1708 resultaten.
In dubio
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 88 Ik zong mijn lied van hoogmoed
en deernis, wat er mis is
of goed
zal ik lezen in de nevelen van de tijd
schier onbereikbaar
als nu de kat in de mand in de hoek
van de warme kamer
die zich een weg snort
naar vergetelheid.…
toen
hartenkreet
3.0 met 2 stemmen 322 mijn straat is nog doorlopend te bezoeken
haar stenen hebben alles doorstaan
lantaarns, stoepen, winkels op de hoeken
alsof ik niet ben weggegaan
mijn school is heel dichtbij gebleven
lokalen vol leven, net als toen
ik blijf er graag komen, al is het maar voor even
waarbij ik haar dan vol heimwee zoen
mijn ooit, tot bijna tastbaar verworden…
Openbare ruimte
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 104 fonkelend in de wijn en de kerk
rozig een en al zachte genade
Toeristen doen klikklak alsof
niet zij maar wij de figuranten zijn
de stad een bordkartonnen decor:
attractiepark Paris l'amour
jongelui op de kaden rondom
een stompkaars en kussen-
de paartjes zoals het hoort
in de zonnenwerpers van de rondvaarten
ook de vlekken in de hoeken…
match
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 77 met gespreide armen wacht ik op de klap
je slaat me en mijn paard valt dood
we vechten om het vlakje in de hoek
onze tenen kaatsen, de koffie geurt
lijnen op het bord en bij je mond
je lacht: 'ik schaak je met een dame.'
zand glijdt de seconden weg
is tijd in korrels kleiner dan momenten?…
Folie
netgedicht
1.0 met 1 stemmen 48 voor een plezanterie met deernen
Adèle leest au sucre Citronella, een novelle
Liedeweij nipt witte wijnen aan mijn zij volgeerne
Met een keurske dat haar halverwege splijt en knelle
Le lendemain heb ik een houten kop met spijt te stellen
Voor vlinders duurt de nacht maar voort en wordt het nimmer later
Lamgeslagen vleugels om de hoek…
het harigt op de poten
netgedicht
2.0 met 124 stemmen 17.283 handen wurgen zwart
ogen gillen wit en angst
vervloeit langs muren die
de stilte zat zijn en elkaar
spinnen ragen rood
het harigt op de poten
ze hoeken voor hun leven
rennen voor de dood
ze trekken draden treurmuziek
in webben vaag verdriet
want als de prooi gevangen is
eindigt abrupt een levenslied
ze wroeten in mijn geest
vernachten…
Herfstgezicht
netgedicht
4.0 met 24 stemmen 37 ik zag je in
een fladderend
openwaaiende jas
de hoek omgaan
het leek alsof
je schaduw als
een lichte plek
op het trottoir
bleef staan
nog hoorde ik
het tikken van
je hakken in een
geluid dat aan
de muren van
huizen leek te
blijven plakken
jij die frank en vrij
in het jeugdig fris
met lange doel
gerichte passen
straten vulden…
Ondraaglijk
hartenkreet
4.0 met 7 stemmen 714 Ik kijk om de hoek van morgen,
mijn handen vol verlangen.…
Onder dak
netgedicht
2.0 met 5 stemmen 256 In de bushalte
net om de hoek van de straat
schuilt hij voor de regen
die met bakken naar beneden stroomt
tussen zijn benen een tas
met zijn leven
en nog wat kleding
als reserve, voor het geval dat
een brede glimlach
verwelkomt haar
als zij bij hem komt staan
om te wachten op de volgende lijn
zij snapt niet dat hij lacht
beklaagt…
De sfeer van weleer
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 266 en vormen bloeiden
werd ieder hemels blij
ook zij wist van
de volle oogsten
de rijkdom zo dichtbij
later nog het land
met kale stronken
als verlate herfstpartij
in helder schemeren
deden vorst en gladheid
al even van zich spreken
het winterde in
gebeden voor het
pittig warme wintereten
met kerst al op de hoek…
De perfecte man.
hartenkreet
3.0 met 6 stemmen 1.385 Jouw lach
Kleurt een grauwe hemel,
En brengt woeste golven tot rust
Jouw aanraking
Ontdooit bevroren harten
En brengt warmte in elke hoek
Jouw stem
Voert de stilte weg
En brengt klank in gedachten
Jouw ogen
Bewegen bergen heen en weer
En voeren de wind steeds verder weg
Jouw lippen
Bloedrood als de zonsondergang
Laten mij sidderen…
Zonder onderwerp
hartenkreet
4.0 met 7 stemmen 664 Ik woon immers
zonder onderwerp
in een dakloze hoek.
