Alle inzendingen over herfst middag

Met herfst beginnen ze te geuren de peppels,populieren Met herfst beginnen ze te zingen westenwind als goede vriend Met mij hebben ze wat te vieren: FEEST VAN HERFST.…

bladeren ruimen het gazon bemesten verzorgen van tuinen doen wij als de besten met de herfst in het land treden we nu best in actie alle rommel langs de kant werk voor gans de familie het plankier wat schuren met zeep of bleekwater het groen van de muren geen zorgen voor later iedereen is druk in de weer vele handen maken…

Het licht, het licht lijkt zachter te schijnen. Zachter, zou vriendelijker kunnen zijn. Maar minder warm, buiten tenminste. Zou de zon .. even rust willen nemen? Trekvogels vliegen ‘s nachts over blote bomen en pas gevallen bladeren, willekeurig verspreid over het koude gras. En wij dromen als die vogels vliegen van warme zomers.…

Geuren en kleuren steeds weer een ander accent de pracht van de herfst Kleurrijk geritsel op de tonen van de wind klaar om te zweven Rijzend uit de grond als een blinkend schoon sieraad draag je het najaar…

de zwanen zoals die middag zij het maaswater uit haar stilte trokken voor een vlucht met kippenvel zo was haar begroeting…

[Haiku] zover het oog reikt bewegingloze wolken de middag kleurt grijs…

Het licht schijnt op weg tijdens een herfstdag op koers treurt de middag nat.…

je wilt het nog een keer zien nog een keer horen nog een keer voelen nog een keer zeggen ik hou van jou tot aan het ochtendblauw kijk hoe de zon opkomt in onze middagen liefste altijd onze zelfde middagen de woensdagmiddag en de maandagmiddag zeggen we altijd als we weer bellen voor de zoveelste keer wil ik dat nooit missen…

middag in het dorp kortstondig klokgeluid dakpannen glimmen loodrecht mikt de toren naar de zoele zon stokoud zucht een linde op het pleintje het is alsof de stilte zijn stam afkluift over de kasseien kruipt niet een gerucht binnenshuis schudden stemmen het overschot aan woorden uit…

Zo laat laakt de zon het droom verwelken kinderstemmen, voldoende geroezemoes en groentesoep gesmokkeld met twijfel het schip gevoelens vaart nu het innerlijk kind langs de herfstbomen naar novemberhaven waar tussen roeiboten, een vreemde visarend groene ogen in droom bewonderd falen in het zadel van de cowboy in de wind onder wolken, zon…

Zonlicht laat zich te water, stralen die met koetjes komen, de kalfjes kennen elk hun plaats, de leegte houdt het praten braaf, de zalfjes brengen zoete dromen, spinnen garen om de wol te baren, tijdens dutjes onder lindebomen,luister was het de nachtegaal of zwarte raaf?…

in middagstilte aan het Drentse veld waar krekels ongewis hun tsjirpen laten horen de vogels heel ontspannen fluiten in overgave aan hun eigen toon zelfs bomen wachtend luisteren het gras zich neigt naar elke kleur daar wil ik heel alleen voor jou mijn allermooiste spel over de velden sturen de piano laten zingen over stilte in mijn eenzaam…

Er krassen kraaien op de nok van het dak maar niemand weet waarom…

de plek heeft vrede bewaard tussen recht geschoren hagen de rust van paden die een doel benaderen de stille middag heeft het veld gesloten voor dagelijks verloop doorsijpelde ruggen van stenen bestemmen wegen zonder hoop het zandpad is het samengevat bestaan van een jongen een man een plaats verbreekt verder gaan maar leidt hoger tot…

treinstation Leuven - een treinchef wijst haar spoor vijf - met zijn boterham…

in mogelijkheden van oude zomerse verlangens door jou aangeraakt te worden terwijl het paard snuift jouw onschuld onbewust en onaangeraakt door mijn fantasie jouw verveling die vrouwen verleidt en mij wakker houdt terwijl ik schriften vol gedichten herschrijf om ze te laten proeven door jouw blozende lippen in de hangmat van de middag…

Hoe triestig achtergevels, verlaten in regennevels met vensters, waarachter schimmen staren Dode meisjes die vrouwen baren. Zo verzinkt de jeugd in water en pas vele jaren later, sijpelen met het droeve water beelden van een puberende schoolverlater.…

Er ligt een stilte in het landschap bij de grijze tuin bomen aarzelen of knoppen komen bollen schieten uit de grond er zijn kleine momenten die aan de lente doen denken maar dan is er weer de vaatwas de dweil die door de keuken moet een vloer die zal gaan glanzen er zijn wat geluiden gekomen van wandelende vreemdelingen die door…

Er is geen weg terug, het gaat gebeuren ondanks de mistroostige regendruppels de knoppen staan op springen de bomen krijgen bladeren, fris groen en jij daar in jouw heuvellandschap met de fruitige geur van verse vruchten laat me weten dat je nuchter bent bijgekomen van alle dwaze dromen misschien later in het voorjaar als de warmte meerdere…

de straat bezaaid met stukjes feest de zwaarste klappen zijn weer rood geweest uitgestorven drukte slaapt zijn roes achter gordijnen ze zullen pas verschijnen als de middag trager wordt ze vierden het vooruitzicht en keken dieper in het glas dan ooit te voren, zo hebben ze vannacht de tijd bevroren omdat ze bang zijn voor vandaag…

stenen schuurt het snijdt door merg en been een hoog geluid de opengesperde mond van mijn moeder haar Schreeuw een kind springt in het riviertje buigt het hoofd onder water het wacht op stilte een bamboe rietje steekt boven het water uit dreiging went niet zij ontregelt alles zij is zo mooi mijn moeder zo mooi als de middag…

De herfst is er weer Alles is aan het rotten De herfst is er weer Depressies, koude botten De herfst is er weer Ik moet het ergste vrezen Een eikel op m'n kop Een teken van het Opperwezen.…

Dan is het herfst. Vloog de bonte kraai over het dak? Dan is het herfst. Zaten de blaren als vanen aan de takken? Dan is het herfst. -------------------------------- uit: Verzamelde Gedichten G.A. van Oorschot, Amsterdam…

Wat willen we in onze herfst gaan doen? Wat laten?…

waar de nacht de ochtend raakt en de middag de avond naakt daar strijdt de tijd naar een nieuwe morgen…

De zomer brengt ons bloemenpracht, de herfst vruchten om te oogsten, om na de winterstilte voor bezinning, in de lente met vernieuwde geestkracht, op te bloeien, mooier en sterker, als de vuurvogel uit zijn as. Wat niet meer groeit, vernieuwt, en bloeit weer op.…

en ook deze herfst zal voorbijgaan...…

de morgen verwarmt – de middag in een hunkerend beminnen het bespeelt de liefde in een gekmakende (s)extase samensmeltend vloeit de middag over in de avond in een voorspel van opwinding in liefdesvuur van genot de avond vergaat in de nacht van een zalig verlangen het laat de wereld stilstaan in de passie van ongeremde lust de nacht…

Bladstil de middag meer blauw dan wit de hemel geen vogel die zingt een Novemberzon verrast ons wij gewend aan regen…

de herfst en dus opzij?!…