1935 resultaten.
Vluchtige nimf, waarheen zo snel?
poëzie
4.0 met 10 stemmen 3.638 Wakkere nimfe, wendt en ziet
eens terdeeg van wie gij vliedt,
sneller dan de
herten van de
honden, die ’r* met open keel
volgen tot hun achterdeel*.
Immer* en volg ik u niet na
met begeerte van uw scha*,
maar van zinne
om uw minne
te verwerven voor* de mijn’.
Acht gij dat groot verlies te zijn?…
Pappa
hartenkreet
4.0 met 14 stemmen 1.647 Wat ik je allemaal nog wilde vertellen
Wat ik je allemaal nog wilde laten zien
Twee nieuwe honden in ons gezin
We zijn dus nu met een man/vrouw of tien
Je had er van genoten, dat weet ik zeker
Je had er om moeten lachen en de humor gevoeld
Het is hier nog steeds gezellig rommelig
Druk, maar een thuis, zo had jij het ook bedoeld
Dagelijks…
Voor Gilles
gedicht
2.0 met 384 stemmen 66.419 Natuurlijk hadden
we, niet alleen met honden, ook de kat natuurlijk,
in Lyon moeten zijn, om de lichtjes te zien branden
de kleine lichtjes, die branden voor je verjaar
dag, bij wijze van herinnering aan de Heilige,
de Maagd, die omtrent je geboortedag, eeuwen geleden, de pest
verdreven heeft uit je geboortstad, de stad Leeuw.…
alles voor de eerste keer
netgedicht
4.0 met 78 stemmen 6.392 september
oktober kwam met vallend blad
zonder de handenvol kastanjes
die jij voor me meebracht, schat
jouw verjaardag, mijn verjaardag
Sinterklaas, zo idioot
dat ik liedjes zat te zingen
zonder jou; want jij bent dood
‘k mis je, meer dan ik kan uiten
‘k haat je soms, want jij ging heen
nooit meer jouw stem, nooit meer jouw fluiten
naar de hond…
Bij monde van de Schelde
hartenkreet
1.0 met 4 stemmen 491 word je door het zand bedolven
meurt een krabbenschaaltje in je hand
smeden mist en water band
is het opgedroogde zout niet gedwee
onontkoombaar neem je ‘t mee
vindt bij de oever een vogel graf
fakkelt aan de overkanten Dow wat af
in de late avondzon
kiest container lijn met bron
staat een eenzame visser op het strand
dartelt de jonge hond…
Van de wilde man
poëzie
3.0 met 6 stemmen 959 Mij docht ik was uit spelen gegaan
Met mijn gezellen in een woud,
Toen ik zag komen uit het hout
Een jonkvrouw, zonder honden,
Die bracht gevangen en gebonden
Een wilde Man.
Daar ik haar kende sprak ik haar an
En vroeg wat zij met hem woude.…
Winterglans
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 189 De ongeduldige
honden trekken hun voyeuristische baasjes terug
naar huis, zo van, neuk niet naast je eigen
vrouw en op een bevroren schommel zit een
adellijke geest te wachten op ontdooing.…
Intocht
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 968 kou deed mensen hun tanden klapperen
en heel veel kinderen opgewonden
die op hun ouders arm
of aan de hand van oma en ook opa,
zelfs aangelijnde honden
wachtten aan de waterkant.
Sint riep tegen hen: Olaaa!…
Wees dapper
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen 68 In je huis is haar hond belangrijker dan jij
je bent een nul en mislukt want dat zegt zij
als ze je toeroept woedend en furieus
je handen trillen er van, man je bent zo nerveus
nee, jij bent de stommeling en iedereen is knapper
Maar het is niet waar, mens, leef en wees dapper
Als wat je zozeer liefhad, je steeds weer verraadt
Hun woorden zijn…
Tranen van wanen
hartenkreet
3.0 met 3 stemmen 165 Rappers dichters
mede liggers
handomdraaiers
pierewaaiers
Vogeltellers
doe-het-zelvers
wondenstelpers
little helpers
Zwarte wolken
zilvermeeuwen
hongerige wolven
kromme tenen
Hoofd vol woorden
je hart voelt leeg
je trapt op de rem
niemand hoort je stem
Hartendieven
blijven spoken
verdronken ogen
liggen te drogen
refrein:
Honden…
Voor de Aarde
hartenkreet
4.0 met 5 stemmen 230 (Op de wijs van 'She's the One' - zie link.)
