1770 resultaten.
Revelatie
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 228 Zij droomt zich dolend en bedroefd
door gouden bergen en dood hout,
de eens bewaarde talisman
kan zij nergens verbergen
en op het pad
waar zij schoorvoetend gaat
ziet zij de poppen van geluk
die zij ooit spaarde
maar nu in duizend stukken slaat.…
terug naar de navel
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 205 de zachtheid van het verre water
aangelengd met koppige, rode wijn
geplengd op harde, droge grond
geur van hars uit houten vaten
van Delphi naar beneden kijken
ertsschepen liggen roestig voor anker
aan de horizon springt een dolfijn
vangt het laatste licht van de dag
hier kan ik jong blijven met jou
zelfs vandaag met grotere pijn
dan verlangen…
Ik was weer mens
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 166 lang, te lang,
Emoties die zich
Niet meer lieten
Kennen -
Afgevlakt gevoel
In een mens die zichzelf
Verliest aan een wereld
Verloren in schuld
Asgrauwe hemel overdag
Ondoordringbare nacht
Een lange tunnel
Zonder vluchtstrook
Onbewust biddend
Dat er aan het eind
Van de tunnel weer
Licht mag zijn
En dan met verf
En hout…
Wekker
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 137 Wanneer het fluitenkruid niet meer fluit
straffe westenwinden sonoor kopergeluid
de wolken binnendragen
- wolken die als verlate kruisvaarders
oostwaarts de onschuldig lucht de rust ontnemen -
dan voel ik
dat onder het zomergras de herfst wordt gewekt
het dode hout zich op vallen voorbereidt
watervolk beeft en bidt
en scheepswrakken oude…
Peultjes in een veel te ruime schil
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 97 Het afgegraven veen,
Water dat ontegenzeggelijk
Welde uit de bodem
Waar binnenkort mensen
Zouden wonen op steenworp
Afstand van de stad
Die gebukt ging onder
Een haast ondraaglijke last -
Onmetelijke ruimte met
Buiten, Binnen, Hout en Haven
Waarin mensenkinderen werden
Gestald als kiezels op het
Deense strand, als peultjes
In…
O vruchten-lege schaal
poëzie
4.0 met 2 stemmen 443 Ik ben 't gekorven hout waaraan geen trossen hangen,
tot lucht verijld het hars dat uit de wonden droop.
o Vruchtenloze geur, wordt menselijk verlangen
ooit goddelijke hoop?…
Ode aan Barbara Hepworth
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 92 Yves
met zekere hand bewerkt zij steen
rank het lijf, sterk, de spieren gespannen
haar beitel baant een weg naar
geen terug meer mogelijk
hout donker, hard, gesneden tot
oervrouw gevormde rondingen
transparant en zacht na dagen
schuren, schaven en polijsten
beeld met uitzicht op oneindig water
ogen starend naar de horizon
waar lucht…
Aan de rand
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 355 Hier voel ik me thuis
waar weide na een beek abrupt
overgaat in boom en struik
Het land ademt grondmist uit
een bonte specht tikt en roept
de rupsen op, luistert aandachtig
kopje scheef naar elk gerucht
in het rotte, diepe hout
Eens was er een populier
op de oever van een plas
waarin later bij de eerste dooi
een jongen tien jaar oud verzoop…
Het is koud op zolder
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 136 Mijn 70e winter
Het is koud op zolder
Het hout van de vloer kraakt als die krimpt
De vos blaft in de nacht
waar de maan zijn eerste kwartier vindt
Ik warm mij tussen twee dikke dekken
Onderin dubbel geslagen met mijn voeten er in
Wil met gedachten nog wat tijd rekken
Maar de slaap heeft het gewin.…
liefdesgift
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 103 in haar vorstkoude handen draagt ze
een warme jas
ze geeft hem aan degene die hem past
en legt zachte woorden in haar mond, ze wast
daarmee het schuldgevoel
dat doelloos rond haar slapen doolt
in de haard verkoolt het laatste hout
en haar laatstgeboren kind
krult zijdelings in slaap
buiten giert de wind de dag tot natte flarden
maar…
hier knispert beschaving
netgedicht
4.0 met 6 stemmen 406 bomen zijn weg
uit het bos
het ruisen is
aan het verhuizen
