Alle inzendingen over het kalen van alle joden en ook nadien hier vrouwen

De mensheid heeft epochen zitten suffen, En rommelde in feite maar wat aan, Hoe kan het al die tijd zijn goed gegaan, Met die gezonde zieken vóór het puffen? Nee, nú schijnt men dan eindelijk te weten, Wat zwangeren verantwoord kunnen eten.…

Vragende kinderogen kijken je vertwijfeld aan, Wie laat het nog onbewogen, wanneer zij vragen gaan: Pappa wat zijn Joden dan, en wat is dan het Hamas? Pappie wat ik niet begrijpen kan, waarom moeten Joden aan het gas? Pappa wat is kanker toch, Kinderogen worden moe, en als je nog naar antwoord zocht, Pappa, ik wil naar Mama toe.…

Ergens in een achterkamer ver van licht van vrij van leven is een joods meisje joods gebleven zoals zij wilde zoals ze dacht en niet verwacht dat ook zij in een trein werd gedreven. Pure onmacht vrijheid- even naar een plaats naar een plek waar je al snel voor de dood was opgeschreven.…

Achterlijk jong was ik voor ziekte Poly- cythemia Vera Gelukkig veel te jong om er vroeg aan te sterven De tijd die heeft, zielsgelukkig, anders beslist Die tijd besloot een ander leven voor mij Een leven dat gelukkig meer dan de moeite waard is Tijd van vóór en tijd nadien de tijd van vóór heb ik gehad De tijd nadien is naar…

toen je zei dat het tijd was om te gaan hield ik je niet tegen ook ik dacht aan later -wist ik veel- nooit was tijd zo ontregeld als nadien…

Uitgehold door de wind die aanvankelijk vervulde en het nadien uitdrukte.…

Een propere dame in Goes Doet bleekwater in haar douche Het effect is banaal Ze wordt plaatselijk kaal Dat spul is niet voor de poes…

Kaal is de trend voor uw intieme delen Dus weg met al die nare bossen haar Maar dat is, blijkt nu, niet zonder gevaar Een SOA kan u zomaar parten spelen Pas op voor kleine sneetjes of een schram En samen scheren? Niet over één kam!…

vingertoppen tasten naar diepe barsten in de schors in dit onbetreden woud waar takken naar het zwerk wuiven of buigen naar oeroude geboortegrond waar het zachte kreunen van gehechte wortels zo hevig diep raken kan zo stil nog dit serene woud waar Thanatus met botte bijl het oude leven in de knop breken zal hoe leeg nu hoe kaal…

Een groot wit papier gepakt dwerg en hoer plat gemaakt ingekleurd en uitgeknipt Zij is groot, houdt hem aan zijn duim moeiteloos omhoog Alsof hij uit het kader valt denkt met een sardonisch gelaat aan de klaagmuur in Jeruzalem Vrouwen met de Torah in de hand zij lezen voor hardop als mannen Joodse man die Allah Akbar roept tot bloederige…

' Voor vluchtelingen zijn er kampen Voor vrouwen, kinderen, mannen niet Die dood je, om je vast te klampen Aan de vooruitgang in 't verschiet Voor elke Pool een fraai gazon Een huis, twee auto's, Eindstation…

Adolf Hitler dacht dat de Joden hem massaal wilden verstikken...…

Meer begrip Minder ik Zie die ander Verander Met die ander Door die ander Doe het samen Amen, amen, amen Zoek met alle rede Vrede, Vrede, vrede…

De Jood die aan het kruishout hing werd postuum gekroond als koning en toen door z'n moordenaars vereerd als niet-jood, tot christen bekeerd. De Romein wist wie hij vermoordde, en het is te gek voor woorden dat de schuld op Joden overging als eeuwige volmacht voor marteling.…