Zij is jou
Zij is mij
Zij is ons
Zij is vrij
Wie zal haar beschermen
Haar beste beschermers
Dat zijn wij
(Wie zal haar beschermen
Haar beste beschermers
Dat zijn wij)
Want zij lijdt
Zij heeft pijn
En zij strijdt
Om te zijn
Haar regen en tranen
Zijn de oceanen
Dat zijn wij…
Humor ligt op straat ...
hartenkreet
3.0 met 5 stemmen 1.261 Lopend aan de waterkant
met een hond aan elke kant
Witte broek aan mooi weer
dus vooruit kan wel 'n keer
Lekker langs de file lopen
op 'n mooie, lange zomer hopen
Dara, ons hondje, loopt parmantig te stappen
wil naar alles wat beweegt happen
Lindy, onze bruine labradorpup
is af en toe net een gup
bek open, bek dicht
Wat een mal hondenwicht…
Storm
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 919 De avond is verzadigd van mensen en dingen
Hun soms hondse wensen. Gewemel.
Reken maar dat ik mens ben met afgemeten schaamte
als ik de ruimte meten wil
in de ban van de hoogmoed
Een verwarde roes die ik herinneren wil.…
Siem
gedicht
2.0 met 48 stemmen 10.201 Met een hond aan een riem
en een kleine moeder met brood en limonade.
Hij zou wel willen weten waar ze zijn gebleven, de mensen
die liedjes kenden omdat er een verjaardag was.…
N E V E L D U I S T E R N I S
poëzie
2.0 met 16 stemmen 2.734 Dat ‘t schaduw nu nog ware
en wolken, daar de winden,
zo in een schapentrop
de honden, weg in vinden,
en bleve een plekske vrij,
dat blauw is, hier of daar!
Och, neen, ‘t is nevel, al
omtrent me, en nevel maar.
o Nevelduisternis,
bij nachte zien mijne ogen
de duizend tekens nog,
die ‘t ommegaan vertogen
des sterrenhemels!…
scheepsfeest zonder einde
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 1.304 op straten maak plaats opzij
op weg of tafels als het maar zingt en vrijt
klink wel en breek de glazen in deez veste
een zeemansknopie geluk dat nooit betijt
zie ze komen tot uit de hoogste kringen
gereukwaterd om door ringetjes te halen
gelokt met beloftes niks te hoeven betalen
wie ook zij zoeken verwezen hunne luwte
verzopen tussen honds…
Volle maansmagie – 7-
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 96 Ik zie dat jullie veel liefde nodig hebben
Bovendien is het toch altijd te warm voor bont
Ze haalt een amulet en de veldfles uit haar cape
De twee knikken wat verbouwereerd
en zien dan verbijsterd een hond en een vos
van hun schouders springen
Gasten en obers van het specialiteitenrestaurant
kijken even later met volle open mond naar de…
Wisselbeest
hartenkreet
4.0 met 8 stemmen 602 Als poes erg lui en lekker slapen, beetje spinnen, beetje gapen,
en als hond het strand verkennen; even zee in, lekker rennen.…
Heen en Weer ( vrij naar Drs P. )
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 192 weer terug
En staat hij dan uiteindelijk droog op het Turkse strand
Dan vaart hij in een mum van tijd weer naar de overkant
Zo wordt het het al met al behoorlijk druk met dat verkeer
De hele dag gaat iedereen zo’n beetje heen en weer
Heen en weer
Heen en weer
Heen en weer
Heen en weer
Of er iets van terecht gaat komen dat gelooft geen hond…
Mit
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen 93 Was wel nooit de zo perfecte mama dacht ik
Zijn terminale hond weet wel beter , vindt me graaf chique.
Saar, poeslief heeft me ook best lief, klikt perfect
Contacten zo wondermooi eerlijk waar en ook zo direct.
