Alle inzendingen over hersenspinsels

Ach, help mij toch voordat ik breek Hij noemt mijn zorgen hersenspinsels Mijn duisternis en angst verzinsels Hij maakt me met zijn taal van streek Hij hekelt woorden, pleit voor daden Zegt tot een hinkepoot, kom, ren Ik ben een vleesgeworden pen Gevuld met bloed en vloei balladen Ik hoor hem aan, maar kan niet meer De zieke, diep in mij…

Nadat ik hem met hersenspinsels heb gevoed, kan ik mijn nachtrust niet langer vatten. Met tegenzin schrijf ik dit gedicht. Mijn dromer denkt er niet meer aan, om zijn verhaal af te willen maken. Doodmoe heb ik nu ook geen puf meer, om uitgeslapen op te staan. Dichters zijn wakkere helden. Dromers zijn bedriegers. Dromen zijn bedrog.…

Met zacht en gebroken hart, Naar de opvang gebracht. 2 uur in volkomen onwetendheid, Hersenspinsels gemaakt en verbroken. Leek dan eindelijk gevaar vermeden, En grootse confrontatie gekomen. Het verleden continue in het heden gebracht, Is het ieder mens die anders lacht.…

de zee loost zonder einde het hoofd vol met gedachten de meeste verdwijnen weer snel als verse voetstappen langs de vloedlijn ik laat ze maar komen en weer gaan een enkele wee blijft heimen zoals dat gaat bij hersenspinsels in het land van Halfslaap terwijl de regen al weer boogt vlijmt één wolk nog scherp na ik groet de dag, verwelkom…

Vrijheid, ruimte en rust Op de fiets, nergens naar toe De wereld flitst voorbij Jouw benen zijn nog lang niet moe Was die rust ook maar in jouw hoofd Gedachten verdringen daar elkaar Voor elk hersenspinsel een plekje vinden Dat maakt deze tocht ineens weer zwaar In gedachten ben ik bij je Achterop de fiets Mijn armen om je heengeklemd…

en feitelijk bestaan ze brengen zo vaak verwarring in de weg die ik ja ik, moet gaan soms trekt mijn verdriet mij naar binnen of geniet ik intens van mijn zinnen om het lijfelijk genot te beminnen soms wip ik in de speeltuin van het leven naar verre hoogten en duivelse diepten of verzuip in de mallemolen van gedwongen hersenspinsels…

Is dit een fabel, is dit een sprookje, is dit een droom, is dit een verzinsel, of is dit een hersenspinsel? Kom je van Mars, kom je van ver, kom je van de een of andere ster, of kom je van een andere planeet? Er is er maar één die dat weet! Je bent een engel tot mij gekomen, maakte een einde aan al mijn boze dromen.…

c.q. haar, alter eega's Men raakt schrijvenderwijs steeds meer verweesd Somtijds een metafoortje hier en daar Een vergelijking in je lexicon Ik wou dat ik het minder cryptisch kon Mijn hersenpan is onberekenbaar Gegroet, o wees, Maria, wees gegroet Toon empathie, verdiep u in de ander Geef hem of haar kritiek danwel waardering Uw hersenspinsel…

Waar hersenspinsels gedijen Tussen fantasie en mijmerijen, In goede sfeer, het juiste licht, Zich ontwikkelen tot een gedicht. In een rozet van tinten groen Ontvouwt zich vol als een pioen, Uitbundig vlammend fel en rood, De roos die ons tot dromen noodt.…

O, hobbytuin voor zieners en zeloten Waar ongeremd de waan der dag regeert Het woekerzaad van ‘goog’ en ‘loog’ floreert En managers hun hersenspinsels poten Het onkruid dat je borders infecteert Is tot verstikkingshoogte opgeschoten Nu is er wéér een nieuwe loot ontsproten Waarbij een club van florabeten zweert Ze blijven in hun wijsheid…

een gevaarlijk wapen Het was bij mijn geboorte voorbeschikt Toen ik ontwaakte, was ik diep geschokt De wereld bleek bezaaid te zijn met dorens En prinsen woonden in ivoren torens Ik leek wel in een hinderlaag gelokt Het leven bleek geen liefelijk verhaal Lang en gelukkig was een soort verzinsel Van de romanticus een hersenspinsel…

schoorvoetend bezocht ik een tuin vol dichtersdromen onder een paraplu verscholen tussen rozen en platanenbomen ik vond er stemmen als zingende nachtgalen die zonder aarzeling het leven in zinnen wisten te vertalen van droevige hartenkreten tobberige hersenspinsels oprechtheid, vrolijke noten wellicht ook eigen verzinsels handen…

De waarheid ze wandelt, verblijdt en waadt zich compleet door sprankelende beken en rivieren door diepe dalen van bronnen van leugens en wegen van dorens.. grijze torens, getuigenis van onze rechter hersenspinsels.…

Deze twee uurtjes zijn lekker van mij en van jullie dromen De hersenspinsels absorberen, dat is genieten,tot mezelf komen. Wel en wee, steeds leef ik met jullie mee, vrij intens Voor sommigen brand ik een kaarsje, een schrijver is een gevoelsmens. Een huisvrouw, net bed uit, richting laptop, dat vindt men een schande.…

