Alle inzendingen over iets te zoet

Hij scheidde zoete kindjes van de stoute. De meeste waren zoet. Die mocht-ie niet. De and're vond-ie echter schattebouten. 'Hij vindt het raar; het is voor mij normaal. Die zoete kindjes mag ik niet,' dacht Piet. Hij was een suikerzieke kannibaal.…

Hij scheidde zoete kindjes van de stoute. De meeste waren zoet. Die mocht-ie niet. De and're vond-ie echter schattebouten. 'Hij vindt het raar; het is voor mij normaal. Die zoete kindjes mag ik niet,' dacht Piet. Hij was een suikerzieke kannibaal.…

jouw woorden als zoete wijn tot ik ontdek dat de geest is uit de fles de inhoud ver uitvergist blijkt…

Na drie jaar zuur volgt eindelijk het zoet - En daarom is het uitkijken geblazen, Want gunt u straks Jan-Peter weer het stuur Dan volgt na één jaar zoet weer drie jaar zuur.…

Hoe zoet is suiker hoe zout is de zee Hoe warm is vriendschap hoe nijdig de haat Hoe lief ‘n complimentje, hoe naar een snauw Hoe zeg je gewoon “ik hou van jou” Hoe zoet de suiker is, hoe zout ook de zee ‘n lief gebaar, zegt meer dan duizend woorden Daar doe je ‘t toch mee?…

Het is goed mag zo zijn 't zuur en zoet op de tong te proeven van elke door God gegeven nacht .......en dag Het mag.... weleens tegen vallen niet meezitten verwend als we zijn met succes Het geluk nietig, gering of goed verborgen als druiven, niet geoogst voor het helder zoet van wijn.…

pijn Maar weet niet of het zoet van nu genoeg is voor een overwinning die langer duurt dan de schoonheid van een versgeplukte bloem…

een vlinder met natte vleugels nog vers uit de cocon met verbaasde ogen het felle van zijn eigen kleuren en dan die bloemen ze wiegen zo mooi in de zon op hun ranke stengels om te stelen dronken van die zoete geur fladdert hij verrukt van geel naar rood naar blauw een regenboog…

Zoet en zeker is de glimlach thuis...…

elke morgen meer dringt de zoete geur zich op jonge herfst nevelt…

Ik schrijf geen gedicht omdat ik het kan maar omdat ik het moet het is mijn slaapmutsje na het schrijven ervan slaap ik o zo zoet.…

Glashelder harpspel stemt zoet de valse snaren van mijn luist'rend hart.…

o zoete slavernij met ketens vastgeklonken aan hem die aan mijn zij luidruchtig ligt te ronken…

herinneringen hartig heftig zoet zout zeer samen verzameld…

Zoet en warm ruiken de pasgeboren baby's -- naar verse broden.…

Wind blaast al het stof van me af, de regen valt op me neer als zoet verdriet van iemand die ik niet ken Ze blaast steeds harder, ze wil niet weg, het zoete valt stuk en raakt bitter als ze doorgaat met verdriet 't Raakt niet, gaat met een boog om me heen, voel de tikken van de druppels als ze neerkomen op mij Waarheen moet het gaan als het niet…

Nazomertje zoet, je zinderende zaligheid speld ik op mijn hoed langs wegeltjes van rust, langs paadjes van weldadigheid, langs holle wegen als groene tunnels en bolle boomgaarden in oranjegloed. Ik wil geen minuut missen, geen uur verzuimen, jouw dromerige fruit heeft iets goddelijk zoet. Ik lik vingers en duimen.…

ogen ontluiken uit zoete roes verstoten zoveel licht valt zwaar…

bloemen bloeien vrij bijen zoemen op de hei honing...zoete brij!…

De bruine kip broedt, wat is het leven zoet, met wat peper en wat zout, mijn spiegelei wordt koud.…

ik keerde jou de rug toe en ging met loze woorden hene je zag niet dat mijn tranen in een zoete zuchtende wind verdwenen…

Ik weet niet of zij bitter zijn of zoet, Ik weet niet, of het zachtkens in mij schreit, Of in mij lacht - het zingen van mijn bloed, Het klinkt zo stil, en 't ver geruis zo zoet Heer, van Uw eeuwigheid.…

Als je gedachten konden vliegen vliegen als een vlinder naar ’t hart van iedere bloem drinken van de zoete nectar leven van schoonheid liefde geven in vele kleuren als mijn hart kon spreken spreken met een warme stem zingen over schoonheid van bloemen met woorden als nectar zo zoet dan zou je aan mijn lippen hangen drinken van mijn liefde…

De zoete lindegeuren openen de deuren.…

groen gelazuurd kijkt hij mij aan een Zweedse kikkerprins hij is zo zoet ik krijg zo'n zin om in hem te bijten in een versierde doos neem ik hem mee uit de Konditori…

hij dobbert in het bootje van zachte armen haar warme borst is zijn mer à boire sluimerend in de wieg hoort hij het zoete zingen gekooid ijsbeert hij vijf stappen tot de muur evenveel stappen terug geen armen als een bootje waarin hij passen zou zij zingt zoet noch zacht nooit meer zijn mer à boire…

eigenlijk vrij je haar op omdat pure liefde nogal zoet zou zijn vreet maar de stroom is ongezonder dan de vermogens…

Deze weg ga ik alleen; het einddoel is te zoet om te delen.…

het is hoogzomer een Koninginnenpage likt zoete honing in kleurrijke dans etst zij zich vast in mijn geheugen…

Als de dag de nacht ontmoet neemt de stilte je mee naar een zee van dromen die zacht zijn en zoet…