inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 77.316):

Vertering

Van de caravan en wij die daarin
hoe vreemd, maar ook hoe knus
de pap die je maakt,
de bloesjes die ik maar zoeken blijf,
die had ik toch meegenomen?
van het geblaat achter de strook bomen

van de wadden, de wijdte
de oplichtende zandvlakte in de verte
de vele vogels,
de vuurtorens
de oude huisjes met bloeiends
op de stoep
de verschillende kerkjes
de kronkelende weggetjes
het groen
de boeren die hun eten te koop
De volle maan boven het verre veld tussen de twee beschermende bomen

de Duitse nummerborden
het autodek dat onvindbaar lijkt
terug op de boot,
dan, alsof mijn naam
en iemand mij wijst naar de auto
geen tijd om te vragen:
hoe weet je mijn naam?
waardoor ik op het laatst zenuwachtig maar blij en voldaan
naar huis rij

En ik het in mijn eigen huis even niet kan vinden
Ook de bloesjes niet

Schrijver: Ralameimaar, 16 juni 2022


Geplaatst in de categorie: bedankt

4.0 met 7 stemmen aantal keer bekeken 161

Er zijn 2 reacties op deze inzending:

Naam:
Ralameimaar
Datum:
19 juni 2022
Dag Joep, dank voor reactie....eten aan de weg?...ik hou het liever beknopt..mag de lezer ook bedenken wat ik bedoel...
Naam:
joep
Datum:
19 juni 2022
Fraai gedicht, ritmisch en komisch (bloesje) Opmerking: 2e strofe op een na laatste regel "de boeren die hun eten te koop" Daar mis ik iets...Verder mooi wad gedicht.

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)