Alle inzendingen over jongleren

dode bloemen en gezichten achter ramen, die ik nog steeds tel, van één tot tien ze herkennen me niet noch de droefheid die ik draag achterwaarts naar het zwarte huis en de appelboom, mank door het sterven van seizoenen bij elf zoek ik mezelf en het kind als een oneindigheid zonder schaduw maar vind de kleuren niet enkel het jongleren…

In wiens gezicht voel ik de ontreddering, moe van de nachtrust, gapend en zwetend jonglerend met washandje en gevoelig koud water, cornflakes en cafeïne, de redders in nood in dit ontwakend begin? In wiens masker zal ik me vandaag verontschuldigen, om de zorgen van de nacht te verhullen, om de zorgen van de dag te verbergen?…

bij me bent hier achter die spiegelwand van de horizon waar we meanderen in straatrivieren omdat we aardappelen lenen van een dronken boer neem ook geen genoegen met jouw toenadering nu je achter me staat voor het verlaten land waar we creëren op het gezonken plein omdat we boeren laten voor beschonken meneren nu het leven ons laat jongleren…

Halverwege moet ik wèl jongleren: publiek is dol op een waterval. Dan volgt het oergebeuren: bruinsappig murmelen langs bladeren en boomwortels... Soms flitst een fietser mijn diepe loop, hoor ik gemijmer uit het calvinisme.…

het raam sluit weigerende woorden in de kamer gebaart van verre kachelwarme tijden toen ik nog dwaas liefhad in het luchtblauw van de zomer en dromen voortbracht in jonglerende schemerwijzers niets kon verloren gaan zelfs niet in waterdichte winters waar elke omhelzing de lente bracht in mijn donkerglanzend haar ik zou…

Die ervaring én je fratsen naast een warme stam deden je scheuten jongleren naar het blauw... Kijk nou: je leeftijd glundert boven uitdijende jaarringen!…

voorzichtig tastend langs de randen vingertoppen feilloos oneffenheden registrerend wankel jonglerend op de uitsteeksels van de wanden tracht ik mij een helder beeld te vormen van het zwarte gat waarin ik onverhoeds viel optimale bewustwording van normen en waarden als schimmels voor de koets van uittrede galopperend op hol slaand in mijn…

Wie op een berg wordt bijgezet, wil nog jongleren met de sterren, snakt nog belachelijk naar lucht met al de roofzucht van zijn lijk. Wanneer men mij per se begraven wil, dan liefst niet al te ver van zee, deemoedig bij een koeienvlaai of ergens bij een ezelsdrol.…

ik ben een nar, ik doe het onverwachte mijn bellen rinkelen als ik beweeg, een radslag maak in een verlaten steeg, jongleer tot diep in maanverlichte nachten ik overtreed de regels, spot met machten en oogst applaus, maar blijf van binnen leeg al vaak ben ik gestorven, zelfmoord pleeg je méér dan eens in ijzige gedachten ik ben geen zakenman…

Groninger komaf die bromt: bist d'r weer mien jong alleen de zwart-witte kat van de buren van onze buren staat eventjes paf ik moet me al op verschillende veren concentreren en nu komt dit onooglijk geval mijn jachtgebied versjteren chagrijnig trekt het beest zich terug op zijn peinsplek bij de schutting ziet de koolmees op de vetbal jongleren…

Als het leven kleur verbergt in gesloten harten van jasmijn en jonge bloemblaadjes steeds opnieuw hun nerven uittekenen als op een fris gelaat zal het nectar zijn sluier van geur wijds uitspreiden rond droeve dagen Als gevederde vogelvluchten een te straffe thermiek verdrijven en donskuikentjes nog jongleren om uit te vliegen zal het…

jouw libido benauwend in mijn denken nostalgie van droomvlinders op stoffige oude meubels geur van verwelkte bloemen naast onbestendig voorjaarsfruit in de schaal van de markt in Portugal toen we afscheid namen van de winter en dat je mij geen gedag zei in de nacht, was een vederdroom een lichte tedere veronderstelling van eenvoudig jongleren…

Groteske kunstenmaker, opgestegen In 't cirkus Wetenschap naar slappe draad Van logika, danst ijv'rig en kordaat De mensengeest om Waarheids liefdezegen; En, gracelijk jonglerend akrobaat, Houdt hij aan puntige apperceptiedegen Het kennisfruit, het voze, aaneengeregen, Of zich Haar sterrentrots verbidden laat.…

