Alle inzendingen over kelder

Lief, die vast zit in de kelder met de lange bang- e gangen, die leiden naar ellende, doodverlangen, enge cirkelbewegingen en schijnbare rust die als je beter kijkt verschrikkelijk is, kom! ik neem je mee, en buiten stappen we in een arreslee en schieten we er vandoor.…

Ik zond jou een gelukstelegram terwijl ik in de kamers van mijn kelder op zoek ging naar aanwijzingen in bruine houten kisten die ma- teriaal zoals poppen, plastic huizen en een kindertelefoon bevatten, maar niks werd dui- delijk dan dat we moesten stoppen met graven en opnieuw beginnen, met een schone lei en dan kijken waar we zouden gaan…

Er zijn beeldhouwers die herinneringen hakken uit wind en heimwee omdat het trauma probeert te ontsnappen en grafdelvers ongeschonden met het gelaat in de wind die dromen laten ontglippen in zwijgen zonder horizon er zijn steeds grenzen te verkennen maar jouw zielsverwantschap raakt mij tot in de kelders van mijn hart.…

voor even thuis op slot de ophaalbrug ging weer omhoog ik was kapot dwaalde hoog langs de kantelen torende in uitzicht op zovelen maar mijn hart ging naar de krochten stille kelders waar om leven werd gevochten vastgekluisterd aan de muren die hun zonden in zwarte schimmels spochtten toortste in verlichten bracht wat sprankjes…

speel met bliksem kick op de donder wij klimmen op maar het stopt op zolder de kelder in me kop het huis gaat op slot de ramen slaan dicht het is een wonder eindelijk een nieuw gezicht…

Is dit de volksreactie op graaiflatie, Of kelderen de normen van de natie? De zelfscan heeft zijn langste tijd gehad. De maat is vol en wordt nog altijd voller, het woord van ‘t jaar wordt denk ik ‘vakkenroller’.…

De kerkklokken zongen helder het lied van onschuld, heiligheid pastoor een niet-zo-stille kracht doem en donder naar de kelder vergeving slechts een kleinigheid snel naar de kroeg, waar 't pintje wacht.…

Het plankje om de kelder te maskeren Een zakdoek die een niesbuitje voorkwam Of een kastanjeboom in Amsterdam Als oorlogshelden moeten we hen eren Onthouden we alleen dit kleine leed Omdat geen hond meer iets van oorlog weet?…

Vervlogen is mijn hoop, een verlangen naar nieuw maakt zich van me meester, nieuw ruikend materiaal, zo nieuw dat je nog net geen prijskaartje eraan ziet hangen, maar die kans is met het kelderen van de beurzen, vervlogen, net als mijn hoop!…

En alle noodklokken worden geluid Komt Floortje ongedeerd de kelder uit?…

Hulpverleners Buitelen over Elkaar heen Om ouders Die van elkaar Af willen Te ondersteunen In de heftigheid Van de vechtscheiding Waarin ze zijn Verwikkeld - Ieder in zijn eigen Tunnel, met de Beste bedoelingen Maar het totaalplaatje Al lang niet meer Overziend Niet beseffend dat Papa en de jongens Buiten de…

Toon moed, toon een VOC-men- taliteit en verban dit op zich niet onverdienstelijk schilderij naar de kelder. Niet totaal. Zo streng willen we niet zijn. We stellen voor om autochtonen op aanvraag elke vrijdag tot de kelder toe te laten.’…

En daarom is hij als een kind zo blij: In Oostenrijk kwam net een kelder vrij.…

Voor mij is het een kelder waar ik me kan verschuilen, me in het donker mag vergissen en waar ik mezelf wijs kan maken Dat het zo slecht niet gaat.…

Gelukkig is de pot vis in mijn kelder (Een fles met zure haring) nog wel helder.…

Om al het aardse lijden te vermijden, Sloot ik me liever van de wereld af, Met geitemelk, wat sla en wijnkaraf, Verbeidde ik bedaard het eind der tijden. Er kwam al snel een einde aan mijn nood, Want onverwijld verveelde ik me dood.…

Het lijkt haast wel een algemeen gebruik Om babies bij je dochter te verwekken In ieder land zijn er perverse gekken En kelders met een sluw verborgen luik Kind heeft haar zusje op de wereld neergezet; Soms ligt er écht een krokodil onder het bed.…

Haast iedereen heeft voorproefjes gehad Marijnissen, De New York Times, Jort Kelder Ik moet straks in de rij, het beeld is helder; In mij en in mijn status zit de klad Ik dacht nog, heel misschien het échte werk ..Maar zelfs geen invitatie voor de Kerk.…

Ingepakt en wel ligt hij weer zonder verlichting pronkbaar in de kelder te wachten op het volgend jaar! Alsof hij er nooit stond.…

De gloed van verlangen over mijn huid De zucht om de weergevonden rust De glimlach die alle kelders sluit De kus die alle draken sust…

Gillend waaien laatste flarden stilte uit het haar van de nacht, terwijl in diepe kelders bleke angst een veilig heenkomen zoekt.…

Nu dat jouw mond mijn innerlijke rust zoent en gitaarmuziek rond jouw boezem klinkt speel ik stilte aan oevers van jouw verleden in de diepe kelders van jouw geweten slenter ik door al lang vergeten steden met een zwijgend hart onder mijn leden. *…

Hoe het ook is of wezen zal maak het verschil met een warme wil Hoe je leven verloopt laat het niet gebeuren leven zonder kleuren schenk iedereen hoop Jij kunt het verschil maken maak beslagen ramen helder op het werk of in zaken van zolder tot kelder maak het verschil…

Een opgeruimde kast en kelder brengt ruimte in het hoofd en hart maakt gedachten helder geeft een nieuwe start Kijk naar het oude land met nieuwe ogen het landschap verandert van gezicht ogen die de kwaliteit verhogen alles verandert door het licht…

je ogen zijn zo donker en zo helder met je uitstraling heb je mij geraakt toen je zat daar veilig in die kelder die jouw papa voor jullie had gemaakt er is veel wat ik aan jou zou willen vragen willen weten - zit nu eenmaal in mijn aard want ondanks.... begint het mij nog niet te dagen dus vertel me: is dit het allemaal wel waard…

In kelders en in kerken kan je nog schuilen voor die zon; maar toch moet je lachen en dromen, ook nu, ook nu!…

ik kende iemand met een spiegel in de gang verzen vol handschrift bewoonden zijn huis hij groette mij heel even als nieuwkomer in de wijk maar ik bestond teveel uit kelders en ondergronds was mijn labyrint niets waard na dit alles zoek ik een schuilplaats met de oren dicht en graaf mijn eigen houten diepte…

Beneden in de kelder, om de hoek en uit het zicht, staat een deur met venster die vroeger boven toegang verleende. Nu, in het duister, staande tegen een grijze muur, staat hij doelloos de doorgang naar niets te versperren. Maar, zolang de tijd, zolang de hoop, ééns weer door opening ruimten te ontsluiten.…

met zachte gebaren wilde ze de betekenis van zijn woorden weren maar het gif was niet te keren ze zocht de weg in het duister en nu ze in de kelder zit ruikt ze de verrotte geur ze hoort een wolf huilen steeds dezelfde zijn achter dezelfde tralies hoe komt hij tot bedaren hoe komt zij van haar plaats?…

nog kiert alles in het huis met zoveel deuren kamers hebben geuren de ramen kleuren in een zon die is geweest je drempelt nog na vele levens gooi met mij de ramen open van ons huis in veel beloven kom maar thuis de tocht is weg je stappen in de kelder hebben wij na winter weer in lentes bloeien omgezet…