inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 69.214):

Intocht

Piet en Sint stonden blij te lachen
want ze zagen zoveel vlaggen
voor hen in dit land wapperen.
kou deed mensen hun tanden klapperen
en heel veel kinderen opgewonden
die op hun ouders arm
of aan de hand van oma en ook opa,
zelfs aangelijnde honden
wachtten aan de waterkant.
Sint riep tegen hen: Olaaa!

Hij kreeg bijna tranen in de ogen
wat was het jaar toch snel vervlogen
de kinderen gegroeid, de ouders wijzer
opa's witter, oma's grijzer
Hoe hield hij van die mensen
en hun onstelpbaar vele wensen

Gelukkig zijn wij nog op tijd
en niet te laat
want zee en water waren minder veilig
dan de straat
het had gestormd,
de maan toch wel geschenen,
maar door een wolkendek soms verdwenen
er was ook veel getoeter
geweest op zee
door't vrachtverkeer,
en hoge golven
nee 't viel niet mee.

Daarom waren de Sint en Piet
gelukkig nu
al regende het
en droeg zijn Piet voor hem een plu
Sint liep soepel over loopplank
naar de wal
begon met handen schudden,
maar het was zo een getal
dat hij dat maar heel gauw oversloeg

Hij had de hele dag nog voor de boeg
in scholen, pleinen, in een zaal
gelukkig hield iemand dat bij nu allemaal
want al was Sint nog heel gezond en wel
vergeten deed hij helaas wat snel

Toch, deze lieve mensen niet
dat wist weer die goede lieve Piet
Dus ook een dank aan hem vooral
Hoe hij gekleurd is
maakt niets uit,
geen ene bal!

Schrijver: Ralameimaar, 1 december 2019


Geplaatst in de categorie: sinterklaas

4.0 met 1 stemmen aantal keer bekeken 968

Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)