Wat zou het mooi zijn als de doden hun verhaal zouden kunnen ver- tellen en wij mensen allen aan oorlog paal en perk gaan stellen alles valt enof staat met niet meer dan dat ene woord respect Eerbied voor de wereld en elkaar waarom oeverloos oorlogen om iets dat uiteinde- lijk niets...?…

ie leeft een vrouw een mirakel een godswonder…

gemis regisseur van hun leven en alle spiegels buiten…

Onder luid gesis klinkt het "Joden aan het gas!" met Auschwitz ver weg…

Wat is het leven als er nadien niets is Een nodeloze martelgang vol ellende Bij verlies geen verdriet of gemis Slechts een somber troosteloos einde Waar leven we voor als er niets was nadien Dat ons naar rust en toekomst doet verlangen Geen plaats waar we naar uit mogen zien Door geen aardse schoonheid te vervangen Dan zou het leven hier…

HEBBES van WIR WAR Producties/Frisse Oren Kwam naar de Krakeling in Amsterdam Voor een acrobatische muzikale voorstelling Mijn onbeperkte dochter Giulia En ik haar vader, Jan Jacob, waren erbij Donderdag 22 februari 2024 Westerpark, aanvang 14.30 uur HEBBES: absurdistisch maar zo realistisch De zaal vol met kinderen heel stil…

Ik hou’ van alle vrouwen Mijn hart is veel te groot Daar ben ik mee geboren Daar ga ik ook mee dood Ik kan geen vrouwen haten Dat is een groot gevaar Als d' een mij heeft verlaten Dan staat een ander klaar Ik hou’ van alle vrouwen Dat is een groot verdriet Met één kan ik maar trouwen En daarom trouw ik niet Ik hou’ van alle haren…

‘mannen zeggen altijd ik hou van jou vóór dat zij je lieven’ zegt zij ‘en vrouwen erna waarom?’…

prachtig verhaal ontspon naar onbekende oorden voor waar ze maar heen wou maar ’t kaartje 1e klas was wel een enkele reis en nadien was ’t dat we nooit weer iets van haar hoorden…

nooit zullen de Afrikaan en de West Europeaan een zijn de Rus en de Amerikaan geloof me er zal voorlopig nog lang afstand tussen hen blijven bestaan nooit omarmt de Jood een Palestijn ook tussen man en vrouw blijven ze bestaan – verschillen zelfs als beiden ze overbruggen willen slechts af en toe zullen ze versmelten maar als de zeis komt…

ik zag ze nog zitten op het perron beiden in zwart gekleed de joodse met het donkere kopje en zij met het koperen haar…

De zee ontving het leed van jaren daarom ook smaakt de zee zo zout je kunt daar op de tranen varen het is een poel van jammerhout Probeer het maar eens droog te houden wanneer rondom de storm weer woedt het kucht en drupt, je wordt verkouden pak je warm in, dan gaat het goed. Met warme jas en lieve mensen kan men de schade overzien elkaar…

Soms blijven ze flikkeren als een neonlicht Dan toch gaan ze eens uit, opgenomen waar alle woorden vandaan waar alles in rust, verweven met elkaar tot niets meer rest En ik nadien opsta, nadenk wat ik dacht Maar ook hoe nieuw hoe mooi de wilgentakken wapperen hoe vol de boom vol blaadjes als sneeuw de straat bedekt voeding is…

in één herfstige nacht vol onrust voor het hoofd hebben heftige stormen mij den kool gestoofd alle groene bomen bij avondlijke scheem'ring vol nog in hunne pracht alle blaad'ren ontnomen het is weer kaal op mijn plein…

Alle mannen lachen me uit met een vrouw als jij Mijn hart is meer dan gebroken met een vrouw als jij Ik ben geen man meer met een vrouw als jij Wat een schande met een vrouw als jij Ik ben waardeloos met een vrouw als jij Ik leef niet meer met een vrouw als jij…

Een lege kamer We liggen verdwaasd, verbaasd te luisteren naar de liederen van de ekster. De vrieslucht in onze ogen Die niets meer vinden in de ander. Ons pril verleden is een doolhof Van wisselende beloftes Van pijnscheuten en samen reiken naar de vollere nacht. Elk vooruitzicht begraven we in de tuin Met het geduld van een opperhoofd…