Alle inzendingen over kelder

voor een enkele herinnering het hele huis overhoop gehaald van zolder tot kelder doorzocht maar helaas niets gevonden een vergeefse zoektocht naar die ene foto in ouderwets zwart/wit van jonge mensen in tegenlicht daarom dit versje geschreven als substituut voor het kiekje dat verloren ging maar had kunnen getuigen van geluk van…

ze straalde als de zon toen ik haar voor het eerst ontmoette en in haar omhelzing smolt ik als een sneeuwpop wellicht een tikkeltje jaloers wat al te bang dat zij mij zou bedriegen - maar ik wil haar echt met niemand delen - heb ik haar in de kelder opgesloten daar werd ze bleek en trillerig van en later zwart en zo onsamenhangend nu weigert…

Mark Rutte laat voorlopig op zich wachten Hij zit nog bij Jort Kelder in de boot Of op Ibiza met een blonde stoot Als kiezer krijg je zo van die gedachten  Hij wordt gedemonteerd en gereset En binnenkort weer in elkaar gezet.…

ben je uitgevlogen ons voorgegaan wellicht van hier waar je sinds ‘56 woonde ging je over in ’t licht nooit meer Maison Kelder gebakjes eten, met jouw verjaardag voor ’t Nieuwe Jaar zal de stilte ooit gaan wennen al voelt ’t voor nu wel heel erg raar…

voor Amanda meneer Houtebeen rakelt het kind weer op dat tussen poes en hond en vreemde eenden bladeren naar beneden laat dwarrelen als vogelveertjes die zij volgt tot in de kelder van haar diepte om daar het geelste geel te vinden heel zachtjes tilt zij die warmte tussen ranke handen omhoog zo wordt zij 't maan-meisje dat probeert…

In kelders huist het ongewervelde en draait en draait zijn blinde cirkelgang. ------------------------- uit: 'Boze wolven', 2002.…

Afgebroken tot In 't diepste Fundament werd ik In in de kelder Van het UCP-gebouw Weer opgebouwd Daar, in de onderste Verdieping van psychiatrie Werd ik weer op mijn Beide benen gezet bij Arbeidstherapie - Mozaïek, icoon Ik maakte het bij Jullie doodgewoon En was er blij mee Dat mijn leven bij Jullie en ook door jullie…

In de kelder zijn er de gevaren: hier ligt een roestende nagel, daar de dode hertog in zijn graf. Daarboven wieken zwermen helicopters, ratten vreten aangezichten op. Eindspel. De aarde ploft en spuwt verbrande korst. Wij duiden alles aan, maar niemand wil nog mensen lezen. Natte wensen druipen smekend van de muren af.…

bruine bonen, appelmoes augurken, glashelder als soldaten in ‘t gelid op schappen in de kelder daar kan geen koelkast tegenop zegt zij, moderndoenerij kaas en boter liggen netjes tussen noten en kandij ze kan niet wennen aan gerief eigenlijk ben ik nieuwerwets zegt ze opeens heel fijntjes want groene stroom, da’s klets…

Nu dat jouw mond, mijn innerlijke rust zoent en gitaarmuziek rond jouw boezem klinkt speel ik stilte aan oevers van jouw verleden in de diepe kelders van jouw geweten slenter ik door al lang vergeten steden met een zwijgend hart onder mijn leden nu dat jouw ziel, mijn nachten waakzaam houdt is de stilte heel verdraagzaam…

Blauw repeteert stilte over golven van zee vrij naar zin van leven in jouw brief groeien huizen naar ruimte omgeving stelt zich voor aan bomen, tuinen, leegte beweging neemt niets terug in kamers, zolders, kelders op een droomminuut afstand ligt een boot op bodemloos water te wachten op jouw nieuwe droom.…

het versgebakken tarwe begeurt de rustig koele kelder die blij verwacht de vruchten van het land die arbeid van hun hand met pinksteren oogsten ze al: de belofte van hun lente-akker garen het kindergelach en merries worden door hengsten befloten tot deze meidag is weggegraasd en stil valt de nacht als zachte regen ze moeten slapen want…

In de kelder van mijn herinnering slapen geesten in een grijze droom Soms gewekt dwalen ze geluidloos door mijn kamers zwerven rond als plaatjes uit een versleten prentenboek Verscholen achter mijn ogen tonen ze ongekleurd beelden uit het verleden Miljoenen korte flitsen door mijn geesten voor altijd vastgelegd vormen samen de ongecensureerde…

nee, wij zijn niet gauw content, nee maar dit gaat echt te ver dit is geen bezoek meer, veeleer een invasie een klopjacht op een verslapte spier die hier al wekenlang bloot ligt te kloppen en krimpt wanneer er op koude tegels wordt gedanst door zogenaamde derden tijd dat jullie opkrassen, kortom dat jullie je plaats kennen in de kelders van…

het uitzicht oogt hemel blauw in wolkfestijn de tuin kleurt meerjarig rood in winterse borders het huis is warm en licht door de lach in je ogen maar de kelder is gesloten met stenen uit verleden de specie brokkelt in een nieuwe wind we hebben alles open gebroken zonder fundamenten te slopen toch zal het nog jaren…

wij kwamen aan de deur in opengaan begane grond huis met zoveel kamers de kelders wilden we niet weten vergeten wat daar zo lang opgeslagen lag maar koude tocht trok door het trapgat snel naar boven langs warmte die samenzijn beloofde we hebben ze ontdekt de ramen gingen open van kamers die in in thuiskomen geloofden…

