Netgedichten

netgedicht (nr. 77.315):

Smering

Ik constateer: men schrijft meer dan men leest
Men deelt het navelstaren met collega's
Als waren 't zijn, c.q. haar, alter eega's
Men raakt schrijvenderwijs steeds meer verweesd

Somtijds een metafoortje hier
en daar
Een vergelijking in je lexicon
Ik wou dat ik het minder cryptisch kon
Mijn hersenpan is onberekenbaar

Gegroet, o wees, Maria, wees gegroet
Toon empathie, verdiep u in
de ander
Geef hem of haar kritiek danwel waardering

Uw hersenspinsel smaakt nu bitterzoet
Als marmelade in een oleander
't Komt pas tot bloei als weefsel door de smering