Alle inzendingen over ivoren toren

in de ivoren toren van de nacht heeft de held uit vroegere tijden zich een vrouw genomen. in het niemandsland achter haar ogen wast hij zich de handen zodat zijn dromen hem onherroepelijk ontvallen en verzengen in zijn vleesgeworden stem.…

Zelfs als hij hoog in zijn ivoren toren In 't diepste van een mijnschacht wordt gedrukt Naar Aarde's middelpunt, als 't even lukt, Dan nog zal hij gaan graven en gaan boren In zijn zeer selectief poreus geheugen Als personificatie van de leugen Weer terug op aarde, als in een cartoon Zingt hij heel cynisch "Fly me…

O Tsead, zie toch ton pauvre peuple geen vaderland maar roversnest geef ons een stem advies of raad doe voor die plicht je dichter's best Het zou je sieren als het kiesvee rede-, reddeloos verloren tussen Rijnland's lorelei en Noordzee waar ze olie boren een stem advies kompas of raad niet vanuit ivoren toren, maar als treffend…

Uit elke oer creëer ik weer een knal vanuit mijn hemelse ivoren toren.”…

Het speelde in zichzelf verloren; een diepte zo afgrondelijk dat het niet keek zelfs toen ik riep daar hoog uit mijn ivoren toren. Ik moet omlaag, wil hij me horen, de trappen af, weg uit de bieb, de boeken, ja weg uit het woord waar uit elk vuurwerk is verdreven.…

’s Nachts, in een vonk naar genegenheid houd ik mij verborgen voor een stroef ontwaken van de dag Soms kleden warme woorden mij als mijn naakte ziel er verloren staat verkleumd, stil en aangedaan dan is mijn huid als blank hout onder een schors van levensvragen is mijn lijf als een ivoren toren in een landschap van illusies beweegt…

toren was gekomen en hij Prometheus op de schouder sloeg en zei: jongen, je bent een lastpak maar ik versta je hebzucht wreedheid gebrek aan mededogen spannen in het leven en in het verhaal van alle tijden de kroon maar het blijft een mooie gedachte!…

“Jonge sla” van Kopland kan ik nog vatten, van Ingmar Heytze begrijp ik af en toe een stuk, als ik van Campert iets kan lezen heb ik geluk, maar bij de meesten denk ik: , “verdomd, weer natte watten” Wanneer komen de poëten uit hun ivoren toren en hanteren ze voor ieder begrijpelijke taal of zou dat hun imago te zeer verstoren?…

toren een schouw gaan doen zonder dat de wereld is bevroren juist de dingen die er niet lijken te zijn voelen de meeste pijn door in alle openheid in bestaan ontkend te worden het gewone en structuur mist alle buitenissigheid drukt creativiteit weg naar chaos en verval saaiheid en kuddes zijn er overal…

Onderaan in de rangorde Van wat vroeger met een Goed woord personeel heette - Nu met verschraald beleid Van de hoge mijnheren Op het pluche hoog in de Ivoren toren die meneer Albert Verfoeid zou hebben afgedaald Tot wat de onderste trede van Onze maatschappelijke ladder Moet zijn - voor jou die al jaren Voor en na je studiedag…

toren, waar niemand haar ziet Niemand kent haar tranen en zeker niet haar pijn Ze zal altijd alleen zijn in haar verdriet…

( voor Mark Rutte ) Je hebt dan wel een nipte overwinning, weet wel, de tegenstand is niet gebroken, begin maar met je zogenaamde ontginning, wij zullen jouw ivoren toren met de waarheid bestoken.…

toren God, dank u voor de elektriciteit Die door ons zenuwstelsel wordt geleid Ik weet nog niet hoe ik u kan bedanken Voor roerend schone muzikale klanken God, ik veracht een kerk vol Halleloeien Ik kan die kuddegeest oprecht verfoeien Maar wie ben ik om me daarmee te bemoeien Ik ben hier niet om anderen uit te roeien En godzijdank…

