Alle inzendingen over hooghartigheid

hooghartig paardparaderend op hoge poten, gehakt in stiletto’s de renbaan is van de hoedjes en schreeuwlelijke kleurenkleren geaffecteerd gelach en gekakel doen hoge herenhoeden wiebelen jacquets met gespleten rugpanden dubbele onderkinnen, whiskygeur gemaakte vriendschappelijkheid goed voor later, verstikkende chokers schouderslaand amicaal…

wij hebben de afgoden achter ons gelaten met hun blaten en straffende hand ooit hadden wij samen de horizon als perspectief wij volgden hun verre blik die onfeilbaar alles wist maar toen hoogmoed ter discussie kwam hooghartigheid het overnam werd sektarisme ons regime van persoonlijke vrijheid was men niet gediend brood werd met…

vaak zie ik de mens, alleen als ik hem passeer of hij mij soms kijken we elkaar aan dan hebben we iets gemeen niet altijd zijn de ogen open zeker, de leden zijn uit elkaar maar kunnen zich nog tonen als waren zij gebroken of in een vluchtig wuif gebaar groeten of hooghartig honen aan een uiterlijke rimpel herken ik iets meer in het gezicht…

Liefdesdiamanten met de eenvoudigste woorden en zinnen kennen een beetje hooghartig de sleutel tot amoureuze gedichten liefde.. in allerhande allotrope verschijningsvormen en wereldwijd verhandeld voelen zich flinterdunne liefdes in de verheerlijkte lente onlosmakelijk met elkaar verbonden.…

ach en wee, bejaarden over 'de vloed', en de jonge garde die hooghartig doet, alsof ze over het water heerst... Maar, zij die het meemaakten weten beter, niet de mens, maar waterland was hier het eerst... Auteur: Wijnand Keesmaat, Dordrecht…

Hij kent de troosteloze eenzaamheid, terwijl hij hooghartige hoogdraverij vermijdt en zich bewust is van de mensheid die in wezen lijdt. Hij is de romanticus en tegelijkertijd degene die schopt uit onvrede tegen de maatschappij. Hij is de optimist en de pessimist, hij is het allebei.…

hooghartig is je blik je schaterlach is snerpend echo's rollen van de trap schaters sterven lachend af daal maar naar de hellepoort ik open hem voordat de stank je smoort en werp een blik in het woeste vuur zij krijsen hard venijn en koude spot om de lange duur herkenbaar zijn ze nog als tijdloos smeulend wangedrocht hun…

jij liep hooghartig naar de lucht te staren maar zag dat ik notitie van je nam jou zo te zien maakte mijn benen lam het liefst wou ik me aan je zijde scharen om je voor alle wanen te bewaren je afgewende blik wierp snel een dam ook deze keer liep jij me weer voorbij Want je gekwelde geest wil blijven zwerven hij liet de sterren in je ogen…

je verschijnt in het maanlicht met een haan onder je arm kinderen zouden je achterna rennen maar kinderen slapen ’s nachts dat alleen ik je zie lopen onder de zwijgbomen bij het stiltewater zie staan en je van een afstand kan ruiken nootmuskaat en tabakslucht door het open raam en zo hooghartig en kalm als je hier gekomen bent in de klederdracht…

Een hoofd zo woest en ledig als het gruis van 't pad, dat blind omhoog kruipt naar het huis, waar in de holle en verschrikte kamer 't onnozel bloed kleeft aan de bitse hamer; waar het hooghartig voorhoofd van de deur en 't stuurs gordijn met de verbeten scheur zien naar 't onthutst en half ontklede bed, de houten stoel, gebroken in 't verzet…

Als de vrijheid, de hooghartige impertinentie, naar de afgrond doet verbannen gelijk sommigen ze noemen, stelt ze de meest impertinente vragen.…

Een Russische Gestapo wachter, een vreselijk en hooghartig man. Dresden en Guernica, Grozny en Hiroshima, de groene heuvels van Vietnam. Aleppo en ook Rotterdam werden ooit rücksichtlos gebombardeerd, we raken het schijnbaar nooit verleerd. Dode burgers, bange schapen, Oekraïne draagt een kruis.…

