hier de grens Telkens weer de spiegel blinkend zonlicht door de wolken heen Telkens weer opstaan na het vallen gáán voor een volgende kans Telkens weer luisteren naar eigen aardigheden slechts verpakt in die ene wens Telkens…

Ze kruist in 't bos een spoorwegovergang. Nog even wil ze naar de einder kijken. Ze ziet een viertal rails. De staven lijken elkaar te raken. Eensklaps is ze bang. Ze valt heel naar. De bomen gaan al dicht. D'r voet zit klem. Ze komt beslist niet vrij. Een man snelt toe. De redder is nabij, doch glijdt nu uit, waarna hij roerloos ligt. Ontredderd…

rooddoorlopen dikke tranen tekenen van oud zeer hart gebroken doodse stilte herinnering aan weleer de klok die tikt de koffie loopt jouw foto aan de muur een gouden ring een ochtendzoen mijn hart nog vol met vuur moderne kunst en appeltaart we hadden veel gemeen Barcelona Rome, Praag toch liet jij mij alleen opnieuw begonnen…

zouden we kunnen genieten van dat beeld: jou en mij kunnen leven met de spiegel met wie we al zijn zou jij graag naar mij zien als dat meisje van toen dat nu zoveel ouder nog steeds vraagt om een zoen zou ik met jouw ogen lezen de woorden van toen nee, die zijn nooit verdwenen hoe schraal ook misschien en ik geef ze je weer met…

In z'n weide lag Roos, waar ze zonde. Een poos stond de boer met genoegen te kijken. Hij moest naar z'n koe, die op springen stond, toe, maar de man wist gewoon niet van wijken. Al lag ze, ze stond hem wel aan en hij vond haar zo mooi, dat-ie langer wou blijven. Door hem werd gesmacht, immers waar hij aan dacht was de intimiteit aan den…

Door Zulema werd Lex betoverd: ze had ineens z'n hart veroverd. Hij trouwde met 'r om de seks. Het was een sprookjeshuwelijk. Hij voelde zich afschuwelijk: z'n echtgenote bleek een heks. Vervuilend was het voertuig niet, waarmee de vrouw de man verliet. D'r vliegtuig imponeerde Lex. Per bezem vloog ze in de lucht. Ze keerde niet op…

Hij zegt 'r: 'Ik zie je graag bloot.' Z'n teleurstelling is echter groot, 'Man, vlieg op!' roept de vrouw en dat doet-ie al gauw. Van beroep is de kerel piloot. De hemel gaat hij tegemoet, want een stuurknuppel is-ie: hij doet nogal stom en wordt maal van een man (kannibaal). Die zegt: 'Brokken piloot smaken goed.'…

ik kleur de kruimels op het tafelblad in koffie melk en suiker…

Aan het einde van tweeduizendveertien hebben weer velen de weg naar de knoppen gevonden, hun leven verruimd, verruild voor zicht op het Al, hun zaken versneld tot elektronische successen, het menselijk contact gedimensioneerd... Dank, dank, techneuten, computernerds en verbindingsatleten! Door jullie zien wij wat wij (niet) weten…

(voor Lara Stone) Ach ja, een beetje sexy poseren voor de ratelende camera's en je Rob de Nijs voortandenspleet tonen als een waar unicum, waar iedereen vast hoteldebotel van wordt in de goede zin van dat woord. Tevens je loodzware, onvoorstelbare uiers presenteren, alsof het de kroonjuwelen zijn, die ik in Londen heb bewonderd. Model…

geleidelijk beginnen we aanwezig te zijn in stilgelegde bovenlandse beemden nog voordat stof is gaan liggen zelfs sprake is van beginnend besef weten we waarde van ijdele hoop welke kleur; groot of klein? loopt niets naar verwachting, blijft zin een regel uit voorgeschreven boek en schuilt rust in nutteloosheid uiteindelijk ontdaan…

Flip, flapper, spetter door de oceanen, Want dáár voel jij je in je element. We hoeven niet te weten waar je bent, of wat de status is van jouw organen. Wanneer je vrij bent en je voelt je fijn, Wil iederéén toch onbereikbaar zijn?…