Alle inzendingen over heelal

Ja het klopt, als de hartslag van een heelal vol wentelende sterren, prieelvogels, kleine middenstanders, kalm wiekende adelaars en een losbol die het aanziet en zich plotseling verbaast. --------------------------- uit: 'Liter', jrg. 8 2005.…

Water is ondeelbaar zelfs één druppel blijft water net als de zee een geheel Zo ook het heelal met z’n sterren en planeten De aarde en al wat zich daarop bevindt een geheel in het geheel God is als water alomvattende alle druppels ook ik ben van al die velen één Zo zijn ook wij allen ook al voelen we ons soms alleen allen zijn en…

Ik wil met jou naar 't einde van 't heelal en jij verdoet mij zonder woord of daad? Alsof je jou dan niet met mij verraadt? Dit lied heb ik geheel voor ons bedacht, ik schonk jou luister, lijfelijke pracht. Er is geen wereld waar jij niet bestaat, omdat jij alles doet wat ik ooit dacht en ook de dood komt straks voor mij te laat.…

Leven op aarde was niet het doel we beklimmen bijvoorbeeld de Obergabelhorn langs de zuidkant de kale rotsen stijgijzers aan in de sneeuw boven pikhouweel kruipen touwen er is geen recht weg over de scherpe kant de richel er is geen doel we zijn opgenomen in de beweging afgestemd op het heelal landschap waarin we niet thuis zijn tussen overdadige…

Het leven is als een circustent met clowns en acrobaten een toneelspel van het heelal en niemand heeft het in de gaten. Je ziet de mensen lopen een lach op hun gezicht terwijl hun hart gesloten is het zit allemaal potdicht.…

Louter verpozing een eindeloos tanen een ijl uitdijend heelal. 3. Ik leef maar even maar even valt leven samen met alles al wat was al wat is al wat zal zijn.…

als ik het lied van de stilte dicht beweegt de hand op pulserende slagen worden mijn vingers speels opgelicht en draagt inkt het heelal van eeuwige dagen geen enkel woord zal op papier geraken hoe immers moet ik schrijven om een zachte bomenruis te verbeelden of met jou de volheid van de leegte te beklijven als ik het lied van de stilte…

Bang om te vallen in de blauwe kom van het heelal, houdt hij zich stoer en stom. Robuust orakel! Taai en oliedom staat hij te staan en zijn geheim groeit krom. --------------------------------- uit: 'Roze zoenen', 2002.…

Het is een schoonheid Waar ik alle dagen naar mag kijken Naar de wonderen van dit heelal Ik zie en ben verbaasd--- Wat zich allemaal laat zien aan mij--- En aan alle mensen.…

ik zag haar ogen lachen zij schoof gekleurde delen in elkaar zonder dat zij vloekten verbazingwekkend snel vouwde en boog zij uiteinden tot hoeken in een vrijwel leeg heelal schiep vormen zonder dissonanten in harmonie naar alle kanten met als enige leidraad het spectrum van aard na alles en de zevende dag had zij het gehad…

ooit had ik de levensvorm van een astrale glitterworm dreef ik grensloos in de ruimte om er dansend voort te gaan geen vaste grond noch hard bestaan en ook geen vleugels nodig voor een gang door mijn heelal nooit zou ik ter aarde vallen zo oneindig licht werd enkel waargenomen als een felle schicht in wolkenloze nachten zonder zware…

vind het niet kloppen Zwavelstokjes in sloppen Kunstsneeuw op winkelruit Winterlichtfeest naar verluidt Massaal slaan we aan ’t shoppen Moslims en Christenen stoppen Glitters in dennen met kluit Eenzaamheid, droefenis Overgeërfde tranen Iets met een krib en een stal Heel de geschiedenis Van het een weg ons banen Naar het vertrouwde Heelal…

Niet in de diepste diepten, Niet in de hoogste hoogten Van het heelal. Ze is ongrijpbaar, Ze moet er zijn Ja, ieder weet... Ze laat zich niet vangen... Maar legt in alle harten, Een groot en sterk verlangen. Och mens, sta nu eens even stil. En stop nu eens met zoeken. Open je handen: En kijk... Daar ligt ze: Al je hele leven!…

Duisternis gluurt naar de maan en laat zich gewillig verblinden ook de zon laat verstek gaan de nacht zal zichzelf vinden Duizenden sterren zwermen uit in het heelal van eeuwigheid zij werpen hun schaduw vooruit de nacht vertoont eenzaamheid Doodse stilte voert de boventoon de natuur lijkt compleet verdwenen de maan bestijgt zijn donkere…

