Alle inzendingen over jongeling

Onder vriendendak gezeten, Bij een beker oude wijn, Mag de vreugde gastvrouw beten En de zorg vergeten zijn; In toasten en zangen, Herhaald en vervangen, Geve 't harte zich lucht! De dweper moog' klagen... In d'opgang der dagen Is 't leven genucht! Alles bloeit voor 's jonglings schreden; Muzen dalen op zijn stem; 't Lot…

Oh mannen, jongeling of hoogbejaard, erken dat wij vrouwen niet kunnen missen, geen van ons is de prins op het witte paard.…

toen, op de grens van eeuwige jeugd en dreigende ontmaagding leunde ik, de jongeling zelve, tegen de ijzeren paal van verlichting zocht steun tegen de eenzaamheid onder puberale gewelven nu, ingewijd, op het laatste sterven na, in nagenoeg al het aardse, moet ik erkennen nimmer van de pijn der hemelse scheiding te zijn bevrijd…

Maar zo hadden ze het mij niet geleerd, ik was een bang gemaakte jongeling, zij ging verder met anderen, ik bleef waar ik was, volgde mijn studie, vond moeder de vrouw, het rijtjeshuis, de baan met pensioen en avond aan avond de dood in de pot.…

(voor Ronald Giphart) Uit de teugels van valse geruchten en ontaarde mijlpalen (typisch weer dat rare sujet) weergalmt het gebrul van de jongeling, de gestaalde kanonnier, een Waterloo van zinnebeelden klettert op hem neer als melkproducten van Maria's, inclusief de pittige smeerkaas van tedere jongedames en het gevecht van krolse poezen…

Nog een paar jaar en ik ben rijp voor een kunstgebit, mijn benen haperen al, een stok zal nodig zijn, ja jongelingen, ik dementeer, heb last van spit, mijn hele leven gewijd aan de wijsheidsleer, maar wat rest is van allen, die tergende pijn, het terugverlangen naar de borsten van Judith!…

De jongeling die met het meisje in suizend onbewegen de steile rots afspringt. Tussen Teutoonse sparren heeft, onhoorbaar tandenknarsend boven een stalen baard, de man te paard - rivaal of vader - het zwaard vergeefs ontbloot. Zie ook de tanden van de honden die doodstil grommen aan de rand.…

zoete geur in hing van jouw parfum, betovering door jou bezeten, in jouw macht ben ik bedwelmd door jouw demonen, nevelwaas beneemt mij kracht om overgave in te tomen is het jouw bijzijn of je stem van ver, op afstand of nabij als ik mezelf niet meer herken; als wij elkaar zijn, ik en jij vraag ik me af of ik nog ben die zelfbewuste jongeling…

Geen levend wangeninkarnaat, Geen purpren lippen, Geen gloeiende ogenflonkering Deed, aan d'ontroerde jongeling, Een zucht ontglippen. Het was die zweem van treurigheid, Die wang met lelies overspreid, Die me innig griefde. 0 neen! Geen bruisend driftgewoel Maar medelij', vol teer gevoel, Dàt was mij liefde.…

Hij vertelde vol melodrama hoe hij als jongeling ooit een grote hoeveelheid slaappillen had geslikt, maar God hield hem godzijdank hier. In een erker stond hij als een martelaar te showen. Traag liet hij een elpee ronddraaien en weerklonk er gregoriaanse kloosterzang in abracadabrataal.…

talen Oud was hij niet, doch eerder jong van geest Want wat hij leerde was nooit weggeweest De bron waar alle wijsheid valt te halen Pecunia non olet, geld stinkt niet Of neem nou pater noster, stabat mater Van 't onze vader kreeg hij nooit een kater Alleen van asterix, die kent hij niet Persoonlijk, want hij deed aan litterae Aan jongelingen…

Als jongeling gekleed, staat hij daar zelve, doch met Anna's kin. -------------------------------- uit: 'De Gedichten', 1974…

aanslag op de ruit voorts het tij waarin gij dit leest, het denken is traag mijn vooruitzichten bewegen zich nog achteruit kortom de sfeer is in ruste en tamelijk vaag ook voel ik me ietwat belegen in brokkel of gatenkaas om en om en in laag voor laag ben gestrand gelijk een stijf hobbelpaard doch de carrousel draait door in een jongelingen…

Vroeger was de wereld beter kon je stappen buiten lichten zonder cameratoezicht en doodslag om een merknaamveter. Zinloos was geweld noch list. Nee de ransels op het slaan kwamen volzinsnedig aan opdat men de reden wist. -Gij vermetel, wangedrocht ketter, heiden, tollenaar Uw aanwezen brengt onpas!- Zo werd teer naar -ling verkocht.…

met diepgewortelde eerbied koesteren nu de handen de schoonheid van schepping die het klaver van geluk tot vijfvoudig fortuin delen liet zacht wiegen nu mama en papa klein en afhankelijk nog het kind van hun hartstocht dat zij in liefde en vrede groter groeien willen zien hun knuffelende lippen prevelen jou jouw naam die als jongeling…

