Alle inzendingen over hotelkamer

Vindt hij zich daarom zo vaak aangeschoten terug in een vreemde hotelkamer. Op zoek naar haar.…

Terugkomst in de hotelkamer, nu zonder welkomstgroet. ------------------------------------- uit: 'Toespraak in een struik', 2008.…

Seriële muziek dwarrelt naar boven de hotelkamer binnen. Een vroege merel weerkaatst door een hoge koker van karige lucht. De merel schrikt van zichzelf. (Parijs, mei 2010)…

Krekelwrevel. Boorgeratel. Hamerslagen. Daartussen gehark in het woordenpark. Herinneringen glijden van heuvel naar zee inslapend naar benee.…

hoe dikwijls was geluk voor ons simpelweg een hotelkamer met bad waar wij zeepbellen bliezen om in weg te dromen doch zeepbellen spatten uitéén en altijd op momenten van zeer ongelegen... maar ach wat is volmaakt geluk nog in een mensenleven…

Zij denderen door het openstaande raam mijn hotelkamer binnen Tergend langzame seconden razen oorverdovend door mijn hoofd Onafwendbaar blijven ze komen als duivels in de nacht Een vriend van overdag die kalm zijn kilometers maakt is bij toverslag veranderd in een briesend monster dat ijzeren stangen vreet en mijn hersenen doorboort…

Uren alleen, klein leven op een hotelkamer zonder dood te gaan gek te worden of voor altijd alleen achter te blijven zoals 's avonds op het podium hel en vagevuur Ik mis mijn kinderen hier naast me op bed, mijn lief mijn leven zonder drama zonder het beslissende einde waarvan het publiek wil leren begrijpen wat het leven is…

Zij is al lang geen kat meer om zonder handschoenen te raken bij gevaar kromt zij haar rug en spreidt haar klauwen Toch valt zij telkens weer ten prooi aan mannen die haar van een paar glaasjes teveel naar chique hotelkamers leiden met goedkope nasmaak de volgende morgen wanneer hij -reeds in alle stilte vertrokken- luidkeels katert…

Ik ben onderweg in een niemandshuis beland in niemandstijd en niemandsland Het bed is koningin- nebreed, plaats genoeg voor een koning als hij goed is voor meer dan slapen, dan vrijen voor meer dan een keer In de lege hotelkamer is het raam een gebod om naar buiten te kijken Smalle siergordijnen altijd uitzicht, altijd gezien kunnen…

Toeristen die zich in ons land vermaken Zien paddenstoelen, om de weg te vinden Die ze in deze tijd liever verslinden Waardoor ze dan totaal de weg kwijt raken Ze zullen iedereen dan overrulen Omdat ze zich nu echte champions voelen…

“Mam, hij knapte toen ik te hard blies, dat was gaaf…, maar de vulling, die was vies” (Een Schots echtpaar heeft een hotel-casino in het Amerikaanse Las Vegas aangeklaagd wegens een niet goed schoongemaakte hotelkamer. De jonge dochter van de vakantiegangers trof in het bed op de kamer een gebruikt condoom aan dat ze voor een kauwgom hield.…

Wat ik in de hotelkamer vond was al van anderen geweest was van herinneringen doortrokken. Kanttekeningen die ook mij aangingen routes die, wat iedereen weet, naar verkeerde plaatsen voeren. Oude wandelpaden, niet de wegen die we willen vinden. In een gang uiteengezongen onbegrip.…

langzaam, mettertijd vind ik langs mijn weg kiezelsteentjes die mij terug leiden door het doolhof, naar voorbij het begin van dit labyrint, naar toen, die levensavond van jouw/ons leven en begin ik nu te begrijpen hoe de kostprijs is ontstaan, wat ik nu betaald heb en wat ik er voor terug ontvang – niet langer een hotelkamer…

Ik schik en bind en vlecht haar haren Liever steel ik haar speld Dan schudt ze de wrong los Tot een deinend boeket Dan zing ik hees naar haar Een wierookpluim in een glazen tempel Gewijd aan de dorst die brandt, Om de druppel smeekt In een hotelkamer zwelt de nacht Voorbij en voor de sluimer Met de smaak van truffels Haar naakt rijst…

De Amerikaanse droom doorprikt Uit de eenvoud van zijn wieg gekropen Kneedt hij een eigen stijl Weekt zich los Stroomopwaarts klimmend Toont hij de schaduwkant van wildgroei Het lege huis spiegelt verveling Herkenbaar en genant In dunne gelijke lagen aangebracht De mens afgezonderd in een hotelkamer Niet meer dan een ding in de ruimte…

Wees mijn courtisane, voor een wijle, mijn schuilkut in een armoedige hotelkamer, even, voordat ik weer neerstort in mijn dagelijkse portie dichtersellende, wat jij zou moeten weten, kom, verlaat de depressies en hang je zinloze kleren aan de hoogste wilgepruiken, dame, dan neem ik je als een gedicht.…