Misschien dat
ik geruisloos
verhuizen moet.…
Atleet
gedicht
2.0 met 27 stemmen 11.781 In de verste stilste hoeken
is er plaats voor, tussen het gebeuren, naast het wachten.
Er beweegt zich een atleet door de gangen van het huis,
langs de kamers waarin we zitten, er klinkt voorbijgaan.
---------------------------------------------
uit: ‘Alsof er iets gebeurt’, 2000.…
Kuddedieren
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 568 In de tijd waarin we nu leven
Is het gros van de gemeenschap
Een kuddedier dat graast
Van het kale dorre gras
Slechts een enkeling verlaat de kudde
En vindt in een kleine hoek in het weiland
Een ongeschonden graspol die schittert in het zonlicht
Degenen die verkiezen om in de menigte te blijven
Krijgen niet de kans om een glimp op te…
rantsoen
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 551 weduwlijk beweegt ze
richting marktkraam
bestelt er kaas, een halve portie
dat is voldoende nu
zoals het tafelkleed net past
op de hoek van het tafelblad
en groot genoeg is om één bestek te dragen
ze oefent in haar monologen
waar vergissen nog menselijk is
als ze zich omdraait en vraagt
-vind jij die blouse ook mooi-
en ze weer…
Lunch-excentriek
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 80 hoe dun is de wind
als hij al kou lispelend
uit de schaduwkant
van het straatje komt
de tochtige hoek
kijkt al lang niet meer op
van vreemde passanten
met mutsen en wanten
naamlozen schuifelen
schijnbaar doelloos
voorbij en toch houden zij
angstvallig de overkant vrij
waar warme zon
de terrasjes laat stralen
glimlach en ogen de…
ijsbeer
netgedicht
3.0 met 9 stemmen 1.289 hij strekt de nek en spitst de neus
hij woont in een mantel van vet
omsloten door een vacht van gebroken wit
die golft in de poolwind
een straal tekent een scherpe hoek
tussen driftend pakijs en de lage zon
die hier geen sprankel verkwist
dus weert hij het water en bewaart de gloed in zijn bloed
de moeder kruipt door een tunnel
in…
Verdomme !
hartenkreet
4.0 met 5 stemmen 1.131 zwaailicht blauw, dat krassende
geluid, die scherven, overal
is er misschien nog slipgevaar,
gewoon een stranden, vlak voor het
einde, een klein beetje tijdloos,
geen vangrail, maar de invoegstrook
zomaar een vraag, dat is toch niet
teveel gevraagd, schenk dan verdomme
dat laatste glas nog een keer half vol,
de glasbak staat toch op de hoek…
Niets
gedicht
3.0 met 46 stemmen 24.137 Je bent gestruikeld
In je slaap, een zon heeft je geslagen
Om de hoek en je koopt blind een brood,
Verdwaalt. De straat gaat met je op de loop.
Een vreemde brengt je thuis, het is je vrouw
Die napraat over je begrafenis.
Je lag te roken in je kist, zegt zij,
En pakt een pan en bakt je dode hart.
Je weet niet wat er is.…
Verwarring
netgedicht
1.0 met 1 stemmen 44 Op het kruispunt links
Staat het bord rechtsaf
En rechtdoor om de hoek
Schijnt ommekeer
Als stap vooruit
Een slechte zet.
