6325 resultaten.
Rare jongens, die Fransen
snelsonnet
3.0 met 8 stemmen 590 Als Uderzo de hulp had kunnen vragen
Van helden die hij zelf ooit meebedacht
Dan had een exposé van brute kracht
De Franse fiscus bont en blauw geslagen
De erfenis waarvoor hij heeft getekend
Wordt achteraf wel heel zwart wit berekend…
Genen?
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 693 Een wezensvreemde
overdracht vindt plaats
in negen maanden
als de zaailingen
van verre vaderen
worden geoogst,
gewogen en
te zwaar bevonden
heb ik met enig tegenwicht
mijn evenwicht hervonden…
Op is nu eenmaal op
gedicht
2.0 met 203 stemmen 57.493 Wie zal in mijn schoenen lopen?
Wie van mijn vriendinnen dromen?
Wie terecht gelukkig zijn met
mijn schilderijen, wie mijn boeken
niet lezen, mijn saldi nadelig
ontdekken. Maar op is nu eenmaal op.
-----------------------------------------------
Uit: 'De warme slager', 1973.…
Klein erfenis,
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 211 Ik heb voor mijn beminden het
laatste en het mooiste bewaard,de
geur van regenbloesems uit de linden,
of uit de krakende kruinen van een
populier, boven de onverstoorbare
stemmen uit de vlier, ontstaan uit
de hachelijke momenten van twijfel,
het verraad gelost door spits-
vondigheid, door lief en leed in
onderscheid, het evenwicht…
Kruising
snelsonnet
4.0 met 6 stemmen 165 Ze erfde een aanzienlijk kapitaal
En erfbelasting wordt daar niet geheven
Omdat ze nu reeds ruim genoeg kan leven
Geeft zij haar erfdeel weg, haast helemaal
Vrijgevigheid zit blijkbaar in haar bloed
Oom Dagobert gekruist met Robin Hood…
Ankie Broekers-Knol
snelsonnet
4.0 met 2 stemmen 159 Een slangenkuil is Harbers’ erfenis
Zal zij al snel verlangen naar haar Kamer?
Waar zij zo zwierig zwaaide met heur hamer
Nu is haar toekomst uiterst ongewis
De grote vraag straks aan ons aller Ankie:
O beste Ankie, jank je niet of jankie?…
jouw foto
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 326 Die foto van toen
Herinnert mij aan onze eerste zoen
Ik heb je lippen toen geproefd
Je zachte huid gevoeld
En diep in je ogen kunnen kijken
Je geur was als een bloementuin
En je haar streelde mijn wangen
Het was allemaal zo fijn
Wat kan ik er naar terug verlangen
Joop Bonnemaijers…
waar eens papavers stonden
netgedicht
4.0 met 21 stemmen 339 ik zag je
papavers veroveren aan het grote
raam
je liet het maanzaad zien
om mij
- blauw -
uit schaduwpoëzie te
bevrijden
ik herkende je handen
en het trage web dat in grote donkerte
sliep
alsof uit het zandig licht
waarover je sprak, geen erfenis
daalde…
De grootste familie van Nederland
snelsonnet
2.0 met 22 stemmen 2.756 Pierre Kartner pochte met zijn zeven zonen
Maar prins Bernhard heeft zes dochters op deez' aard
Ze zijn hem allemaal evenveel waard
En zijn erfenis zal hen gelijk belonen
Als Alicia binnen acht jaar wordt ontdekt
Kan ze in Venlo aan de slag als architect…
De ontzetting soms, ver, uit de diepste schacht
poëzie
4.0 met 13 stemmen 1.646 De ontzetting soms, ver, uit de diepste schacht
Van de erfenis, als de avondschemering
Naar dageraad van tijd de herinnering
Terug doet flikk'ren van mijn voorgeslacht:
Ik ruik de bloed'ge wet van 't: Sterf of slacht,
Wanneer mijn ogen, wijd, de tinteling
Van 't laatste licht opzuigend, ieder ding
Zien als een dreiging van vijand'ge nacht…
Nu weet ik waarom
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 1.143 Nu weet ik waarom wij moeten schrijven
Het staat vast dat op een dag
Wij zullen scheiden van wie
Ons lief was liever dan alles
Te triest is het beeld van de eenzaamheid