Dauwdroppel, uit nevelige sluier drager en spiegeling van het ganse heelal. Natte stille dauwdroppel die in haar zachtheid op d'aardkorst breekt en haar ziel verliest bij het goede doel... Ik wil je proeven ik wil je voelen in je vloeibare zuiverheid terwijl je langzaam mijn mond mag binnenglippen...…

Jouw vlagen weerkaatsen alle hoeken van het heelal. Zichtbaar makend wat zich wil verschuilen. Geen enkele genade tot … het onthullen van wat nog rest… Storm, rust in mij en vindt deze in mijn innerlijke schoot.…

Ik schrik wakker bij de buis uit de keuken komt vaatgeruis een kopje stoot een schotel aan je stem neuriet met het gaan Buiten bewegen bomen heen en weer door het raam klinkt het verkeer We waren jong, de geest oudsher we tellen nog steeds elke ster Het verlangen is een nacht heelal gevat in kristallicht met jouw ogen op mij…

alles verklaren is soms een vruchteloos verpozen in het ongekende immense heelal ik ontkom dan niet aan het erkennen dat ik me doorgaans gedragen voel; deze weg niet zelf heb gekozen vaak hoef ik ook niet meer te zeggen wat ik eigenlijk bedoel om me heen immers herhaalt zich alles in wezen weliswaar regelmatig…

onbeschrijfelijke smart rukt aan het tintelend vel, de essentie van volkomenheid aangemeten uit het heelal en een vage hel uit zich in de gedachte van het hart het gemis zit veelal tussen beide oren.…

We omspannen het heelal: alle duister, licht en tijd; waar jij bent daar ben ik ook in eeuwige verbondenheid. We zijn de vissen en het water, de vogels en de lucht, de Aarde en al haar planten, zowel boom als vrucht. We zijn de passie van de liefde, het lijden en de dood; de beweging van het Leven van schoot naar schoot naar schoot.…

ik moet het heelal nog redden.…

Einstein de beste man wist het al lang zolang ik het niet bewijzen kan dat God al of niet bestaat is het volgens mij het beste dat ik dat maar gewoon in het midden laat maar uit een blik naar wat ons zoal omringt in het heelal wist hij zowel duidelijk als klaar dit zit mathematisch allemaal veel te goed in elkaar dat is echt geen toeval…

als ik in je ogen bezwijk zie ik meer sterren dan als ik naar de hemel kijk fonkels en sparkels die je afschiet zoals een vallende ster die in je ogen vliegt het heelal heeft je meer dan lief je verzameld deze vallende sterren om later terug te geven in je volgende leven je bent een engeltje van hier ver vandaan je laat…

zacht huilt muziek haar lied op je huid eenzame tonen van een enkele fluit violen vlagen in strijkend meeslepen dragen gestreken emoties voorbij de tijd daar waar bazuinen de andere klanken verruimen en hoorngeschal weerklinkt tot diep in het heelal laat je dragen door de melodie ontvlucht het aards bestaan drijf mee en…

seconden tikten weg ik volgde en opende stapte drempelloos een universum in met mij als nieuw begin in omzien zag ik heden tot verleden tuimelen structuur in entropie herinnering vertraagde tot totale empathie geen adem om geluid te dragen, geen vragen want het weten is er al vergezicht mist afstand in mijn hand is het heelal…

mensen van een bepaald allooi alles ligt binnen hun bereik hier op straat poets ik hun schoenen blinkend als sterren in het heelal voor slechts een schamele fooi en in het donker van de nacht zie ik hem onbereikbaar oplichtend aan de hemel staan alleen al met dit beeld voor ogen voel ik me minstens even zo rijk…

Donker en rood en traag gaat alles dood in dit stilmondig begrepen heelal. Van rot vergeven en van nijd en nood klemt de mens zich vast in eigen val, gefnuikte lusten in een tranendal. Zwart en zacht is de nacht, zonder kabaal: er hoeft dan niet per woord gedacht.…

Jij bent mijn hemel en mijn ster Van zon en maan de waarde Het draait om jou... al ben je ver Mijn wereld en mijn aarde…

Treurwilg vallend blad Vlinders die zich ont-pop'pen Heel-al's ziels-ver'Want…

's Winters pot chrysant Stap-voets processielandschap Graf Ster "fluisterstil"…