11323 resultaten.
Zwerfoog
netgedicht
3.0 met 12 stemmen 159 "Eenvoud,
neem de zon,
desnoods de maan"
zeg je
maar je zwerfoog kijkt
in leegte van
een afstandelijk hart
beweegt de stilte, sober
in zichzelf gekeerd
ziet hij de weemoed
van de nog onbesproken zomer.…
Nieuwe aarde
netgedicht
5.0 met 4 stemmen 198 Het landschap
- alleen met zijn geheimen -
golft zichzelf naar een andere tijd.
Een nieuwe ochtend
breekt aan
en de zon verwondert zich
over zoveel stilte.…
Ver Laten
netgedicht
4.0 met 7 stemmen 356 winterbang zichzelf
niet tegen te komen
zoekt sneeuw houvast
de bomen, kijk, ze zwijgen
niets dat mij beweegt
oorverdovende stilte
hoopt zich op
geen tijd meer te verliezen
ik ga er aan voorbij
stilte,niets dan stilte
alle vergeten woorden
ze vallen zacht
zacht
zachtjes weg
in het nog onbeschreven wit
ik kan mijn zinnen…
spinsels van spoken en demonen
netgedicht
2.0 met 4 stemmen 183 nooit leek het licht
zo gedwee
als toen het die dag
bij valavond
de stilte werd ingedreven
waar het leek
of een in zichzelf
gekeerde wereld
zo geducht ademde
dat spinsels
van spoken en demonen
de overhand op
gedachten kregen…
Het spijt me
snelsonnet
4.0 met 31 stemmen 3.262 Er heerste doodse stilte in de Kamer,
De leden beefden na en zagen bleek
En Weisglas sloeg zichzelf, totaal van streek,
Verbijsterd op zijn vingers met zijn hamer,
Want met een blik die mammoeten kan doden
Had Rita haar excuses aangeboden.…
De beukenhaag
poëzie
3.0 met 5 stemmen 1.668 Langs de uitgetreden duistre weg
Bouwt, om de tuinen te versperren,
De oude ruige beukenheg
Haar zwarte wal tegen de sterren,-
Het dorre hout ruist in de nacht
Als een eindeloze klacht.
Van onder kaal en afgetrapt,
Vol puisten aan haar arme stammen,
Is zij aan alle kant gekapt
En wuift geen tak meer uit haar kammen,-
Van buiten is…
Stervend meisje
poëzie
2.0 met 12 stemmen 2.310 Kind van wonden,
Dat een stonde
Als een bleke sterre beeft,
Voor wier luister
’s Werelds duister
Gene nacht meer olie heeft;
Kind van vrezen,
Teder wezen,
Kind van louter liefde leed,
Wier geflonker
Uit de donker
In dit droeve dagen gleed;
Kind van zorgen
Met de morgen
Van uw leven leven moe,
Gaan uw ogen
Als de hoge
Bleekgeworden…
Gebroken spiegelbeeld
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 380 Haar spiegelbeeld herkende zichzelf niet.
Ik zag het meisje kijken
naar zichzelf, maar
door de ogen van iemand anders
en zij verliet zichzelf terwijl
ze naar de sterren keek.
De stilte van haar lichaam
was oorverdovend sterk
toen ze lachte
omdat haar spiegelbeeld
aan scherven lag.