De jongleurs jongleren behendig in dit tafereel, Kabouters dansen vrolijk rondom een prieel Prinsen en prinsessen vormen statig een geheel, Ridders en piraten strijden moedig onder de witte abeel. Het vergezicht van gisteren, verrukkelijk zo dichtbij.…

De jongleurs jongleren behendig in dit tafereel, Kabouters dansen vrolijk rondom een prieel Prinsen en prinsessen vormen statig een geheel, Ridders en piraten strijden moedig onder d'n abeel. Het vergezicht van gisteren, verrukkelijk zo dichtbij.…

koren en ik zing mee met de tranen die als ik jouw muziek hoor als een brok in mijn keel blijven steken met een hoofd vol emoties stromen zij overvloedig en verstikken mijn stem tot ik jou zie en de puzzel van muziek liefde en schoonheid de hemelse variatie krijgt waarvoor ik altijd bezwijk waar wolken als rekwisiet in blauw jongleren…

constanten als geschonden schoenneuzen kapotte knieën zweetvlekvarianten het oefenen met links eindeloos geduld onwaarschijnlijk groot tweebenigheid een handelsmerk hoe leg je het balletje morsdood paal en lat mikpunten speciaal de binnen- en onderkant drie corners een penalty ik neem hem veelvuldig geuite kreet als melodie de tijd van jongleren…

Kind van de sterren toon me je gladde handen die nog moeten jongleren met leven, liefde en verdriet nog zonder littekens van de tijd Vrouw van de maan geef me je warme handen waarmee je nu zo volop leeft liefde grijpt waar nodig is loslaat wat je kunt Vrouw van de zon toon me je oude handen waarmee je hebt geleefd laat me de sporen…

Waar de winter speelt En sneeuwvlokken uit worden gedeeld Zijn vogels al vroeg in de weer Rond huis zie je er telkens meer De nootjes in het bos zijn aan het op raken En pinda’s uit de tuin die ook lekker smaken Ze komen weer nestkastjes inspecteren En jij ziet ze vrolijk jongleren Ze weten je te raken Zorgt voor voer wat extra zal smaken…

De antieke spiegel uit Fontainebleau staat er nog steeds en iedere nacht kijk ik naar mijn sombere kop, terwijl ik met woorden jongleer en het luchtledige probeer te vullen.…

Hij zet de tijd stil in een hoek bij 't raam Bestijgt de helicon met filozie Een weldoordacht patroon van poëzie Vermengd met wijsheid en filosofie  Weldra zet koffie zijn geheugen aan Laat dan Idee met klanken associëren: Patience voor mannen evengoed voor meiden Die hij als rederijker wil verleiden Tot inzicht door met kennis te jongleren…

Situatieschets; kroonluchters weerkaatsen in spiegels gekletter van borden doorsnijdt zacht geroezemoes obers flitsen elegant jonglerend met stapels borden op fluwelen schoenen.…

Zijn acteren, zijn jongleren op het koord van de lach. Zijn stemmen van vrolijk stemmen wandelen van dag tot dag. De echo van de lach schalt over de wereld. Geen put te diep voor de weerkaatsing van de lach. Het spettert en versplintert; is ontelbaar keer geteld.…

Het leven is een jongleren tussen goed en ook slecht tussen onwaar en terecht een contempleren is het tussen los en gehecht tussen vrede en vecht! tussen een witte en zwarte knecht tussen een oude baard of één met stoppels, recht tussen een is-dat-de-moeite-wel-waard?…

Dik en Dun jongleren met volle DE-mokken, waarbij koffiegeur het wint van suikeraroma, afkomstig van de CSM. Als wij bij de kassa consumptiebonnen kopen, vliegt Corry Brokken op een bezemsteel voorbij, achterna gezeten door Willem Ruis op een vliegend tapijtje, steeds maar roepend: “Ik wil een Paaseitje!” En de rest?…

toren als van Babel onder druk tot broze hoogte breekbaar, zonder veel geraas, die groeit en groeit en zich ontbolt laag voor laag in purpergoud, in teer lichtrood en groenig waas glimmend zich in glans ontvouwt, kleuren smeltend in melkander rijzend aldoor, soms weer dalend wijl de blaasbalg, balancerend op gespannen voet jonglerend…

Who hoe Mammaloe haar mammaloes zo hoog nog kon jongleren zij stond er klaar voor elke man voor Dikke Deur en Sandokan voor Catweazle, nou even dan, ze zou ze demonstreren En Ome Willem deed er mee, hij deed zo leuk van knip-knap-knee met geitenbreiers op de plee, die broodjes moesten smeren hij klom omhoog met deze vuist vond Juffrouw…