Leeg de handen vol de geest
Van twijfel om ooit bestaan
Erfenis moeten wij scheppen…
In mijn ziel gebrand
hartenkreet
2.0 met 15 stemmen 859 Geslagen merktekens
van ’n onvrij voorgeslacht,
erfenis van angsten
in mijn ziel gebrand
Diepe waters verken ik
door stroming meegesleurd,
op golven berijd ik
mijn grillige levenszee
Patronen geweven
van draden van onmacht,
in de stof van mijn leven
strijk ik de kreukels glad…
Alsof
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 81 het is een oefening
te leven
als ware men gestorven
en elke dag
de vrucht van eigen erfenis te plukken
geen afscheid
geen rouwende geliefden
want enkel de bagage is verstuurd
de dood waar anderen zo bang voor zijn
bespelen als ware het een feest
en als het dan in ’t echt gebeurt
te kunnen zeggen
hier ben ik al geweest…
Mondriaan kritiek
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 139 blauw
één punt
één kleur
één lijn
het had
géél
moeten zijn…
Jouw blauw-dooraderde hand.
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 536 Ach, hoe strekte je eens je blauw-dooraderde kleine hand naar me uit en hoe zei je: "Ge bent m'n kind."
In een houten doosje bewaar ik sinds jaar en dag een lok van je zachte, grijze haar, die ik voorzichtig heb afgeknipt toen je, buiten bewustzijn, op je stervensuur wachtte.
Op die foto uit 1951 sta je als meisje in een vlinderachtige jurk…
Jarig
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 395 Je verjaardag staat me nog steeds helder voor de geest
Het voert me terug naar hoe het vroeger is geweest
Al ben je al jaren geleden overleden
Die verjaardag doet me denken aan ons verleden
De dagen uit lang vervlogen tijden
Vol geluk en liefde tussen ons beiden
Op zo’n dag, nu ik eenzaam aan je denk
Was die tijd toch een godsgeschenk
Jouw geboorte…
Wandeling
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 119 We slenteren over het zandpad
langs de opgedroogde bedding
van het riviertje
richting zandheuvels
waar een enkele boom
de kunst van eenzaamheid verstaat
als je mij toelaat, in droomwereld
of niet geveinsde werkelijkheid
reizen we samen naar de stilte
onder de bloesem van de vlierstruik
we ruiken de adem van zomerse wind
zuurstof…
De pet
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen 234 Mijn vader droeg altijd een pet.
Hij was geruit, een hele donk're.
Met een drukknoop en een klep.
Hij ging alleen maar af in bed.
En reed hij op zijn brommertje,
de pet ging altijd mee.
En maakte hij een ommetje,
dan groette hij ermee.
Nu hij allang er niet meer is.
Terwijl ik soms eens aan hem denk....
dan zie ik nog alleen die pet.…
In de voetstap van mijn vader
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 135 In de voetstap van mijn vader
wil ik lopen langs het strand,
wil ik kijken naar de zon
en genieten van het land.
Wil ik dromen,lachen,eten,
en van alles wil ik weten.
Naar de golven wil ik kijken
over hoge wijde dijken,
wil ik vechten met de wind,
hollen wil ik als een kind.
In de voetstap van mijn vader
wil ik vrij zijn en tevreden…
Patron
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 206 so I guess
that thy art incomplete alike
or art thou good a friend and thus
believing firm applaud thy must
Though poetry is not my thing
my roerbak sells, thou art buying…
Prima vera
netgedicht
1.0 met 4 stemmen 67 Come rain or shine, het was des kiezers wens
Maar of het lukken zal, dat weet geen mens
Mede geïnspireerd op het snelsonnet van Jan Bontje en
de reactie daarop van Bet Weter…
De bloedcirkel
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 849 Geschiedenis en erfenis?