Lachen dat eigenlijk
schreien wilde zijn.…
Afstemmen
netgedicht
3.0 met 10 stemmen 620 wat is een mens nog waard
schimmig wezen van zichzelf
oorverdovend doof voor dood
gewoon leven niet gewoon
stemt hij af op valse tonen
die gewelddadig zuiver klinken
zijn eigen stem niet hoort
uit vrees stilte te begrijpen…
het sterven en de dood
netgedicht
3.0 met 15 stemmen 1.722 in het voorbijgaan
schuilen alle namen
in stilte noem ik ze
de doden spreken niet meer voor zichzelf
maar jij, hoewel nu aan de grens gekomen
jij bent nog wie je bent
je blik, je stem
de tijd is even nog aan jou
wat komen moet
is voor de nabestaanden…
Stilte die spreekt
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 668 Waar pracht en praal
Daag'lijks hoogtij vieren
En zelfs het duurste
Horloge met Kerst geen
Voldoening meer geeft
Daar is het heldere
Kaarslicht vanavond
Stille getuige in de tijd -
De stille nacht
Die warmte geeft
In kille eenzaamheid…
Stilte
hartenkreet
2.0 met 2 stemmen 268 Moeder Aarde houdt van zichzelf,
maar even sterk van haar bewoners;
daarom is ze daar stil
ze bewaart haar geheim,
haar kracht,
een enkeling die haar ontsluiert,
die haar tegenkomt.…
Dood
hartenkreet
2.0 met 6 stemmen 2.326 Maar de dood is slechts de stilte
nadat het laatste woord geklonken heeft
dat ieder meeneemt met zichzelf
en invult in zijn eigen leven.
Soms is de leegte prominent
vaak ook snel vergeten.
Verdriet verdroogt
goed om te weten
bij je eigen dood.…
over de bloem in mijn hoofd
netgedicht
4.0 met 13 stemmen 287 ik droom de paardenbloemen
tot zon
draai blad per blad
naar het licht
een beetje schuin
in de wind
het is geen dag
van steen vandaag, niets lijkt
vreemd of in zichzelf
al hoor ik het raadsel van de stilte
en de speelbal waardoor ik Van Gogh ben
in het diepst van mijn gedachten…
Beschouwingen over de natuur en de mens
poëzie
3.0 met 19 stemmen 3.368 Ja zelfs een standbeeld in ons land
- Iets op zichzelf betreurenswaardigs -
Krijgt op den duur toch wel iets aardigs,
Ja: wordt iets liefs - langzamerhand.
Alleen de mensen in persoon,
Met hunne smaken en vermaken,
Horen tot de verloren zaken: -
Die vallen tè veel uit de toon!…
De daad
poëzie
3.0 met 27 stemmen 3.033 Wie is het die de zwarte voren
In golvend goud verandren doet,
Wie mesten en wie maaien 't koren,
Wie is het die de wereld voedt -?
Dat zijn de paarden en de ploegers,
Dat zijn de zweters en de zwoegers,
Dat zijn de zaaiers van het zaad -
Dat is de daad!
Wie graaft de glinsterende kolen,
Wie schept het schitterende zout,
Wie haalt uit diepe…
Weemoed
poëzie
3.0 met 18 stemmen 4.853 Wat is 't nog dat mijn hart behoeft?
Wat is dit wonderlijk verdriet -
Ik voel mij doof en diep bedroefd,
En zit en zie - en weet het niet.
Wat is het dat mij zwijgen doet,
Hoe is mijn ganse lichaam stom -
Is 't leven slecht - is 't leven goed -
Of niet - of wel - waarom - waarom?
Wat is 't dat 'k weet - en wat of wie
Dat ik verloor of dat…
Wij zoeken 't ver
poëzie
3.0 met 5 stemmen 1.438 Wij zoeken 't ver:-
Ik zoek het zuiver schone beeld,
Dat kan verzoenen met dit leven:
De vreemde vlinder die daar speelt
Draagt 't op haar vleugelen geschreven -
Doch als 'k mijn handen om haar sluit
Wis ik die tere tekens uit!
"Gij volgt vergeefs wat immer vliedt
En houdt de schone schijn voor 't wezen,
Door eigen onrust…
Antwoord
poëzie
3.0 met 7 stemmen 897 Ach kind: waarheid en leugen
Zijn altijd wat verward,
Want geen van beide deugen
Ze alleen voor 'n mensenhart.
Weef tusse' uw hart en 't leven
Het kleed van schone schijn -
De bloemen daar geweven
Zullen de ware zijn.
Als andren ze anders noemen
Hebben zij ook gelijk -
Het zijn nu eenmaal bloemen
En leugens tegelijk.