T O R E N S van ivoor nog wel zijn zo hoog, koud en kil. Hoe kan ik zo jou nader komen Of…. is dat juist wat je niet wil? Zo stilgezwegen, buitengesloten, afgestoten, als er niet toedoende uitgekauwd en doorgespoeld, voel ik me weggesnoeid, stukgesneden en afgestorven.…

in zwart en wit gespleten met goed of kwaad gemeten architect van glazen toren wil nuances niet meer horen lood verdringt steeds meer glas doorzichtigheid verhardt tot grimas de bouwmeester volhardt het tot keihard ivoor zijn eigen noodlot in zwart of wit gemeten tot goed en kwaad gespleten…

Haar liefde zo sterk zij zo breekbaar zo broos lichtvoetig haar tred in haar toren van ivoor droomt ze van een wonder zijn woorden strelen door donkere haren de wind doet ze lokken draag geen sluier het zou zijn alsof de zon nooit meer scheen zich zou verstoppen achter donkere wolken zo schrijft hij zijn naam in haar ziel…

Ik betwijfel of je weet hebt van mijn pijnen, want ondanks mijn zichtbaar lijden bid ik dat ik marmer schijn: glad, bijna onbreekbaar, nog de schaduw van een Sfinx op deze loden sokkel mijn toren van Ivoor.…

de weg naar God had ik me anders voorgesteld zei mijn tante toen ze uit Afrika terugkeerde en borduurde in een steeds stillere taal verder aan een roodborstje dat tussen schaduwen van een kruis aan een geleende spijker hing in die eerste dagen wachtte ik geduldig op een toegezegd, inheems vogeltje als een teken van haar en Hem om uit mijn…

Ik snijd in dit ivoor de glimlach van een bruid en een prauw om mee te varen en een schouder waaraan ik slaap, en een hand die stil wordt als maanlicht in de witte schilfers ivoor, en een oog, en een mond, en een oor, en een voet voor de dans in het maanlicht in de witte schilfers ivoor.…

Wie ben jij? Wat weet jij van mij? Soms dan ben je ineens daar Alleen sta je nooit echt voor mij klaar Ik had jou zoveel te vertellen Als ik hoopte dat je mij zou bellen Ik heb gezien hoe jij je leven vergooit Ik was er wel, alleen zag je mij nooit De boosheid, verwarring en pijn kan ik als kind nog niet omschrijven Ik had een pappa nodig maar…

Mijn gezicht is bleek, er is geen licht in deze stad, ik steek mijn haar op met een ivoren kam, ivoor is het ooglid van mijn kind en het halsje, ivoor is de sneeuw in de parken ze worden gemeden behalve door dichters, mijn gezicht is bleek van heimwee, er is geen licht in deze stad geen ster te zien, verguld of bestreken met ivoor, geen…

Uit de tram staan we stil om te kijken, de wind -- waait ons folders toe.…

Ik wil mijn dromen tot een toren bouwen Van blank ivoor, met rode en gouden lijnen Zal ik in 't wit de fabelen doen schijnen Dat ieder zo mijn leven kan doorschouwen.…

avond vol appelroomtaart- kwam ik je tegen niet in de golvende zon waar een zeiltje op vaart niet kon ik je vinden waar sterretjes groeien in wolken vol crème noch waar de winden buitelen en stoeien om de eerste te zijn maar in mijn huilende nacht - hij ruikt naar struiken vol tijm en muskaat - vond ik jouw toren…

De hoogte in ogenschouw genomen keek hij in de diepte, zo hoog boven het ravijn, had zich nog zo voorgenomen niet te hoog van de toren te blazen, maar het mocht niet zo zijn.…

een profetie spreekt! zelden laag voor laag stroomt luchtig denken de ketting vast aan je zaag je zal winnen en verliezen bolwerk volgepompt met soul klootzakken gooit men voor de kiezen. hard gelach, en door blauw saffier leent tijdlijn in een mijn diep gelegen gespeend tis nie van zijn en de inbreker weet zeker drink uit glas…

Bloederig ivoor Kunststoten op het biljart Wereld Natuurfonds…

Het gebeurde dus daar, bij de oude toren -- Hoe oud is die dan?…

een trillend lichaam gaat op in stalen veerkracht ivoor en kattendarm…

ivoren torens : waarin jaloerse mensen wraakpijlen smeden.…