Netgedichten

netgedicht (nr. 76.579):

oorlog in Oekraïne

waar het strijdtoneel velen vluchteling maakt
leveren de mannen en vrouwen aan het front
met dapperste moed de strijd voor de vrijheid
die hooghartig een ijdeltuit van hen nemen wil

verongelijkt en slaaf van behoefte aan erkenning
manipuleert de agressor zijn land onderdrukkend
om als een mens zonder ziel zijn honger te stillen
laat hij zijn volk een oorlog voeren die niemand wil

op veilige afstand volgt de wereld vol afgrijzen
wat zij veroordelend daar toch gebeuren laat
met een vermorzelende afstand en afwezigheid
doden zij hoop en vertrouwen met loze beloften

met de durf te accepteren wat niet in mogelijk is
de kracht om alles te doen wat in hun vermogen ligt
omdat zij hun gedachten niet gevangen laten zetten
werpt dit weten dijken van moed op tegen de tiran

wie denkt te kunnen bevelen wat ieder moet geloven
zal uiteindelijk de prooi worden van oproerige grauw
gestookt met brandstof van ferme onverzettelijkheid
die de angst voor grimmig gezag eendrachtig overwint