jengelt nog na
in versgezaagd hout
op het mos
hun zielen dwalen
in het woud van
oudsher dat tot
park verwordt
paden van naalden
zijn al door
asfalt vermoord
hoor drift
in het stappen
van mensen hier
knispert beschaving
stilte verwensend
met schreeuwen in
dolle…
Eenheid maakt macht
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 102 leliebloem
van zachtheid een lied van leven, liefde dat zegt
dat alles aanwezig is
dwars door de angst voor het onheil dat over de
kosmos kan komen
luisteren naar de stem van het licht, en
kijken met ogen dieper dan de zee
rondom de klanken van verwarde ranken
die ongetemperd zijn
zoals de slimme vossen
die energie opwekken met hout…
Onveranderlijk Woord
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 80 kijk daar staan
de oude vaten
de beste wijn
rondom splinters en granaten
in ‘t ochtendlicht
in nieuwe vaten
dat hunner tongen
doen ontwaken
het schoonste lied
van hemelse tinctuur
rondom
het wilde
woud het dorre hout
de blijde klank van
de gitaren
o wonderschone
zilverblauwen snaren
wie kan uw klanken evenaren…
Het nieuw
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 106 Wat in deze wereld maakt dat je loopt als gisteren, al het achter ons lag, zo verstrooid, toch ontdooid,
Spinsel zoveel groter, terwijl ik alleen
maar kleiner wil in dit verschil, wat
in deze dag maakt dat ik loop als
gisteren, de vooruit nog niet gedaan,
Als knisperend hout nog nieten moet schieten terwijl de dode allang is gevangen tussen…
Zaadkluizen
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 23 Soms is een nieuw begin
dor hout in zwart slijk
of in geblakerde grond
na een verwoestende vloed
een snelle vuurzee, of
menselijke domheid
Dan ontwaakt de aarde
van de Aarde
en gaat haar zaadkluis open
Alles bloeit weer op
waar we bij staan
maar we kennen onszelf
en durven niet
er volledig op te vertrouwen
We zijn zonen van Noach…
Regendruppels in een plas
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 88 Natuur in stilte, tijdens regen
Gedachten kunnen hier gemoedelijk afwegen
Druppels vallen tijdens een mijmering
Vredigheid boetseert de beleving
Watervocht op bladgroen
Regenjas in goed fatsoen
Naaktslakken kruipend over rottend hout
Vogelzang klinkt vertrouwd
Regendruppels uitvergrotend in een plas
Een badende appelvink die aan het genieten…
Wereld van mossen
hartenkreet
2.0 met 1 stemmen 150 Wereld van mossen
Groeiend op kwijnende houtige kolossen
Bloeiwijze zacht groen en fijn gebouwd
De bodem heeft het allemaal toevertrouwd
In een wereld van zon en schaduw
Als sponzen vol vocht
Landschapsschakeringen van open en besloten
Op een plek waar natuur haar rust zocht
Bedruppelde groene tapijten
Hout, jaar in jaar uit, aan het slijten…
Folie
netgedicht
1.0 met 1 stemmen 49 Etablissementen poppedijnen
in taveernen
l'Amour est une folie voor een plezanterie met deernen
Adèle leest au sucre Citronella, een novelle
Liedeweij nipt witte wijnen aan mijn zij volgeerne
Met een keurske dat haar halverwege splijt en knelle
Le lendemain heb ik een houten kop met spijt te stellen
Voor vlinders duurt de nacht…
Duurzaam haardvuur
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 64 Wij zijn geen dominees maar handelsgeest
Wij vragen niet hoe 't vroeger
is geweest
Op zondag trekt men er en masse op uit
De Scheveningse bosjes in
Den Haag
De lommer van het bos, Haarlemmer hout
En Planken Wambuis -
't is er berekoud
Of 't ook in Rotjeknor is, is de vraag
Want enkel 's nachts maakt
men haardblokken buit
In de…
drift in het stappen van mensen
netgedicht
2.0 met 6 stemmen 674 bomen zijn weg
uit het bos
het ruisen is
aan het verhuizen
jengelt nog na
in versgezaagd hout
op het mos
hun zielen dwalen
in het woud van
oudsher dat tot
park verwordt
paden van naalden
zijn al door
asfalt vermoord
hoor drift
in het stappen
van mensen, hier
knispert beschaving
stilte verwensend
met schreeuwen in
dolle verdwazing…
nooit meer