Ik kijk naar de lucht draag verloren woorden langs diepgewortelde honger naar klanken zie achter die ene kale boom jouw ingehouden grijns waar tussen spiedend voorjaarsgroen oude takken seizoenen trotseren hooghartig rust de vorst in de grond bot groeien en bloeien samen met oneindige rijkdom maar bewaart even zovele tranen schaatsen…

IK zag met pronk en kostbaarheden en een hooghartig oogopslaan een pauwenveer in den koraan; de groen en rosse strengen gleden over de tekst, het wuft verguld had al de bladzij opgevuld en midden in de soeren lag de blauwe spiegel en zijn lonken de strakke verzen overblonken lichtzinnig spelend met de dag en bont juweel en wulps…

lijst vol nieuw geluk Echter, vaak wordt mijn ogenblik ruw verstoord En mijn waasdromig denken slaat schervend stuk Zwarte dingen die mijn beeld doet wenen Die niet in het schone blikveld horen Rookbrakende hoge fabrieksschoorstenen En verbonden met draden, toren aan toren Ander, onnatuurlijke misplaatste dingen Zoals bouwkranen als hooghartig…

waar het strijdtoneel velen vluchteling maakt leveren de mannen en vrouwen aan het front met dapperste moed de strijd voor de vrijheid die hooghartig een ijdeltuit van hen nemen wil verongelijkt en slaaf van behoefte aan erkenning manipuleert de agressor zijn land onderdrukkend om als een mens zonder ziel zijn honger te stillen laat hij zijn…

Meestal kijk je me hooghartig aan, jouw wantrouwige ogen volgen elk bewegen, je tong raspt mijn verlangen om je te strelen. Zachtjes wil ik jouw sneeuwwitte vacht behagen maar je kromt je rug alsof je reuzengrote muizen wilt verjagen.…

zij over het water door het glas zou lopen haar champospot vluchten met natte voeten mijn kamer in mij met haar nek bekijken en alsof ze thuis was hooghartig de deur uitgaan gekleed in haar mantel van licht uit massas volgspots zouden mijn vrienden de druppels die van haar lijf parelden oprapen en met grote ogen en hangende tong roepen…

hmmmja, sil sa wêze myn poëzy befettet leafde foar lijen úteinlik wol dat op stjerren ta – mar God – ik libje sa het ging niet over … ik ben de vrouw met de gele sjaal het rode waaihaar de zwarte beetle-cabriolet ik heb mijn hoed en zonnebril afgezet kijk hooghartig rond het is hier wat kaal een wesp verzuipt in mijn…

Met opgetrokken schouders staat de oude reiger hooghartig en vol verlangen te wachten op de rust die straks weer gaat komen, hij slikslokt nog na van de zojuist met veel geluk gevangen vis. Het is zes uur.... etenstijd.....…

waarheden in mijn ziel, de vreugdevuren van God, die zijn door geen speciale eenheid te ontruimen, die liggen voor eeuwig klaar om op te stijgen tot de Bezitloze Boekenhemel van God, het aardse onvermogen zal alle ijdelheid verbranden en zielsgeluk zal zegevieren, ik beef niet voor gedrogeerde draken en dronken sargeesten, bange slaven in dienst van hooghartige…

laat het waas van stille dromen zachtlokkend om uw teerheid dromen en treê, hooghartig, 't leven in. Mijn kind! Geen liefde moet ge er winnen: geen kan u toch, als hij, beminnen, wiens hart u sprong tot levensbron; maar, hem begrijpend in uw wezen, zal m' in uw sprekende ogen lezen al wat hij-zelf niet zeggen kon.…

*wan = won *eglentiertjes = wilderozen-struiken *uit vreze niet = niet uit vrees *hoger = deftiger, aanzienlijker *verdoort = verdwaast, bedriegt *haar = hun *voort = voorts, verder *stelt in ’t geweld = onder de macht brengt *troertig = grappig *boertig = kluchtig *moog di = kun je *hatig = hatelijk, plagerig *dreutse = hooghartige…

‘Ik heb gezien een smartelijk begeven, ontsterven al achter de buitenschijn, verlatenheid en een hooghartig streven eenzamer dan de eenzame te zijn.’ Gij hebt geluisterd naar de taal van mijn gedachten; wat de velen in kronkelzinnen dicht verhelen, werd u verstaanbaar deze maal.…