Daal af de kelders van uw zonden. Vind daar uw beste rode wijn.…

Een beeldschoon schilderij van Waterhouse is opgedoekt Het museale stuk verdween, het werk moest naar de kelder MeToo-druk, zo erkent curator Clare, dat is wel helder Maar heeft ze met haar anti-bloot-gedrag succes geboekt? Waar schone nimfen jarenlang bewondering ontvingen Daar laat het woedend volk, die Clare een toontje lager zingen.…

Haar geborstelde haar ligt op de trap, in de kelder haar trouwring, op zolder een eierstok. Het raam kruist de deur, mijn kaars brandt haar haar, de tocht doet me stikken. Weer een gedroomde wandeling achter de rug, zicht op bloemen, droog in een vaas. Ze is weg.…

trillende handen Van een verlopen artiest De woorden Rollend over het papier Beschreven niks Dan pure waanzin Geen ballade Was wellicht beter Maar ijdel als de sterren staan Gaf ik de opdracht voor mijn eer Inktzwarte letters Vingen mijn ziel Als een gekooide tijger Langzaam brekend in gevangenschap Mijn ballade Verdween in de kelders…

In ‘t pakhuis van Sint staan van kelder tot dak de Pieten met schaar, stift en plakband paraat en bouwen de hoogste kadostalagmiet. De Sint ziet het aan met gelaten gelaat. Met jarenlang pietdebat in het verschiet houdt hij onverklaarbaar genoeg zijn gemak. Het is of die knar van commotie geniet.…

verborgen in cellen diep in ons brein wachten oude ontembare herinneringen op nieuwe kansen de heimelijk stekende bij ratelende cicades een fladderende nachtvlinder die het licht zoekt maar naar duisternis verlangt gezeefd en opgeslagen in diepe kasten op zolders in kelders de onuitwisbare bron van wie we zijn levendig verwarmd…

aan haar vinger waarvan de nagel nog nooit gebroken, een bonkige robijn dieprood geflonker voor het hart dat van hebben houdt ligt er op de plank geen brood geen vlees noch vis koel naast de verlopen jammerpotten en zo kil in huis nu de laatste kolen weggeteerd de kelder nog het leegst ze lacht naar de mensen droog, fortuin heeft ze…

Het SP-raadslid Pascal Smit heeft op Facebook een oproep gedaan om Jort Kelder te vermoorden. Mark Rutte dreigde hij met een mes iets aan te doen. Hij is inmiddels uit de politiek gegaan.…

daag me niet uit trek engelen uit mijn aderen en lieve woordjes uit mijn mond kijk in mystieke kelders en bezoek de rommelzolder opgeruimd maar niet zo leeg als het hoofd van een Boeddhist daag me niet uit laat de engelen zingen en stoor ze niet…

eerst siert hij in beschuiten gebak dat in roze of blauw de geboorte kondigt van het nieuwe leven dat harten stromen doet later boezemt hij in schuur of kelder zich warm nestelend tot angst en afkeer als hij honger stillend ons de stuipen jaagt nu trippelt hij driftig heen en weer muis aan muis gevangen in knuis en kolenschop…

Hij hield lezingen, gaf interviews, lichtte zijn bevindingen uitvoerig toe, en alle mensen schudden hun hoofd van verbazing - maar ze haalden ook opgelucht adem, want zij bestonden nog wel, en achter hun deuren, tussen hun jassen, in hun kelders omhelsden zij elkaar, in het donker, prooien van eenzame begeerte. ----------------------…

Hij heeft ze zien komen in zwakte van zijn dromen de demonen en de spoken uit kelders en spelonken de ijle lucht wordt ouder gesloopt is nu de brug in zijn ogen spiegelt leven een rugzak op zijn rug hij voelt zich niet bedrogen de zombies ruiken bloed hij is een held op sokken vakantie doet hem goed hij heeft niet veel te mokken…

Zo de eeuwigheid in worden gewandeld met gratie van een moederlijke majesteit door de dood terug naar koningin gekanteld een slot op de kelder van alles toch bevrijd Elke trede naar beneden is een opgaan weg van het voltooid verleden sober zijn de laatste schreden geflankeerd door dochters traan Een volk draagt een passie thuis…

Als dat nou eens zou werken, dan zou ik vaak half functioneren, en de pijnlijke helft voorgoed in de kelder parkeren. Beter half prettig dan heel verpletterd, het is alsof mijn lijf tegen een rots is gekletterd. Dat splitsen wil maar niet lukken, wat ik ook probeer, ik blijf oefenen, misschien lukt het een keer.…