Wat deert…
begeerte
netgedicht
3.0 met 12 stemmen 263 ik heb je gevonden
maar had eigenlijk geen besef…
je was al die tijd in en rond mij
maar…
na de roes volgt ontnuchtering
onzichtbaar voor ogen
van anderen
voel ik perfect aan
dat dwangmatig denken,
en extreem houden van
dagdagelijkse dingen
of mensen,
wel best eens gevaarlijk zou kunnen zijn
want
obsessies bepalen...
begeren
het…
Nocturne
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 801 Starend in de nacht
de luisteraar in zichzelf
een uil de eerste wacht
en daar een ster.
Dichtbij en dan ver
een dromerige blik vooruit
vaag geritsel,
opgeschrikt geluid.
De stilte is lang
niet altijd op haar plaats
zo hier, sluipt natuur’s gang
langs oor voorbij.…
Geschilderde afbeeldingen
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 135 Iconen als
aanbeden stil
Serene rust
komt over jou
Stilte deli-
bereert verhaal
dat zichzelf graag
wil vertellen;
geschilderde
afbeeldingen
die laten zien
dat leven toen
boven alles
gratuit moest zijn
Sofia/Bulgarije
September 2013…
Stil verdriet ( voor R. )
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 527 In stilte lijden veel mensen.
In diepe eenzaamheid houden
mensen hun gevoel voor zich.
Te diep, te ver weg, voor begrip,
vervreemden mensen van zichzelf...
Stil verdriet kan slechts antwoord ontvangen
van stille woorden ... bijna onhoorbaar !
In stilte voldoe ik mijn opdracht;
in stil, doch brandend idealisme !…
wachten
netgedicht
3.0 met 17 stemmen 266 het beeld
dat als vanouds
om verbeelding vraagt
draagt meer dan woorden
het verschuilt in een huis
of een enkele kamer, afgesloten
van daglicht
soms, lijf aan lijf,
bij elke gedachte dat zichzelf een huid geeft
groeit het dwars
bezwijkt onder het onzichtbare gewicht
"tijd is niet waar, dat weet jij ook
en stilte luistert niet…
na zonsondergang
netgedicht
4.0 met 16 stemmen 465 zonder optillen staar ik
naar de stilte van mijn wieg
en beweeg
binnenin
wat komt
is al zo vaak gebeurd en herhaalt
zichzelf in lichaamsvormen
ik roep woorden op tot ruimte
houd ze in mijn handpalm vast
en dood, soms traag,
soms bliksemsnel,
het kind
dat ik in de tijd nooit heb
bemind…
Ontspiegelde lucht
netgedicht
4.0 met 29 stemmen 642 en dan ineens is alles weg
verdwenen zonder reden
geen zicht meer op wat was
of ooit pretentie had te zijn
opgelost is de verwachting
dat stilte voor zichzelf sprak
geen wonder, zonder stem
is nog nooit iemand gehoord
een spiegel komt pas in beweging
als een voorbeeld wordt gesteld
alleen, waar is de beeldvorming
van een ongrijpbare illusie…
Blues
gedicht
3.0 met 40 stemmen 16.462 waarin te zijn
wind doet druppels
tikken tegen ruiten
stilte verbreekt
alleen zichzelf
en hierin
ben ik
niet
waarin dan wel
woorden vechten
weg naar buiten
verloren zinnen
zijn gebroken
zou ik hierin
moeten zijn
misschien niet daarin
dat ik zijn zou
struikelend om
waarin te zijn
blues…
wachten
netgedicht
3.0 met 18 stemmen 445 de traagheid van mijn stilte…
Opgesloten
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 54 Er ligt een vertragende stilte
in de schaduw van jouw lichaamstaal
een droef verhaal, het zwijgen waard
vergeten in zichzelf, gekooid
niet welkom in de wereld
en alles wat je tegenkomt
blijft zelfgenoegzaam
op veilige afstand
van jouw werkelijkheid
beperkingen, je hebt ze nu
in dwaze dromen opgesloten.…
Wolken, wind en hart
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 93 Wanneer ik in diepe stilte bid,
voel ik het kloppen van mijn hart.
Wanneer mensen U menen te kennen,
kennen ze zichzelf niet.…