232 resultaten.
Mohgreb
netgedicht
1.0 met 2 stemmen 348 Het licht maakt geen schijn
in doffe holten
de duisternis vloeit
in schaduwen van adem
waar ritme
klanken vormt
haar woorden
afglijden
van gekreukte lippen
verkalkte nagels
bekrassen de treeplank…
zomaar
hartenkreet
2.0 met 17 stemmen 5.431 zoek de koelte
bij valavond
onder mijn luifel
drink op het terras
uit mijn glas
het klaarste water
nestel je
zonder schroom
in de holte van mijn hand
schuif je kussen
om vannacht te dromen
tegen mijn duimmuis aan
leun een beetje
zomaar
tegen me aan.…
Op leven en dood
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 137 Ik kom weer
voorbij die beuk
een lange sleuf
een slanke holte
in zijn stam
in zijn kruin
azen kraaien
doodstil
een handvol
eekhoorntjes
nesten hier
rennen gehaast
een koers
op leven en dood…
vrolijk gedicht
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 182 dit gedicht is als
met helium gevulde vorm
kleur en vrolijkheid
dansend door de wolken naar de zon
in mijn kinderhand
de levenslange schrik
de holte van het touw
dat is ontglipt
schoonheid die
eenmaal losgelaten
zelf de weg naar boven heeft gevonden…
Afstand
hartenkreet
3.0 met 3 stemmen 411 De man holt door de stad
weer zo’n verkreukelde nacht
een vrouw op de vensterbank
de koude man lacht en hijgt
ik ken mijn gebaren niet
want de afstand zegt hij
is steeds te dichtbij
kom binnen is nog tijd…
Als muren konden praten
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 106 Drong zich tussen
metselwerk
en nauwe holten,
om daar
bonkend te
zwerven,
in muren haar
kloppend hart
vond en hier
als herinnering
nooit zou
sterven.…
De zee is één schuim.
poëzie
4.0 met 3 stemmen 2.156 Zij wordt niet moede
holten te maken en holten te stoppen.
Tot bergen zet zij om het hoge floppen
van water, tot een berg wordt in het licht
een flop van water, met glooiingen, zicht
van licht schijnt daarin, maar het vlakt tot soppen.
De storm, d' orkaan loeit.…
Hellend vlak
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 75 Tijd die langs
Het hellend vlak
In het laatste licht
Van deze zomerdag
Naar beneden glijdt
In de holte onder je
Hellende arm hennep die
In ' t geniep verbouwd wordt
En op je huid mos dat
Genoeg aanknopingspunten
Vindt om het leven
Door te geven…
Golvenbreuk.
hartenkreet
2.0 met 2 stemmen 163 De zee buldert,
haar golven beuken woest op golfbrekers
tot ze openbreekt
in haar miljarden tranen
zoekend naar de rust
tussen de warmte van
zonbeschenen zandkorrels op het strand
terwijl de wind een treurmelodie fluistert
in de holten van verloren schelpen...…
1943
netgedicht
2.0 met 5 stemmen 1.098 met bommenwerpers
zijn we meer in de wolken
dan de ooievaars
over de holten
het verwachten van vrijheid
stank van eigendunk
toekomst op een cent
balancerend op de rand
van de pretendent
ik ben als schokland
een eiland op het droge
dode zeevisser
een bommenwerper
terugkerend van een missie
weer op gedoken…
Herboren schepping
netgedicht
2.0 met 9 stemmen 556 Vanuit zijn holte echoën
zijn bestaanswoorden
door feeërieke flarden mist.
Droomvogels delen
hun fluisteringen
in zijn kale kruin
en zingen de eenzaamheid
voorbij.
In hem vormt zich een zuivere melodie
wanneer zijn schaduw verdrinkt
in plasjes vloeibaar goud.…
Omzetten
netgedicht
4.0 met 6 stemmen 186 Kon ik de toekomst
omzetten om naar
huis terug te gaan met
z'n nuchtere wetten,
ironie in de ogen
van de torenhaan,en
in de nacht die
mij ontbood,
gevangen in de holte
van haar schoot, waar
ik mezelf in veracht,
huiver voor de duisternis
en om wat ik verwacht
en voor de loerende dood.…
Kleurboek
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 99 in een sprankelende waas
halverwege de horizon
lijken shepen slechts speelgoedbootjes
nachtstilte zeilt onder een gouden maan
sterren slapen glanzend
in een holte boven zee
mijn hart van koraal echo't
de golven hartstochtelijk
als een kleurboek van dromen…
Vittel 1 en 2
netgedicht
2.0 met 6 stemmen 416 Vittel 1
In de hotelwitte stad
met zijn minerale magie
overvalt mij een kitscherig gevoel
van vergeelde schoonheid,
jeugdig gestileerd
in art deco
Vittel 2
Daar holt het baasje
met zijn witte poedeltje
in een dolle bui
van vijf meter.…
Afscheid
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 178 Zij werkt onzichtbaar
aan de wegen door het huis,
holt dag aan dag de dingen uit
die zij moest achterlaten
in haar oude wereld.
Haar kleur verdwijnt,
de geuren van haar huid
raken vergeten.