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 181 hier in dit oude huis
val ik altijd maar
uit het paradijs
hier nu in dit koude huis
waar de houten deur
slechts kreunen kan
waar ik altijd maar
wacht roerloos wacht
op jou
hier in dit lege huis waar ik
altijd maar zing
tranenliedjes voor jou
hier nu in dit koude huis
waar liefde als een schim
altijd door de kieren schemert…
Speelt geen poppenspel
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 372 zij sneden hout
in sobere trekken
trokken strak hun
voorgekleurde draden
aan in sober gaan
geleerd om zelf het
leven te ontdekken
jij zag de nerf
polijstte zacht
tot ik weer
vlammen kon
telde alle ringen
vanaf de bast tot
je bij de kern was
jij gaat niet voor
het kruis maakt geen
nieuwe marionetten
speelt geen poppenspel…
Elk jaargetij
netgedicht
4.0 met 10 stemmen 934 Je bloes die half open staat
het kippenvel in jouw straatje
van Vermeer en de houten bank
In de tuin van een zomer
waarin jij op mijn schoot
lankmoedig heerste
met warmte en geuren
uit de huid en de haren
Bij elke kus de lippen
als een krent samenkneep
voordat jouw tong
flitsend uitschoot
mijn wezen diep beroerde
Wij wachten samen…
Weerbericht
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 436 ik kijk naar buiten, zie geen blad bewegen
de straat bedekt met zaagsel, mos en stof
ik hoor de uitspraak van het Hof, de rechter
spreekt zacht, schiet nergens uit zijn slof
beschrijving van een leven, afgenomen
door wie elk blad de mond bedekt,
van hem, gesnoerd door hout en aarde
geen mens die hem tot spreken wekt
'bewolkt, met af en…
Ik weet nog
netgedicht
4.0 met 14 stemmen 635 ik liet mijn vinger
glijden over de wind
toen jij me droeg over
lichte trillingen van
verdorrend hout
door herfst getooid
legde jij mijn hoofd
tegen je schouder
bedekte mijn haren
met de kom van je hand
ik vertelde je over
lage wolken en
over mijn dwalende blik
naar een kale tuin
in het gedempte licht
zoende jij mijn ogen…
Februari in Brunei
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 381 Alles tegelijk
De lente vond ik er in zachte geuren
in witte bloesems in de wind
De herfst bracht vallend blad
in houten kleuren
met sterke adem
van een kruidenbad
De winter was er in de kale bomen
alleen de koude werd electrisch
binnenshuis gevoed
De zomer zong haar warme krekelliedjes
de kikkers zeiden 's avonds alles na
de tjitjaks…
Alternatieve troonrede
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 197 Ik heb zo’n zin om op weg te gaan
en voor de ramen van het Binnenhof te staan
rinkelend met bellen en schallend met cymbalen
en sprekend in alle talen
Ik heb zo’n zin om naar binnen te gaan
door gangen te dwalen met rouwkleren aan
kloppend op deuren met sloten van goud
trappend tegen het hardhouten hout
Ik heb zo’n zin om de troon te bestijgen…
klein drama
netgedicht
1.0 met 9 stemmen 829 kleine stapjes op het tapijt
zo stil dat niemand kijkt
de kleine val niet ziet
van een mens in opbouw
te wankel voor verticaal
het groot geluid, daar
waar de zachte schedel kraakt
tegen het houten geweld van
de schuldige eiken kast
zonder waarde, zeker na vandaag
klaar voor de brandstapel
en dan opnieuw de stilte
geen wijzende vingers…
Het kleine geluk
netgedicht
3.0 met 31 stemmen 1.206 Terwijl het afscheid
nog te drogen hing aan de waslijn
begaf ik mij te zolder
waar onze geuren nog lagen te verstoffen
een web waarin verstrooide levens groeiden
wapperde in een hoekje
waar het licht half door het klapraam
met de lakens speelde
groeischaduwen en klimop
het harde hout waarop geklopt
zo vaak de oude veren kreunden
en…
ongeschreven gedichten
netgedicht
3.0 met 63 stemmen 1.464 straat zijn er vestingen
al vroeg in de avond met rolluiken gedicht
ik heb niet de indruk dat er veel is te halen
nooit heeft men daar dieven zich zien verdringen
of dat er binnenshuis kwalijke daden worden verricht
daarentegen zet ik de deuren wijd open
dat wil zeggen aan de achterkant
kan men vrijelijk naar binnenlopen
tenminste als de houten…