Tot deze straatcultuur
Lijken we onszelf
Veroordeeld te hebben,
En plechtig knikt de vorst.…
alo alo
netgedicht
3.0 met 19 stemmen 1.251 alo alo
ben je daar nog
ik kijk even om de hoek
zie je zitten
je was een open boek
maar was je nabij vergeten
het beeld was in de verte
danig versleten
je lijkt nog enigszins
als voorheen
de haren wat aangetopt
uiterlijk in een
andere kleur gesopt
wat langzaam zakkende
delen
(die mij voorheen nimmer
deden vervelen)
voor…
waar ooit liefde was
gedicht
2.0 met 490 stemmen 52.908 groen was het gras
bruine vlekken van bladeren
rond de poten
't deerde niet
dat de wind speelde
blad'ren zijn speelwaar
de ezel stond stram
diep
in het groen van het gras
bruine vlekken van bladeren
hij keek
rond en nam zijn kwast
geen pennestreek
een schildersstreek
de liefde in zijn hart
vanuit elke hoek
vloeide op het doek
nat…
steeds zoals jij wilt
hartenkreet
2.0 met 5 stemmen 1.101 vele rondingen in het verlangend uur
als wind soms stormend en dan weer weg-
snellend kom je terug; strelend
trek jij mij hongerend en met stijve
lendenen door labyrinten van tijd zoals jij wilt
genietend van datgene wat het leven ons laat
verlies ik in jou mijn wortels en al
het nog bruikbare schuin opstaand
maar wel doorgebladerd en de hoeken…
ongeluk of wat
netgedicht
3.0 met 12 stemmen 873 het is zo vol rust en harmonie
hier op ons stille hof
dat men elkaar
verwijtend aanblikt
bij een morsdode spreeuw
zonder aanwijsbare reden
zo maar om de hoek
midden op de stoep
mevrouw de leeuw-van schie
zei bij ons in de bocht
wordt altijd zacht gereden
het is ook te ver gezocht
een hardrijder die zijn auto verlaat
voor midden op de…
Aan zee
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 326 Moe van 't stadslawaai
komt hulp uit onverwachte hoek
m'n oren raken verstopt
het wordt stil om me heen
men zegt dat ik iets aan
m'n gehoor moet laten doen
maar ik houd me doof en m'n
oren fossiliseren tot schelpen
geluk is slechts 'n gevoel dat
we door denken opwekken
zo verwezenlijk ik 'n ideaal
waan mij in 'n houten huis
in de…
Weerbarstige contouren
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 72 de natuur heeft
het palet met klassieke
kleuren klaargezet
wind veegt nonchalant
wat bladeren van het doek
kaalt takken tot een lichte hoek
waar aarde somberde
onder het zomers zware loof
komen nu de jonge varens bloot
het is geen tweederangs leven
zij gaan deze herfst
nog hun lentetintjes geven
toch schraalt het weer
en scherpen…
Belaagd door de wind
netgedicht
3.0 met 18 stemmen 214 zoek de eigen weg
zei ik nog
tegen jou of mijzelf
(het is toch om het even
over wie het gaat)
straten lopen allen uiteen
het plein in het kielzog
der zelfgenoegzaamheid
achterlatend
totdat de storm
verdwaasd wijst
in verdwaalde richtingen
oost wordt noord
zuid is om de hoek
ik denk niet dat
de verte mij kent
laat staan dat…
Palmzondag
netgedicht
3.0 met 9 stemmen 268 Waar is de tijd dat ik als kind
met mijn vader door de velden ging,
met palmtakjes in de hand
en speurend naar de hoeken van het land
waarop in elk ervan
een takje werd geplant?
Het zou de akkers vruchtbaarheid geven
en bescherming tegen alle kwaad.…
De gevallen zoete
netgedicht
3.0 met 24 stemmen 261 als stilte toeneemt
in mijn lege huis
hoor ik vaak sterker
de verre zilte wind;
alsof de zee je wegspoelt
met wat koude kant geruis
zodra ik de hoek om ga
zo lijkt
wordt mijn kleed begraven
in schuld en boete
zo lijkt
ik mag mezelf aan tranen laven
als een gevallen zoete
dood verschijnt uit leven;
het aardse niet vreemd
maar…
ontkracht
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 216 wat jaagt je door stormige zwarte nacht
doet je bijten van iedere rijpe vrucht
zonder ooit een boom te planten
zo hopeloos op weg naar je graal
nu alle mythes opgeblazen zijn
wat rest er te geloven
zoek niet in donkere hoeken
tussen spinrag en bederf
de honger in je oogopslag
hoe je uitzinnig feesten wil
danst met starre gestolde lach…