." __________________________________ ROGER Sloeg als jongeling Rackets vaak aan diggelen Zelfverbetering Slagenrepertoire Crosscourt dropshot backhand smash Forehand inside out Vier jaar achtereen Mondiale nummer één Tennisfenomeen Populairste ooit Twintig titels in 't grandslam Tennisgentleman Nooit meer center court…

En de leliën lispelen droeve, Dat nog steeds met des jongelings lust De bloem zijne beeldtnis Op 't water kust...…

Ik slikte als jongeling belladonnadruppels van de Zwitserse homeopaat Alfred Vogel, het alcoholpromilage was zo hoog dat het wel moest werken want mijn ouders zweerden bij zijn magische drankjes zodat ook ik vele flesjes met rare plantennamen heb ingeslikt wat me vast tot een betere dichter heeft gemaakt al was dat vermoed ik eerder door de…

troost of geluk heeft hij er nooit gekregen omdat hij te vlug reizen wou hij plukte zaden, bladen voor thee bracht verhalen maar ook de weemoed mee waarvoor hij net vluchten wou hij leerde talen, vertelde verhalen maar elk woord bleef de leegte herhalen die hij zo nodig vullen wou hij dwaalde en zocht haast vijftig jaar hij werd terug jongeling…

In de drang der eerste liefde, Blozend, aarz'lend en verrukt, Heb ik, jongeling, de eerste Reine maagdenzoen geplukt. Later heb ik, 't hart vol wonden, Naar de heil'ge kus getracht; Nergens heb ik hem gevonden, Niemand heeft mijn leed verzacht.…

Een jongeling, voor mij in 't stof gebogen, Sprak: ‘Ik bemin; O lieve maagd, nooit heeft mijn mond gelogen, Wees mijn vriendin! O weiger niet uw liefde mij te schenken, Word mijne vrouw; Ik zweer het u, 'k zal nooit mijn minne krenken. 'k Blijf u getrouw, O ja, 'k blijf u getrouw!’…

Ras gingen de dagen, de jaren in wentlende vlucht voorbij ; - zij, groeide tot bloeiende jonkvrouw, tot flinken jongeling, hij. En zonder zij zelve het wisten, was jeugdiger vriendschap gevloôn, en sloeg in hun harten de liefde al juichend en zingend haar troon.…

Als jongeling gekomen in het mekka van de kunst ontmoet hij aan het hof van zijn mecenas, Lorenzo de' Medici de Florence, denkers, beeldend kunstenaars en schrijvers Mannen van de geest, het geniale, elk voor zich een uomo universale hij beeldhouwde, ontwierp gebouwen, wijdde zich aan poëzie schilderen leerde hij pas later hij bleef…

(voor Marianne Verweij) Als jongeling met lange haren wist Boudewijn Büch bij jouw gezin binnen te dringen, zwaar romantisch en verslaafd aan hasj en wijn, maar nog meer beneveld door zijn verwarde geest. Je had hem tekenles gegeven en sindsdien tekende hij het liefste jouw naakte lijf, als woelbeest, maar hij rekende echter nooit af.…

Een jongen van elf leerde spelen Van Johann Sebastian Bach Das Wohltemperierte Clavier Niet zomaar van blad als zo velen Maar horend met zijn geestesoor Alle noten in de partituur En wie hij als jongeling zag, Bij wie hij in Wenen studeerde Was een ander genie, Amadeus: "Op hem moet ge letten, want eens Zal hij overal van zich doen…

Haar vader kent mijn ijver En duldt mijn nadering, Als veelbelovend schrijver En deugdzaam jongeling. Hoop doet mijn hart herleven En slaan met blijde slag: Mijn bellen, haar gegeven, Draagt zij nog iedere dag. Doch mocht zij 't woord niet spreken, Waarnaar mijn boezem haakt, Dan zal het hart mij breken, Wijl het is afgeraakt.…

groots als jochie van tien dat van west naar oost door oorlogsnachten fietst op wielen zonder banden om de honger van de winter thuis te verdrijven groots als utrechts jongeling die in het spel van voetbal waar strijd wordt gestreden bij elinkwijk in hoogtijjaren als een leeuw het doel verdedigt groots als liefhebbende echtgenoot…

Niet wij, Gods wil is meer dan al, Genade loutert met geweld, Zo werd de kleinste ster gesteld In het oneindige heelal; Zijn onverbiddelijke dwang Nam u, en gaf aan mij de stem Der jongelingen in het vuur, En lenigt alles met gezang.…

Des Heeren uitverkoren van alle eeuwigheid, gekweekt aan 's altaars voet in rust en vreedzaamheid, bewaard van alles wat zijn rein gemoed mocht deren, gespaard waneer de jeugd ontwiek het wild begeren, zo knielt op zeekre dag de blijde jongeling en ligt voor 't altaar neer, des Heeren gunsteling, gereed tot alles, 't hert van vreugden overstromend…

hebben wilt omdat het leven altijd weer verrassen kan veel te snel vaak of juist weer te traag soms evolueert zich het leven ontwikkelend voort de ervaringen stapelend in vele wijsheden die jij achteraf wellicht eerder hebben wilde net toch lijkt het dat jij het kroost wiegde dat inmiddels al de eerste zoentjes deelt die ook jij als jongeling…