Waar zij gemist wordt
vult zij nieuwe sporen
met groeiende afwezigheid.…
Canto Ostinato
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 307 Het is de grondtoon
Van jouw canto
Die het leven leefbaar
Lijkt te maken voor de
Mens die aan zijn
Eigen leven lijdt
Met ondertonen van
Vrede en verdraagzaamheid
En de boventoon een
Sprankeling die hoopvol
Uit doet zien naar
De eeuwigheid…
IK BEN DE HAZEL-NOOT
poëzie
4.0 met 2 stemmen 327 Maar raak' de vinger van een kind me, dat me rade:
hij hoort mijn holte; ik luid; ik zing.…
Gehemelte
gedicht
3.0 met 56 stemmen 23.922 het gehemelte is ruw
in mijn tong zit een snee
van het lange zuigen
op de stilte
als zuur suikergoed
draai ik ermee rond
in het heelal van de holte
van mijn mond
ik wacht zo lang ik kan
en als ik ooit weer
een woord tussen
mijn lippen zal nemen,
zal het niets zijn
dan
zal het niets zijn
---------------------------------------
uit…
overwinning
netgedicht
3.0 met 20 stemmen 1.379 in de holte van je arm
heb ik mijn tong verloren
houd ik mijn woorden warm
totdat je ze kunt horen
in de kussens van je bed
heb ik mijzelf gevonden
ben ik verloren en gered
bevrijd en toch gebonden
in de warmte van je lach
nip ik van de levensbron
mijn lief, je kwam, je zag
en meer,...je overwon…
Bevangen
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 137 Als de eenden opeens
stenen zijn
in de holten van het riet,
als het gladde water
onweer voorspiegelt
en de hond van het bruggetje
zijn kop laat rusten op het hek,
dan verkeer je in het oog
van het sublieme.
Als je terugloopt,
zijn de stenen
weer eenden,
onrustig bewegend
in ontnuchterende cirkels.…
Uit de ooghoeken
gedicht
3.0 met 17 stemmen 10.527 .
-------------------------------
uit: 'Holte van licht', 1975.…
wakker
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 82 ik zocht jouw stilte op
en vond
gedonder in de holte van de nacht
zwartgallig als altijd
werd ik verwacht
in hoeken waar ik nimmer wilde zijn
een toermalijn glanst mooier
maar
mijn haar draagt altijd nog
een zweem van goud
the cloud verzamelt wel
ik stop er woorden in, die nimmer
willen zijn…
asperger relatie
hartenkreet
4.0 met 33 stemmen 2.105 lief van mijn leven
wonend in jezelf
de eenzaamheid voorbij
ik streel nog eenmaal jouw gezicht
en laat je vrij
paniek holt in mijn wezen rond
en diep verdriet doet mij het ergste vrezen
jouw glimlach kust mij op de mond
en hoe ik je heb liefgehad
staat in mijn ogen nog te lezen...…
Een holte in haar diepe schoot
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 196 hoornhuid als een dure eed
snijdt zich een weg door boeg en plecht
als horizon het licht betreedt
De avond neemt terloops de weg omhoog
schurkt tegen de vergane dag
buigt hoopvol naar de hemelboog
die geurt naar straks en overstag
Dan gloort de zon door ontij heen
Tast huiddiep onder aarden zood
Weeft voor mijn oude troon van been
Een holte…
Rimpelloos in de holte van je hand
netgedicht
4.0 met 6 stemmen 88 en hangborsten
die tot je navel reiken
en dat dat dan niet erg is
omdat toch niemand meer kijkt
maar ‘t zou ook anders kunnen
langzaam en bijna ongemerkt
met een craquelé gezicht
of doorschijnend als het
gevallen blad van de Ginko Biloba
dat de winter overleefde
terwijl bijna vanzelfsprekend
rimpelloos je jeugd standhield
in de holte…
Manueel
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 539 Misschien ook vouwen
handen zich gebaren:
schelpen, artisjokken,
en zeggen zij: liefste,
lig in mijn holte.
Wuiven of buigen de vingers
zich naar elkaar over?
Wordt lichtval een diefstal
van schaduw?
O handen,
o hardheid,
o liefde,
spreek toch
van verlossing
tot mij…
Had ik geleefd
netgedicht
4.0 met 8 stemmen 292 langgerekt baant
een schaduw
het pad voor me uit
de stilte holt gretig
mijn voeten voorbij
laat sporen achter
waarin ik verdwijn
net voor het sterven
en voor de dag
kruipt de nacht
uit mijn magere mond
ik verlies het
onvoldragen zicht
om ademloos te
mogen leven
en om mezelf
aan de dood te geven…
WAARHEEN, WAARHEEN? WAARTOE, WAARTOE?
poëzie
3.0 met 7 stemmen 1.301 De witte wind holt vast vooraan.
Het is geen gaan,
maar jagen dat ik doe.
De schaduwen dansen voor mij uit,
en wil ik wel, of wil ik niet,
een ruisend lied
wordt spelende mijn buit.
De vrije wereld zwerf ik door,
door hei en wei, langs kant en kust,
en tril van lust
als ik een jager hoor.…
Bedsokjes
netgedicht
2.0 met 4 stemmen 176 Ooit was jij mijn winterdroom
ik kon mijn koude voeten warmen
in de holte van jouw knieën
heerlijk tegen je aan schurken
samen aan de erwtensoep
chocomelk met slagroom
jouw warmte in ons hemelbed
liet me blozen
maar ja, nu zo zonder jou
trek ik maar mijn bedsokjes aan
kruip ik onder een extra winters dekbed
van een wolliger schaap…
Zuur
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 377 Drents gedicht: "Zuur"
Er is mist
't Is ja zo voag
't is weggrist
't reegn't gestoag
Er is snei
het is als een deek'n
doe bist dr as de kipp'n bij
das ja wel gebleek'n
't is kolt
geen holt op 't vuur
kille, kolle vrouw
wat kiekst ja zuur!…