Wat kleur gepakt in de ruime tuin zo deugddoend, zon zo prachtig
Is het Heelal toch niet Machtig ook best heftig Krachtig?…
DE IDEALISTEN
poëzie
3.0 met 6 stemmen 1.894 Ze gaan langs de straat als geranselde honden
Ze kijken de mensen zo nederig aan
Ze lopen te koop met hun dierbare zonden
Ze spreken van zielen die blijven bestaan
Ze plagen ons allen met geldidealen
Modelmaatschappij waarin elk produceert
Ze wijzen ons overal wonden en kwalen
Ze zijn zo menslievend, naief en geleerd
Ze spelen de Christus…
Een oude Vrijer, zoals er velen zijn.
poëzie
3.0 met 7 stemmen 1.706 Een snapper over d’oude tijd,
Niet vrij soms van vooroordeel;
Een voerman, die veel vrachtjes rijdt,
Maar niet tot eigen voordeel;
Een kinderlijke lachebek;
Een stille tranenstelper;
Voor hond en kat wat al te gek;
In de oudertaak een helper.…
Zondvloed Monosyllabi.
poëzie
4.0 met 4 stemmen 933 Hond en Kat,
Muis en Rat,
Kwaad en goed,
Fel en zoet,
Groot en klein,
Vuil en rein;
Al wat vloog
In het droog,
Al wat kroop,
Of zijn loop
Had op 't land
Kwam ter hand.
Wat men niet
In en liet
Mens en Beest
Gaf de geest
In de grond,
Om de zond',
Die het al
Bracht ten val.…
NA DE SLAG
poëzie
4.0 met 1 stemmen 305 Het bloedig veld doorliepen honden huilend
te midden peerdenlijken en gebroken snelle wagens
en 't staal der wapensscherven dat alom
in 't nachtelijke dumster glom, daar waar de mannen vochten.…
Waarom, daarom met ik zo begaan met de Amsterdamse Jordaan
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 101 van verrassende groene frisse tuingeveltjes
tot opvallende historische te lezen geveltegeltjes
van de bewoners, de senioren en de yuppen
de vele honden, het meest van die lieve puppen
veelal is het rustig en aangenaam op iedere plek
maar soms moet ik schrikken van een grote bek:
“zeg hou je stil anders ‘met het hart op de tong’
zet ik de…
Slechte stoelgang
netgedicht
3.0 met 12 stemmen 2.011 onverrichter zaken op mij rond stampte van woede
Verjaardagenlang ben ik met vlaggetjes behangen
buurvrouw heeft vederlicht met mijn rietjes gevreeën
schoonmoeder heeft zich ook op mij neer gezet
samen kraakten we als was het Gods wil en wet
ja, ik heb toen regelmatig om verlossing gebeeën
Maar het zwaarst van al waren de kapriolen
van de hond…
Handtekening
gedicht
3.0 met 110 stemmen 31.273 Bij mijn schoongeschreven brief
en kleurentekening van hond
op voetbalschoenen,
een poedel met gekrulde kuif
in oranjewitteblauwe shirtbroekkousen,
heb ik een ongebruikte zegel
(postfris heet dat onder spaarders)
voor antwoord ingesloten.
Daar komt hij aan,
de Post, zijn zomeruniform
lichtgroen, de uitpuilende tas met?
zonder?…
Bloedgebrek vir die Uitwoners van winter.
hartenkreet
4.0 met 4 stemmen 516 Bring vir my,
die vaalheid van die maan,
of die sombere blink van sterre,
as jou mense
in die donker begrafnis hou,
en die wilde hond
wegraak,
onder die stowwerige pote
van sy prooi.
Kom stamp jou voete
aan my kant.
Kom maak jou hande,
amper brandwarm,
om my koue straat,
konkavuur.
Maar vertel my
van die woede van jou winter.…
de Zeijerwiek*
netgedicht
4.0 met 14 stemmen 383 Reizend over Drenthe's stille wegen
Mochten wij de ontdekking beleven
Van een geconserveerd verleden
Vergane welvaart lang geleden
Een middagje Drenthe rond
Met vrouw en Friese hond
Deed ons belanden bij een wiek
Die de ontginner ooit eens schiep
Na afsluiten van de grote wateren
Wordt hij nu volgepompt uit een wel
Op stenen die het water…
LAAT HAAR
gedicht
2.0 met 711 stemmen 65.458 hoedje dragen
verloren door het oorlogskind
in jurkjes bol van ongeboren leven
laat haar het fijne duinzand zijn
dat tussen onze boterhammen waait
de tovertuin vol kattenkwaad
het moederland onder het wereldpuin
laat haar voortaan stralend
naakt in de wastobbe staan
hunkerend naar de nacht
die ons heeft voortgebracht
laat haar de jonge honden…