Ik was ooit in het Holocaust- museum te Jeruzalem en toen zag ik een steen met jouw naam erop, ik heb die steen met diep respect aangeraakt, daar je naam in dat verre Israël, ik heb die nacht in mijn hotelkamer om je gehuild, deels door de wodka, vooral om je goddelijke moed.…

Op de hotelkamer sla ik uit verveling een mug dood. Me ervan bewust dat elke herinnering een toevalstreffer is. En 'n vriend knipt gaten in het wandkleed om later de puzzel van z'n geheugen met een driehoekig geveltje aan te vullen, zodat 'n logisch, voor iedereen zichtbaar geheel ontstaat. 's Avonds pokeren op de kamer.…

Vliegveld, vliegtuig, paspoort, stempel hotelkamer en jazzcafé. Zingen, spelen, glazen whiskey, mijn saxofoon verscheurt de nacht. (De foto’s in mijn borstzak worden alsmaar valer en soms als ik de blues zing zijn de tranen echt!)…

Vooruit, ik leg het nog één keertje uit Die bal moet je gewoon in ´t netje schoppen Als dat niet lukt mag je de bal ook koppen En na een goal hoor je een man die fluit De bal gaat dan weer op de middenstip En als het rust is maak ik snel een wip…

met ringen en witte duiven Een prieel op het witte strand waar de ringen worden omgedaan En dat alles op het moment dat we de zon kunnen zien ondergaan Waar we na de huwelijksceremonie genieten van een dans op het strand Daarna dolverliefd terugslenteren blote voeten in het knerpende zand Waar we slapen onder de sterrenhemel in de hotelkamer…

Toen ik in een bloeiende tuin op Kreta een smakelijke maaltijd nuttigde en daarna heel wat wijn achterover sloeg, gedichten van Lucebert probeerde te begrijpen, mijn glas kapotsloeg op een rotssteen, de kelner de zaak vergoedde, mijn vriendschap met Rimbaud herenigde door nog meer te drinken, ineenstortte in mijn hotelkamer, mijn eigen bloed…

Een pijpenla met deuren op een rij, Een gang in een hotel is vaak voorspelbaar, Maar wat wij zagen was echt onvoorstelbaar, De architectenmoeder praat ons bij: Mijn zoon is één brok creativiteit, Alleen kan hij nooit goed zijn balkjes kwijt.…

Ik kreeg een hotelkamer met openslaande deuren. Zesde verdieping. Jij, al anderhalf jaar dood, zat tegenover mij. Ochtend. Een zeer lange neger bracht ons ontbijt, hij glimlachte. Tussen ons in schikte ik kopjes en messen. Ik schoof een croissant op je bordje, hier, dat vind je lekker, kletste ik.…

Als ambtenaar wordt mij vaak toegebeten dat ik inefficiënt werk, en niet snel, maar als ik dan een huurbloempje bestel wordt mij dat door de VVD verweten. Ik weet zo onderhand niet meer hoe ’t moet; werk ik eens in ’n wip, is ’t wéér niet goed !…

Verboden vruchten, een voor jou en een voor hem, toen ze in het bad van de hotelkamer lag, zo krom en geil als een hoefijzer. Opnieuw kuste hij jou, in gedachten bleven de paarden wit en de wereld werd zwart.…

Niet te geloven maar ik bevond mij in de hoogste hotelkamer van het Hotel Burj Al Arab in Dubai de zeven sterren maakten al mijn dromen waar en Carice van Houten liet zich graag door mij masseren, terwijl een bediende champagne en kaviaar presenteerde, gleed de filmdruk van Carice af en kon ik eindelijk van de woorddruk verlost volop genieten…

Vannacht kon ik de slaap weer eens niet vatten, Er klopten steeds twee meisjes aan de deur, Ik raakte toen enorm uit mijn humeur, En sprong uit bed, van plan om flink te matten. Bijtijds, met in gedachten Van der Poel, Vroeg ik m’n vrouw: ‘Sla jíj ze op hun smoel?’…

Heerlijk het gevoel dat iemand mij zo fel begeerde En toen kwam dat vermaledijde kaartje op Valentijn Een vraag om te beminnen in een hotelkamer aan zee Bij aanvang in een mooie jurk voor een luxe soiree Het idee m'n lief te bedriegen bezorgde mij maagpijn Zonder het te melden gaf ik de afzender zijn congé Gewoon doen alsof ik het kaartje…

Na het vrije weekend werd het mij verteld, je had diezelfde dag nog een kogel in je voorhoofd geschoten, op een hotelkamer in Antwerpen. Ik heb lang gehuild en ook om je lieve vriendin, die het net als ons niet had zien aankomen en die ook niet voor niets in Ermelo verpleegd werd. Ik dacht aan je tekentalent en God wat eeuwig zonde.…