Alle inzendingen over herdenking met pasen

herdenk de doden herdenk oorlogsslachtoffers  herdenk ze steeds weer…

De jaarlijkse maand van het herdenken aan zij die heen zijn gegaan zijn overleden, dood zijn gegaan maar niet (nooit) in mijn herinnering want je bent pas echt heel erg dood als er niet meer aan je gedacht wordt de maand in feite voor mij alle maanden gedenken aan zij , hun, hen die leven maar geen (enkele) rol meer spelen in jouw of die…

Iemand strooide vrije vrome woorden om de talloze doden te eren en onze vrijheid te memoreren in tegenwoordigheid van wie ons leidt die in de herfst niet even gastvrij vloog naar dat ene eiland onder dezelfde zon zijn gevolg bevond zich daar zonder actief geheugen aan een deal met een andere vrome leider zo gastvrij…

De dichter slaapt op een wolk boven miljarden lijken verdronken door de wellust en welvaart van de rijken honderden kinderen gaan zonder ontbijt naar school terwijl we herdenken miljoenen mensen vluchten voor armoede en oorlog plantensoorten sterven uit dieren worden misbruikt natuurrampen verschijnen en we herdenken want zonder herdenken…

verraden door hem waarvan je dacht dat hij je liefhad leek jouw lot bezegeld putte jij kracht uit de gegeven omstandigheden zette de wereld naar jouw hand danste jij de sterren van de hemel om te overleven wat miljoenen anderen niet meer na kunnen vertellen…

Vele honderden houden stilte toch racen alle auto's door zon brandt in op vele bollen 't Wilhelmus zingen ze in koor Is dit wel mijn oorlog die we hier aan 't herdenken zijn luisterend naar 'n in 't kamp geschreven lied, maakt de mens weer klein Rijen stoelen geraken langzaam vol 't gekakel overstemt de vrede waarom blijven sommigen…

leer leer en herdenk laat zingen als een stam herdenk en wees bevrijd…

Konden de doden zich herdenken welke woorden zouden zij vinden voor welke namen aan wie vragen wiens adem te doen stokken, van wie het leven af te breken? Als de doden zichzelf konden herdenken, hoeveel minuten zouden zij zich gunnen, is om de doden te herdenken de duur van de dood toereikend?…

kun je 'n plek zo overladen met liefde opdat het kwaad vanzelf zal verdwijnen zoals stemmen opgingen in de wind worden schoenen nooit meer aangetrokken komen koffers nooit meer thuis de eigenaren ervan evenmin…

In al jouw heersende stiltes toch heb ik je gekend geweten wie je was de moeder, de vrouw het bevochten verleden altijd weer suste het heden met één vinger op gesloten lippen ssst waar ik speurde tussen de regels van ongelezen bladzijden op afstand bleef je in mijn zoektocht maar soms was het alsof ik iets van een fragment vond in…

Ja, ik herdenk, gedenk mijn opa die vermoord werd door al bleven zij mij het antwoord schuldig, levenslang ja, ik herdenk al degenen die nodeloos het leven lieten, zigeuners, homo's, mannen, vrouwen, kinderen alles was 'n reden om ja, ik herdenk omdat ik mijn vrijheid dank aan degenen die hun leven waagden broers, zussen, vaders, moeders…

Een fragiel klein grijs vrouwtje op een veel te lang wit bed Met de dood voor ogen kijkt ze door de ruit van 't zuurstofmasker dat haar redt De hoop nog niet verloren alles wordt in touw gezet Wij mensen krijgen wel verdriet als we onze familie en vrienden die bij ons horen Wekenlang niet zien maar 't besmettingsgevaar is groot daarom…

hun staat zij staan ook in ons herdenken voor het nieuwe leven dat zij hun medeburgers schenken…

Zijn eerste verjaardag na zijn overlijden, heengaan voedt en voelt vooral het verdriet het gemis, dat hij er niet meer is “Maar je bent pas echt dood als ze niet meer aan je denken” Hem niet meer herdenken? Zijn verjaardagen worden vooral geestelijke plechtigheden die je feestelijk mag vieren!…

Hoop stond in je ogen Geschreven toen je Voorzegd werd dat je De moeder van de Redder Van de mensheid zou zijn En nu Hij daar kansloos Aan het kruis hangt Langzaam te sterven Te midden van een rover En een moordenaar die Alsnog de kans krijgen Om vandaag met Hem mee Naar Zijn hemel te gaan Is de hoop uit je ogen Verdwenen…

Er is in jou een ruimte Met planken vol verlangen Een kamer die niet op slot kan Daar waar je ziel woont Dat is de ruimte waar jij Jezelf en God ontmoet Bron van geloof, maar ook van kunst Ruimte waar vanzelf muziek gemaakt wordt Jouw leven, jouw ruimte, jouw eigen Zelf, dat wat jou tot jou maakt Ziel ook die kwetsbaar is, die niet…

Met Pasen mocht je dan het lekkers eten Maar toen mijn vastentrommel openging Was al het snoep na weken gijzeling Verkleefd, beschimmeld, muf en niet te vreten Dus werd tot mijn verdriet met slechts één zwieperd Die braaf gespaarde kluit zo weggekieperd.…

Rotterdam was vandaag de plaats, om te herdenken, Rotterdam was vandaag de plaats van minuten stilte Rotterdam was vandaag The place to be Rotterdam was vandaag 75 jaar na het bombardement Volop in beeld, de oude rotterdammers kregen het nog te kwaad, bij het zien van de beelden, het horen van de verhalen, was Rotterdam vandaag…

Zouden de nachtmerries ooit echt stoppen, men laten terugkeren naar vervlogen dagen, het mooie en rustige suja suja leven van ooit, ook beseffen de geschiedenis…

Wie de vrede wil dienen moet blijven willen herdenken!…

Oorlogsslachtoffers  Overal in de wereld Blijf ze herdenken…

herdenken is de tijd nemen even stil te staan bij verkregen vrijheid die we ogenschijnlijk zó gewoon vinden herdenken is ook de herinnering levend houden aan hen die hun leven gaven voor de vrijheid waarop wij niet zuinig genoeg kunnen zijn…

Denken, herdenken,overlijden en geboorte, wat liggen ze dicht op elkaar!…

We gedenken al het oude zeer Beseffen steeds meer en meer: De toekomst vol hoop betreden Met bagage van het verleden Herdenken: Balsem voor rafelige randen Goede hoop zal steeds weer Inzicht doen ontbranden Blijven herdenken steeds weer Hoop in de hoofdrol, meer en meer…

Doden herdenken is een uiting van leven dwars door tranen heen…

Zijn passie voor ons in handen van liefde weent nog Zijn stervensnood het voorjaar brengt beloftes de winter preekt geboorte…

Een vreemd soort Weemoedigheid hangt Langzaam in de lucht, Loom als was het een Vooruitgeschoven zomerdag Die net als mijn gevoel Te koud is voor de tijd Van het jaar - een lage, Verschroeide geur van Weemoed die overblijft Van alles verterend vuur En die tastbaar resultaat Lijkt van jouw sterven In dit lijdensuur…

Mijn verleden herdenk ik het heden herschrijf ik over de toekomst droom ik mijn leven beleef ik…

Linde bladval over oude graven het stille herdenken in november wake…

Elke dag een stille tocht elke dag liefde elke dag werd er gevochten elke dag een feest Elke dag nu een herdenking elke dag een kist elke dag een overdenking elke dag een viering als op 4 mei. Het hoeft geen oorlog te zijn om onze geliefden te herdenken!…