Netgedichten

netgedicht (nr. 28.046):

stille middag

in middagstilte aan het Drentse veld
waar krekels ongewis
hun tsjirpen laten horen
de vogels heel ontspannen fluiten
in overgave aan hun eigen toon
zelfs bomen wachtend luisteren
het gras zich neigt naar elke kleur

daar wil ik heel alleen voor jou
mijn allermooiste spel
over de velden sturen
de piano laten zingen
over stilte
in mijn eenzaam hart