inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 57.057):

Zijn

Zij wachtte op stilte voor de storm
Op engelen die schreeuwden
Op bloed dat vloeide
Op nagels in haar huid.


Zij wachtte tot zij onzichtbaar werd
Totdat haar spiegelbeeld uiteenviel
Totdat haar jaren waren geteld.


Zij kan niet meer zingen,
dansen
genieten
van het leven


kan niet zuchten,
ademen,
bijten,
kauwen.


Ze is alleen nog daar,
een flauwe verschijning,
van iets dat ooit had moeten ZIJN.

Schrijver: Amber Vermeulen, 18 september 2015


Geplaatst in de categorie: eenzaamheid

3.0 met 5 stemmen aantal keer bekeken 207

Er zijn 3 reacties op deze inzending:

Naam:
K.Bladzij
Datum:
24 september 2015
Ergo: met wachten gaat je beurt voorbij.
Tenzij iemand zegt dat je moet opletten.
Soms even een andere toon aanslaan in poëzij...
Naam:
geeraardt
Datum:
20 september 2015
Indringend.
Naam:
Rob Hageman
Datum:
19 september 2015
Email:
rohabvgmail.com
prachtig, het mooiste wat ik tot nu toe op gedichten.nl heb gelezen

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)