Een leegheid... dat is wat er is er is een leegheid in mijn hoofd een galmend en hol echoënd gebonk niets is zinnig, alles is verdoofd witstarend het papierlijk oppervlak geen indicatie van iets wat iets belooft geen woordregels die vanzelf ontstaan Ooit werd elk gedicht gemakkelijk ontroofd aan de hersenspinsels van mijn brein met het grootste…

Met mijn hersenspinsels die in de realiteit er niet omheen zullen draaien.…

hemisferen de binnenwand van engelen bekleed waar het gezang weergalmt, het exulteren van heel de schepping die zich heilig weet Zo dom: geen redenering, geen gedachten zo zonder zelfbesef, zo transparant geen oordeel; onbevangen af te wachten een ledige passant in niemandsland Immuun en onbereikbaar voor verzinsels Onwrikbaar dom voor slimme hersenspinsels…

Z’n hersenspinsels kennen geen verlet. Hun dagen zijn gevuld met slopen, honen van ‘t gasthuis dat ze ongenood bewonen. Ze kalken ‘onbenul’ op zijn brevet. Van armoe zoekt de stakker buitengaats de warmte die z’n lijf en ziel ontberen. De klaagmuur voor z’n opgekropt verdriet.…

opdracht: een recordverhaal verwekken; met het hersenspinsel terug te komen. op het eindresultaat echter wel één smet: geen van de verhalen bleek een speedsonnet. BERLIJN - In Duitsland is woensdag in tien uur een boek geschreven, gedrukt en te koop aangeboden.…

Hij zwaande mijn vliegende gedachten tot een ganzen ‘v’ En weefde met hersenspinsels Latijnse-woordjes-netten Hij lichtte donkere proefwerkdagen glimmend blank En hij wist met Turkse woordjes zinnen te verletteren Met citaten als wervelstormen waaide hij ons culturen aan En hij griekste lange teksten tot een Herakles…

Toch raakt men schrijvend, lijkt het, meer verweesd Soms gaat het met een metafoor gepaard Dan wou ik dat het minder cryptisch kon Die vergelijking in het lexicon Zo'n brainwave, als uit noorderlicht gebaard O rijm- en woordenminnaars, wees gegroet Bekritiseer of geef elkaar waardering Toon empathie, verdiep u in een ander Uw hersenspinsel…

Het verlossende antwoord tussen hersenspinsels diep verwebt komt niet komt nooit, want je weet niet begrijpt niet, dat dit spel geen kanskaarten geeft voor mij en de "algemene fonds" slechts voor anderen, niet voor mij. Al zo vaak langs "start" geweest, maar zelfs Dorpstraat ons dorp bleek voor anderen.…

in zwart raak jij dit licht radioactiviteit in een testbeeld het zwaard valt vlak naast ons beiden zwaar weegt dit omgedraaide glas zonder inhoud leef je niet echt is nep gedimd water dus het sterven is een zege weet jij dit zeker weten doen wij de deur dicht en de beat beukt door hersenspinsels versplintert verteerd omhulsel gelukkig…

Alsof zat in de muurverf krachten van verderf dat is echter enkel door hen zelf te geloven die hersenspinsels gaan mijn en ons denken te boven.…

beschutte oord waar warmte je omhult met een deken van rondzoemende zomerse verrukking en loomheid lokt tot liggen in ruig geurig gras waar machtige wolken zich ontladen op warme aarde druppels regenbogen vatten en versmelten tot een verdampend parelend tapijt waar betovering blijft elke dag de elementen mij dronken maken gevoelens hersenspinsels…

Het ongrijpbare is een hersenspinsel dat doorgeweven is in je ziel De realisatie is net zoiets als het uitvinden van het wiel Het is misschien niet zo big deal Mocht je misschien denken voor je, voor de 30ste keer viel Fietsen is toch even wat anders als je doordacht probeert te weven Misschien moet je het daarbij laten en gewoon verder gaan…

d'aarde uit verleden tijdens het zingen dreigen de noten te missen in klank, kleur en mededingen het grijs duidt mij enkel te zuchten even niet de morgen te beademen enkel een glimlach ervaren, dromen of de lichte luchten en regenbogen aan elkander te rijgen, en dan ophouden met hijgen och, 't is voorbij eer ik ben bekomen van hersenspinsels…

voortgang geduldig het leven aanvaarden als een volwaardig mens het opgelegde juk dragen in het vooronder is het benauwd de wilde zee klotst om mij heen ik wilde alleen zijn tot mijzelf komen in stilte steeds biedt een nieuwe ervaring zich aan verdriet en lijden eisen mij op maar ik houd vol, de stilte is aanwezig als ik me vrij maak van hersenspinsels…

Nachten rijgen zich aaneen worden uren, minuten in voorbij gaan seconden tellen zich heen, één voor één de slaap is ten einde gegaan Nachten waarin dromen niet bestaan gedachten vol en soms verdrietig zijn weer een nacht die is heen gegaan waarin geen rust mocht zijn Nachten lang wakend lijden waarin vreemde hersenspinsels ontstaan die…

Waar zou ik mij aan houden in gedichten als schone poëzie niet klinken mag of ‘t fraaie metrisch ritme zeek’re dag voor toonloos hersenspinsel zou zwichten. De glans van “t leven zou in sleur vervlakken geen zangen zouden nog te horen zijn gesprek eentonig strak en stijf van lijn het hele leven zou verveeld verstrakken.…