Alle inzendingen over honingbij past meer

Eén persoon met ruimte voor 0,5 ander die er eigenlijk niet past.…

Mensen wensen je het beste maar doorgaans het beste wat bij hem, haar, hen past…

in de rietkraag van een brede sloot stond een imposante ooievaar balancerend op zijn linkerpoot te speuren naar wat etenswaar zijn blik viel op een kleine vis die argeloos voorbij zwom hij dook ernaar maar hapte mis waarop hij weer aan wal klom het zat bepaald niet mee vandaag zo in de vroege ochtenduren hij liep nog met een lege maag…

lag in je armen het paste niet maar we konden elkaar raken ik had je zo lief…

ik zag je in de winkel staan en zei die jurk past je goed en jij mij…

rusland in tranen bij zoveel gewild geweld past enkel vloeken!…

er was altijd wel iemand die niet paste onder de paraplu in de klas kon je hoofden met natte haren tellen.…

Wereld vol geluid gun u zelf rust en stilte klank die bij u past.…

Hij eet goed, kijk maar, mijn vingerkootje past heel -- ruim in zijn navel.…

Als de natuur je tot vrijage dwingt vang dan een vlinder of een honingbij als een prelude tot de minnarij en geef die haar vlak voor je haar bespringt. Zodra zij van dat hapje zit te smullen ga jij gewoon je goddelijke gang, maar schiet wel op en maak het niet te lang.…

Die pet past ons allemaal was een leuze van jaren gelee Maar als een wildplasser wordt gemaand te stoppen met die gein, zit die daar totaal niet mee.…

dakloos dwalend door de stad vond ik de lege huls van een huisjesslak zij paste precies…

De mens is te vergelijken met een kameleon: hij past z'n kleuren aan in iedere situatie…

Hoe zeggen ze dat ook alweer dromen worden idealen Als ik dagdroom met jou ben jij dan ideaal voor mij Hoe zeggen ze dat ook alweer Op ieder potje past een dekseltje Tijd heelt alle wonden, en drie maal is scheepsrecht Maar waar vind ik iemand die past bij mij De tijd loopt wel door, maar wie heelt nu de wonden En driemaal, dat moeten…

Telkens als ik denk dat voelen beter bij de lente past jouw glimlach mij nogmaals met een prachtige droom verrast kam jij jouw haar door mijn gedachten wat had ik anders kunnen verwachten je doet alsof die jurk mij beter past maar ik zeg nee, en lach naar je kom dan dichter, naar je toe kom dan dichter, maak me moe.…

Hier past alleen maar zwijgen en diepe dankbaarheid; niets gaat verloren van wat liefde heeft gegeven, en trouw in helderheid. Bij het overlijden van de moeder van G.…

Tik of tak meet tijd waar de tijd blijft, goeie vraag is het toen, wat past?…

Met 50 gaat het grote tellen beginnen niet het aftellen, juist het optellen van wat je hebt bereikt, verkregen, ontvangen Soms blijft de teller bij 2 hangen soms slechts bij 1: Die grote eerste eigen plaats: de compilatie van jezelf met je verleden, je heden, je kansen, je bedreigingen, je winst, je verlies en het netto resultaat van 50…

eenzaamheid eenzaamheid is dat ene lege plekje in je hart waar nog best iemand in past.... januari 2007…

Het is haast een Gods geschenk dat jij in mijn leven past bent geslopen tot mij bent gekomen dat de regen net zo goed bij ons past als de zon die schijnt alle draden die rood blijven aan ons verbindt.…

Hij past zich wel aan, bij al mijn gedachten. En als ik denk: “ Ik val.” Dan val ik, geheid. Het lukt hem dan niet, mijn pijn te verzachten.…

Een of andere fantast Haalt alles uit de kast Wat in zijn straatje past. Ga je dwepen Laat je je meeslepen.…

De menigte stond haar weer toe te juichen, terwijl ze in haar koets reed door Den Haag. Haar rede bleef dit keer alleen wat vaag: ze sprak over de noodzaak om te buigen. Dat is iets voor het nieuwe kabinet, dus deze dag gooi ik maar in m’n hoed…uh, pet!…

Ik wilde geen tekening maken. Ik wilde niet schilderen. Toch wilde ik iets op doek. Mijn geheugen bleef kloppen. Ik zag het vrouwengezicht voor mij maar het was omgevormd in streepjes. Ik had de volle vlakken niet om in te kleuren. De omtrek had mijn hand ook ontweken. Toch verschenen haar ogen, met een verleidelijke blik. Haar lippen kwamen…

ogen op het plafond gericht handen bijeen op je rug een boze meid vertelt jij en je komokoffers gaan naar moeder terug het is een koddig gezicht ma's afgeladen fiat panda een rondje rond de kerk…

klapdeuren de bar links, toilet rechts het lampje boven het middenpad belicht witte matrozenpakken en ernstige gezichten van jongemannen die in shanghai hun onschuld verloren ik drink en wacht geduldig…

ik zit voor het raam en ik kijk naar marleen ze fiets daar maar in rondje's en is altijd alleen marleentje is twaalf en zegt niet zoveel ze is een beetje anders en kijkt een beetje scheel maar zij is mijn liefste ik hou veel van haar ik geef haar een zoentje en een lint voor haar haar marleentje, marleentje toe blijf even staan…

Afrika Afrika, er druipt bloed van de kaart nu ik je gadesla jouw grenzen zijn getrokken langs een liniaal kerven nog scherp en radicaal in Afrika, een slapende reus die maar niet ontwaken wil er verwaait zand uit de woestijn over een nieuw stammengeschil in Afrika, waar kleuren tussen groen het felste zijn, het paradijs bestaat…

vezels en water groenten en fruit daar ga je van poepen dan komt het eruit stoppen met roken kappen met de drank begin met bewegen en kom van die bank het leven is lang zonder chips en cola het leven is goed zonder peuk en bier de dokter kan met vakantie want er is geen kanker meer hier eet geen reclame of een schreeuwde leus verwoest…

wrede vlammen verlichten de nacht de angst op ons gezicht is voelbaar, de hitte onwerkelijk de oude stee kreunt, het vuur grijpt de stal de dieren bonken tegen de wand en schreeuwen plots maakt een schaduw zich los van ons die verstard zwijgen en kijken hem na dan werpen in vlammenstrijd de staldeuren open, de koeien bevrijd rennen…