Het slot van elk geschil?
Kent u het harde lijden?
En uw wraakverlangen?
Kent u het eind der einde?
Of wilt u iemand hangen?
Kent u het bloedige verwijt?
Uw beurt uw zet te maken?
Verslaat u dan uw vijand?
Of kunt u toch ontwaken?…
Overvallen
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 118 eenzaamheid wil me grijpen
of is het de overgang
ik bevecht het met al ik ben
wanneer grijze demonen
de kop op steken, uit 'n
erfenis van 'n ver verlee
keer op keer
zette ik ze bij 't grofvuil
daar ze niets toevoegden aan
als doorns in het oog
verschijnen ze, achteloos
droog ik mijn tranen
(die ik vooralsnog niet uitgenodigd had…
Taalkundige erfenis
hartenkreet
3.0 met 4 stemmen 1.077 slechte nieuws van heden
Dat Driek van Wissen is overleden
Kijk ik terug op de tijd dat ik nog spoorde
En mij met een ochtendhumeur nogal eens stoorde
Aan het gedrag van velen, ongemanierdheid ten top
Denkend aan Driek van Wissen fleurde ik meestal snel weer op
Behalve vandaag, nu heerst hier droefenis
Met welgemeende dank voor de taalkundige erfenis…
De erfenis te groot
netgedicht
3.0 met 15 stemmen 633 de kleur
heb je zelf bepaald
in maten die
je al mocht weten
de inrichting was in
jouw gedachten al compleet
met ruimten zonder ziel
passen en opnieuw weer meten
toch was
de erfenis te groot
begon het grote schonen
niet alles zomaar in de goot
je hart is ruim
kamers anders dan gedacht
het opruimen doet pijn je
boezemt toch nog onverwacht…
Schrijverij-erfenis
hartenkreet
4.0 met 3 stemmen 151 Als ik dood ben
zal men mij
meer willen, vooral kunnen begrijpen
Dan komt al mijn schrijverij tot wasdom
gerijpt en met mijn laatste adem geijkt
Als ik leef
zal men mij
best willen begrijpen maar kunnen?
Al dat 'geschrijverij', gezwets, zo stom
"Jean Fermate, is ie niet 'n beetje dom!"…
Niet meer lijden
netgedicht
2.0 met 6 stemmen 805 onverlet
in duisternis ingebed
de diepe afgrond berijden
Wat mij doet lijden
is het eeuwig verzet
mijn denkend strijden
met zwaard en bajonet
Eens protest verstomd is
en schaduwen niet meer misleiden
als zij mijn grenzen overschrijden
Is diepte mijn erfenis…
LIEFSTE LIEF
hartenkreet
4.0 met 9 stemmen 802 de eeuwigheid
een leven in dit leven, naast dit leven,
uit dit leven
geboren uit een heerlijkheidsidee,
dat kreeg je zo maar mee
beseffen, dat het altijd bij je is
de waarheid is goddelijke vergiffenis
dat is wat bleef, die erfenis
een samensmelting
van de LEVENSRING…
levensboek
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen 130 nu wij jou node maar dankbaar uitzwaaiden
opent ons zich in ieders eigen hart bewaard
een kleurrijke encyclopedie aan momenten
die ons jarenlang het hoofd in stilte vergaarde
elk moment is een foto vol van herinnering
met een persoonlijke kleur en perspectief
van en op de gedeelde dromen en avonturen
die wij als kostbaar goud koesteren blijven…
Mijn neus
hartenkreet
5.0 met 1 stemmen 212 Een iets minder geslaagde erfenis van mijn vader
geeft ma aarzelend toe.
Wees er fier op, zei ze.
Het is een echte karakterneus.
Ja, daar was ik vet mee.
Precies dat onderdeel had ik liever
van haar gehad.…