2256 resultaten.
BABY
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 154 (haiku)
de baby lijkt op
mij vond zij hij hield zich stil
het kind was ook kaal…
Jonge Nacht
hartenkreet
2.0 met 2 stemmen 111 de nacht sluipt
voorzichtig naderbij
de zon geeft haar
nu de ruimte
het licht wordt
diffuus en dun
de bomen worden
zwarte dreigende personen
ze lijken mij aarzelend
te willen grijpen
en spreiden hun takken
en het besef groeit dat
ik moet zien weg te komen
de nacht behoort hun…
See.
hartenkreet
3.0 met 6 stemmen 453 See
How softly
The wind blows
Through my garden
How gently
Of love
To my roses
It speaks
Moved
By its tender touch,
The roses tremble
With emotion
Or so
It seems…
Kleurbekentenis
snelsonnet
3.0 met 16 stemmen 616 Ach, denk aan Michael Jackson, take it light;
it doesn't matter if you're black or white.…
Ontwold
netgedicht
4.0 met 16 stemmen 897 moeder geworden
kort geknipt
en kaal geschoren
geniet lucht
in groene wei
teken steken
in donzig kale vacht
mekkerend schurken
verjaagd jeuk
ontspant
zo kaal
en zuigend
herkent het lam
zijn kale moe
maar net
zo kaal geschoren
had ik mijn moeder
nooit herkend
dus is een lam
intelligent…
Patron
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 206 so I guess
that thy art incomplete alike
or art thou good a friend and thus
believing firm applaud thy must
Though poetry is not my thing
my roerbak sells, thou art buying…
Prima vera
netgedicht
1.0 met 4 stemmen 67 Come rain or shine, het was des kiezers wens
Maar of het lukken zal, dat weet geen mens
Mede geïnspireerd op het snelsonnet van Jan Bontje en
de reactie daarop van Bet Weter…
Le petit mort
netgedicht
3.0 met 28 stemmen 2.607 We liggen in jouw bed, alweer
is het verlangen sterker dan wij samen.
Het zweet parelt in heet beamen
de natheid naast ons naakt zijn neer.
En weer is elke ruit beslagen,
wentel ik mijzelf in de overdaad
die met jouw lichaam samengaat
in tijdloos wederzijds behagen.
Dan stopt geheel en als bij toverslag
heel de wereld, ook mijn hart,…
Facto
netgedicht
4.0 met 18 stemmen 2.929 Poëzie is altijd onvolledig,
taal die nooit de waarheid vangt.
De ziel geminimaliseerd tot woorden.
De dunne koorden waaraan de dichter hangt.…
Road trip
netgedicht
3.0 met 20 stemmen 1.268 Het is de weg die tot mij spreekt,
in monotonie van witgestreepte morse
trekt hij banen in mijn hoofd
als eigen stem door velden galmt.
Van dat alles herhaling is zonder einde.
Reizen zonder bestemming.
Bewegen zonder doel.
We draaien de klok op
maar missen de sleutel…
Omnia Vanitas
hartenkreet
3.0 met 8 stemmen 1.439 Ook God ging dood, gelijk een mens
en heel zijn leven bleek een leugen.
Niet zijns dan was de schepping eigen,
maar hij niets dan een vroeger wens.
Niets meer dan ooit door mens geschapen,
een langzaam vergeten waanidee.
En God ging dood, maar zeer tevree,
want God had nog een laatste wapen.
Hij liet de mensheid voor wat het was,
angstig…
Road trip
gedicht
3.0 met 22 stemmen 6.369 Het is de weg die tot mij spreekt,
in monotonie van witgestreepte morse
trekt hij banen in mijn hoofd
als eigen stem door velden galmt.
Van dat alles herhaling is zonder einde.
Reizen zonder bestemming.
Bewegen zonder doel.
We draaien de klok op maar hebben geen sleutel,
en waarheid woont waar wij net waren.…
Vreemd...
hartenkreet
3.0 met 10 stemmen 1.977 Het is zo vreemd
dat juist datgene
waarvan ik zoveel had verwacht
mij zelden maar voldoening bracht
alsof verwachten en verlangen
te sterk geweest zijn
te gespannen
't is altijd minder
dan ik dacht
heb ik dan steeds te veel verwacht?
Nooit kan ik het volmaakte raken,
en nooit de droom ten einde maken....…
In het park
netgedicht
2.0 met 5 stemmen 888 De kale man geeft van verbazing blijk.
Hij buigt z'n hoofd en houdt z'n hand erop.
Verrukt zegt hij: 'Verrek, je hebt gelijk.'…
Waar?
netgedicht
2.0 met 7 stemmen 1.718 Kaal is het huis
kamers met geroofde wanden
geen vloer meer om ons te dragen
koud is het grind
koel knisperend door mijn handen
stenen jaren blijven vragen
naar je naam
waar is het raam?…
De klas is kaal
gedicht
2.0 met 353 stemmen 58.595 De klas is kaal, de paar tekeningen
aan de wand zijn stuurs gekleurd
met een bevroren hand.
Een kluizenaar die wacht op een
verschijning, zo staart hij op uit
het correctiewerk.
Zij zijn de vogels die niet in
zijn landstreek horen - dwaalgasten
met geesten om de geest te
storen.…
DECEMBER
poëzie
3.0 met 20 stemmen 3.439 De hoge bomen, zwart en bladerloos,
Wien grijsgroen mos de ruige stammen dekt,
Herdenken, droef, de zoete zomertijd,
En schudden zacht de wijze, kale kruin.
In de oude toppen klaagt de winterwind.
Door ’t huivrend schaarhout vaart een lange zucht,
En tillend klapwiekt, als een bruine vlinder,
’t Verdorde blad, dat trouw bleef aan zijn tak.…
Mannen liever vrijgezel dan kaal
hartenkreet
2.0 met 3 stemmen 361 ‘Dit is’, zegt een man uit Kapelle,
‘zo’n vraag die me weken kan kwellen.
Want wat je ook kiest
je moet, o wat triest,
het hoe dan ook zonder haar stellen…’…
Gemeen
gedicht
4.0 met 80 stemmen 13.814 mijn broertje woont al maanden niet meer thuis
hij kreeg een mooie en een grote kamer
met heel veel beren in een ziekenhuis
ze vinden hem het liefst van allemaal
ik vind hem stom, want hij wil niet meer spelen
hij ligt daar maar op bed, z’n kop is kaal
m’n moeder zegt je broertje gaat op reis
vanuit de wolken zal hij naar ons zwaaien
hij…
Op zijn kale kop
poëzie
2.0 met 12 stemmen 3.119 Ik hoef nu nimmermeer mijn haar te wassen,
Ik leg mijn kam weg, een verouderd wapen,
En, zucht elkeen bij zwoel en drukkend weer,
Dan is mijn kale kop zo heerlijk koel.…
Bomen
hartenkreet
4.0 met 2 stemmen 357 Kale bomen in de winter, zo troosteloos
Daar staan ze keurig in een eindeloze rij
Om ze zo te zien maakt mij niet erg blij
Het lijkt allemaal zo doods en vruchteloos.
En dan denk ik maar, schijn bedriegt
Want in de bomen zit nog volop leven
Straks worden ze weer met blad omgeven
En door de zachte lentewind gewiegd.…
VORSTLOZE WINTER
netgedicht
5.0 met 2 stemmen 134 De vijver van het verlaten landgoed
ligt eenzaam en donker, streng omgeven
door oude, kale bomen, die triest leven
onder een grijze, gerafelde hoed.
Hun geboetseerde stammen zijn bebloed
met verleden, dat zich nòg wil geven
aan des adels gestorven bevelen,
slechts droevig verzinkt, maar steeds schimmig woedt...…
Kale knuffels
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 279 Kalende knuffels
tekenen leed.
Het zieke kind
ziekt nooit alleen.
Koorts klopt in je hoofd,
rillend droom je
dat je slaapt of
sliep je toch,
-zuster, blijf,
mijn buik doet zo raar-
dan draait de kamer,
een golf warme brij
schuimt over mijn jas,
wangen wisselen van kleur,
het is voorbij.
Pendelend tussen de kruisjes
van de kuurkalender…
Verloren
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 91 De kale takken
kijken triest naar hun blaadjes
die gevallen zijn…
Kale Bomen
hartenkreet
3.0 met 2 stemmen 48 kale bomen die nu even
de tijd van het jaar bepalen
zoals ook wij ons eens
door de kleur grijs
of zelfs helemaal zonder
laten achterhalen
ach konden wij
maar net even als zij
ons ieder jaar schijnbaar
eindeloos opnieuw bezinnen
fouten herstellen
en opnieuw beginnen
helaas dit is slechts hen
de meest zuivere
van ziel op deze…
Kanibaal
hartenkreet
3.0 met 5 stemmen 454 Kannibaal eet
vinger kaal
daar komt hij voor
de kannibaal
een vinger
dan de hele hand
lijkt normaal
in dit land
zelfs armen
vreet ze kaal
regerings moraal…
fladder
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 341 de kale stam
een dode twijg
een verstoten zwarte vogel
kijk en zie
hoe het onvervalst
mooi is
de kale stam
een dode twijg
de verstoten zwarte vogel…
kale reis
netgedicht
3.0 met 9 stemmen 1.046 het stalen roofdier
nadert klokvast
zijn schreeuw
wordt opgelost in
een ontspoorde gigue
ik hoor een requiem
in het achteloze fluitsignaal…
KAAL ONTBIJT
snelsonnet
2.0 met 10 stemmen 1.563 Er is weer kilometers dauw getrapt.
En dat was nodig om goed warm te blijven.
Geen verder nieuws waarover ik kan schrijven.
Zo’n doordeweekse zondag? Nooit gesnapt.
Geen snelsonnet dat actueel is, want
ik haal mijn nieuws bij voorkeur uit de krant.…
Niet voor kale mannen
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 254 Altijd denken aan morgen
Tussendoor, denken aan wat
is geweest – zorgen, zorgen
Druk maken om wat je vergat
Altijd net-niet en goed: nooit niet
De kleur van nu is nooit van morgen
Rondom het huilen, verdriet
soms glimlach – zorgen, zorgen
Laat ik nu duidelijk zijn, vooral
Dan rest daar nog een flink streven
Duidelijk helder en nogal
Gooi…