Netgedichten

netgedicht (nr. 44.627):

Vijftien Augustus Indië-Herdenking

Vele honderden houden stilte
toch racen alle auto's door
zon brandt in op vele bollen
't Wilhelmus zingen ze in koor

Is dit wel mijn oorlog
die we hier aan 't herdenken zijn
luisterend naar 'n in 't kamp geschreven
lied, maakt de mens weer klein

Rijen stoelen geraken langzaam vol
't gekakel overstemt de vrede
waarom blijven sommigen steevast staan
of heeft dat soms 'n reden

Indische oudjes met bril en hoed
laten 't allemaal welgevallen
dwaalt hun gedachten af naar toen
de vijand hun leven kwam vergallen

vele geliefden lieten 't leven
gezinnen werden uitgemoord
doch leek de keus soms willekeurig
de gruweldaden ongehoord

verstrekt 't leger bekers water
als verkoeling tegen de kokende zon
drommen mensen stromen samen
leggen bloemen voor degene
die dat vandaag niet meer kon