Netgedichten

netgedicht (nr. 44.052):

over de bloem in mijn hoofd

ik droom de paardenbloemen
tot zon
draai blad per blad
naar het licht

een beetje schuin
in de wind

het is geen dag
van steen vandaag, niets lijkt
vreemd of in zichzelf

al hoor ik het raadsel van de stilte
en de speelbal waardoor ik Van Gogh ben
in het diepst van mijn gedachten

Schrijver: kerima ellouise, 20 juni 2012

miemake

hotmail.com

Geplaatst in de categorie: psychologie

over de bloem in mij

4.9 met 13 stemmen

406

Er zijn 5 reacties op deze inzending:

Hilly Nicolay, 13 jaar geleden

Het is een dag van zon, goudglanzend op elk bloemblaadje.
Ik warm mijn handen aan de warme steen.

Marije Hendrikx, 13 jaar geleden

Mooi zoals jij weer woordschildert!

balderwiet, 13 jaar geleden

zoveel namen die naar me lachten, in de kronkels van jouw gedachten.
ik ben niet boos op jouw Kloos.

Han Messie, 13 jaar geleden

Leuke ervaring om jezelf met een beroemde kunstenaar te vergelijken als je de schoonheid van de natuur op je laat inwerken.
Een kunst van je dat je de paardenbloem weet te waarderen en te bewonderen. Jammer genoeg verfoeien veel mensen deze bloem. Waarschijnlijk om het scherpe vocht in de stengel. Zelfs lekkerbekken konden de paardenbloem verheffen om het smakelijke slaatje, dat het bladrozet bij de grond kan zijn.

Egbert Jan van der Scheer, 13 jaar geleden

Heel erg mooi Kerima.

Geef je reactie op deze inzending: