Alle inzendingen over kauw

De kassa-automaat heeft geen gezicht, geen mond die onophoudelijk blijft kauwen, die ongevraagd gaat jij-en en gaat jou-en, en die zich luidkeels tot collega's richt. En die mij dan (wat ik het meest verfoei) geen goede dag wenst, maar volstaat met: doei!…

Guus kreeg het stevig voor zijn oude kiezen Hij was ‘des duivels’ na de nederlaag En Janmaat vat hij nog wel in zijn kraag ‘Ken je niet winnen… ga dan niet verliezen’ Die kaakbewegingen van Ruud bij ‘t kauwen Moet men ook zeker kritisch nabeschouwen…

vruchtvlees vrezend kauwen kaken smakeloos pitten tot puree zonder passie mond half open pruimen lippen ontevree is zij Eva ben ik Adam slangenkuilen om mij heen appelogen lezen leugens wie waarschuwt wie? wie telt voor twee?…

met 'n kudde koeien die kauwen en herkauwen de godganse dag liggend, log lopend het gras tot modderpoel Maasoever platgetreden... Het heden 'cool' zonder fles en glas melk goed voor elk?…

Nee, 'k wil geen borrel en ik kauw geen gumpie: ik ben vandaag gewoon een beetje trumpy.…

't Is vies om op een broodje poep te kauwen!" En zo verzamelt Doekle alle troepen om tegen Ome Wilders 'bah!' te roepen.…

je ligt daar, zij aan zij her en der kauw je na wat je voorgeschoteld werd het rommelt in je onderbuik oprispingen zijn je deel je komt niet uit je woorden er gaat niets aan jou verloren in het voorjaar word je geschoren heb je niets meer te zeggen want je denkt dat je bent bevrijd van gedragen lasten schaapje in de wei wat ben je…

Het is voor mij een hele zware klus Dat stembiljet is langer dan een meter Naast biogas een ware bomenvreter Waar vind ik Henk en waar staat 50Plus Mijn vrouw zegt: “ Nu eerst koffie en geen nood, kauw straks maar verder op je kleurpotlood ”…

alles kunnen ze staven maar ik rijd op een vleeshaak kauw klaver en mompel 'Bewonder de lucide boreling die zich met diatonische zang ijlings aan de navelstreng verhangt' vergeef mij, Spinoza en Heidegger maar ik hoor liever proza van een wauwelende kasseilegger --------------------------------- uit: 'Stil de grain jaune', 1989.…

Moderne baby’s halen graag hun gram, Hun kleine adertjes zijn veel te nauw en Ze spuiten daardoor liever niet: ze kauwen Hun bolletjes - en zingen zacht 'mjam mjam'. Maar dan verheffen junks hun stem aldus: 'Geef hier vervelend kind, die toys ‘r us'!…

Een kauw zag zijn idool en ving speciaal voor haar een dikke spin en zei aan haar: 'Van mij voor jou!' Hij dacht: 'Zo schiet ik in de roos.' Ze reageerde liefdeloos: hij wou een zoen, maar kreeg een snauw. Ze riep: 'k Heb in dat beest geen zin: ik lust alleen een suikerspin!' Ze was een echte zoetekauw.…

In ’t git van het wit verhardt het gebrek zich tot een kauwen op de lege bek: niets wordt zo materie, materiaal. Het maalt zich stuk voor haar, offreert zijn nek en zij verzwijgt het in haar lichaamstaal.…

Hij is alleen, zwart, vreemd zoals de Griek, met zijn gebroken been, die ook de warme kamer met stapelbedden uit zou willen, de lucht in, meisjes zien, nu op het draagbare radiootje naast zijn bed ondraaglijk verre muziek heeft aangezet even meeslepend en kleinerend als het kauw! kauw!…

kleur mij niet rechts schilder mij links aan de zijlijn nu ongevraagde antwoorden aan mij op worden gedwongen kauw ik steevast met links een versgeperste mok kleurt de dag oranje nog net niet rood hoewel de zon mij wekte heeft de wind haar verstopt en laat de bloemen buigen al gaan ze nog net niet door de knieën…

breek licht nee, niet in kleur dat is geweest gewoon in donderstralen kauw dat geluid zo, dat je oren openspringen licht kan binnendringen door het tochtig gat nee, niet dat, wind heeft al te vaak gedwarreld met geur gescharreld die is uitgebeest terug naar het breken, gebroken licht, vertel ons wat me moeten weten of, donderstraal…

het is zo zwaar dat ik het niet over de drempel van mijn lippen krijg "afscheid" weerklinkt in een uithoek van mijn daverend hoofd en beukt zich tegen de moed die het recht houdt mijn tranen kauwen op de grond onder mijn wankele voeten, om dan een braakbal van niets uit te spuwen ik val een laatste maal in haar armen en mijn geheugen…

Zij kan niet meer zingen, dansen genieten van het leven kan niet zuchten, ademen, bijten, kauwen. Ze is alleen nog daar, een flauwe verschijning, van iets dat ooit had moeten ZIJN.…

Kauwen zijn vleugelkunstenaars. Mensen gemotoriseerde apen, die van hoge snelheid houden. Die woorden vleugels geven, en dus brokkenpiloten zijn.…

Lemen hoogbouw in een middeleeuwse stad Gerokte mannen in colbertje kromdolk op de buik zitten op een mat Geweer, losjes over de schouder kauwen ze op blaadjes qat Onverwacht leggen die gedrogeerde Allahkrijsers een stukje wereldhandel plat en wordt de USA met een defensiebegroting van 800 miljard in verlegenheid gebracht…

Haar bekkie klappert en kwijlt als zij tijgert over spriet, dichter bij haar prooi, maar dan verraden door haar zwiepende staart, de kauw plots tergend kraait, gestoord in zijn goot diner, zwart met vleugels wiekt en zo aan haar graaiende klauw ontgaat.…

Een goede haiku is zeldzaam als een witte kauw.…

staart omhoog schonkige lijven rennen lente in de bol (3) kauwen herkauwen loom in het zomerse gras ogen op dromen (4) striemende herfstbui dicht bijeen, kont naar de wind en de kop omlaag…

Herfstdag voel me kijken jouw donkere sneldrijvende wolken ritselende dorre bladeren gedreven in een hoek het oude brood -rest eten geworpen in het vogel voederhuis een brutale zwartgrijze kauw komt vreten en de kleine roodborst bang jouw zwiepende regen wind en herfstnevel vertroebeld mijn kijken.…

Eet en kauw! Één hap en alles is voorbij Een nieuwe wereld ontvouwt zich In je herboren ogen Twijfel overmeestert de ziel Kaken weigeren zich te openen Een traan vormt zich in het oog Jezelf vergeven Eenvoudige opdracht doch moeilijk in uitvoering…

Het is weer zover, ik weet het zeker Ik moet weer gaan terwijl de andere blijven wegrennen voor mijzelf, mijn schaduw, mijn wil het is weer zover is weet het zeker ik ben altijd al zo geweest ik moet scheuren, bijten en kauwen mijn maag vullen en blijven vullen Ik ben anders, anders dan normaal verdoemd om te huilen naar de volle maan…

Goede raad is wijs en duur een uil een kauw een berkeboom voor vogelzang een lieve oom een schuilplaats sieraad der natuur Onwijs is een gemeenteraad barbaars, kortzichtig zoals Leiden die eenzijdig heeft gemeend zonder pardon en zonder lijden twee witte berken, zestig jaar van geven, midden in het leven in één klap te euthaniseren…

wuivende wind zoemzindert traag trillend de tropische trance terug meeuwen miauwen als kirrende kauwen bevlogen hun vloeiende vlucht bijen die brommen met fris gesis en slurpen de bloeiende blommen kakelend kwakende kikkers bekijven, beklijven, als bronstige schapen bulderend donderen de bolders rotsig ribbelend bergaf…

Ik kauw me ziek om te verteren.…

Soms ben ik breder dan het probleem 'zijn' mijn naam alleen al is lichtvaardig langer dan enige belichaming waarvan akte 'te zijn of niet te zijn' het futiele buigen het niet zijn is geen optie dan ben ik het werkwoord 'buigende' mijn voorhoofd zwellende en soms eet ik meer op dan het woord lang is maar nog eens kauwen want met…

de geit is de laatste tijd nogal bokkig het lam is vrij groot geschapen maar de kat heeft een vrij kleine poes op het erf loopt een kauw met kraaienpootjes en gisteren was het konijn het haasje de hen is altijd haantje de voorste en de haan is er altijd als de kippen bij de merrie kreeg vandaag een hengst van…