Alle inzendingen over kennen

ik heb je altijd al gevoeld als vluchtige kleur in plotseling ontmoeten een surprise uit onverwachte bronnen die hun natuurlijke liefde aan de wereld belangeloos schonken als surplus van leven pas later heb jij gezicht gekregen in volwassen nuancering van meegekregen talenten op jouw plaats in het bestaan daar is de lach…

Gij zult mij allen, allen kennen, maar 'k zal voor allen duister zijn; want slechts wie 'k van mijn spot zal schennen zal lichtend van mijn luister zijn. Slechts wie na de eêlste weelde-spijzen zal hongren naar mijn schampre smaad, draagt eens vóór 't aangezicht der wijzen de plooi der wijsheid in 't gelaat.…

dit universum is niet groot amper meer dan ik bij mij draag vreemd was het mijzelf niet te kennen geenszins het is enorm veel meer dan jou is aan te zien…

vertel me het ik wil je kennen ik zal naar je luisteren je hoeft je niet te schamen ik ben er voor je ik hou van je.…

ik kan mezelf zo voor de gek houden ik denk dat ik mezelf door heb.. maar dat heb ik niet.. ik voel me nep. en ik doe mezelf maar ook anderen pijn en verdriet. hoe moet ik nou verder. hoe kom ik er achter wat ik echt wil? hoe kom ik er achter wat ik echt voel? ik ben en blijf stil.…

Hij zegt of hij ernstig is, als iemand aan wie voor altijd is verdwenen, of niet ernstig is te laten willen door wie het meest dichtbij is, nu en steeds weer, als hij jong is of oud is. Niemand zegt: 'Dat is niet makkelijk.' Het is duidelijk dat hij dit niet zomaar zegt. Hij neemt een bad, droogt zich af, zegt niet doen wat hij eerder…

Wie leest nog de oude woorden in steen gegrift? Wie ziet nog de wonderen van het leven? Wie weet nog dat leven meer is dan ademen, denken, doen. Leven is liefhebben, leven is leven. Wie kent nog de oude goden, machtiger dan woede? Wie kent nog zichzelf?…

Had ik je niet gekend, was roekeloos aan jou voorbijgegaan. Niet bekend met betekenis, mijn liefde. Deze botsing van het hart escaleerde veroverde als een storm de gevoelens. Bestuurder van hier boven, please neem nauwkeurig de controle... alsof hij deze wereld niet gemaakt had zonder jouw langst mijn hart te sturen. Weet niet wat mijn…

dat jij mij zult weten dat jij mij zult horen dat jij mij zult zien in ononderbroken ruisen van regen en wind in de groene sporen tussen het grind in golvende lijnen van een satijnen lint maar bovenal mijn liefste mijn dat jij mij zult ruiken in de purperwitte bloesem van magnoliastruiken…

Blikken, van begrip en medelijden konden mensen ons maar leren kennen wat 't is wat ze zoal allemaal zeiden hoop dat de wereld daar eens aan zal wennen!…

Ik ben al bijna dood, en ik zal nooit aan mensen wennen; zo meen ik ook geen ogenblik je werkelijk te kennen, maar soms, tezamen in het huis en in één bed tezamen, met het behoedzame geruis van regen langs de ramen, heb ik wel eens een kort moment gedacht dat ik doorgrondde hoe ondoorgrondelijk je bent, en dat al veel gevonden. ---…

Een mens is een waarneming. Niet tastbaar, enkel klank en beweging van daarnet. Een stem, een voetstap, de wijze waarop het haar naar achteren wordt geschud. Herkend en voorbij. Een brief. Gisteren gepost, vandaag bezorgd. Daartussen kan heel wat gebeurd zijn. ---------------------------------- uit: 'Krullen van jezelf', 2001.…

afbranden gebeurt natuurlijk kleef- letters blijven beter niet te schrijven nagelaten resten vraag me niet waarom een streepje voor een streepje tegen dan ga ik onbedoeld om mezelf verlegen letterlijk begrepen uitgedrukt en as en als stellen zich niet voor waaien in een storm verwaaide feiten af- danken geldt…

Alles went, Zelfs consequent. Door je zo op te stellen Heb je het zelf voor het vertellen In je eigen tent. Maar je bent pas echt consequent Als je ook jezelf kent.…

Ik ken je naam Zie je gezicht Je korte pogingen Beschrijven wat je aan ’t doen bent Ken ik je nu? Peil ik je diepte? Voel ik wie je bent diep van binnen? Deel je jouw hart en alles wat er leeft? Ik ken je naam en herken je gezicht Dat is slechts mijn zicht op jou Boven, achter een scherm Heb ik duizenden vrienden Beneden, in de woonkamer…

Soms ben ik zo verdomd alleen dan doet m`n hart zo`n zeer vraag ik me af, wat doe ik hier en wil ik het niet meer niet meer leven, niet meer zijn geen verdriet meer en geen pijn maak ik een foto van mezelf zo stralend en zo blij wil ik worden herinnerd maar niemand kende mij...…

Je bent alleen met wat je weet. Je kent je hoofd van binnenuit, voelt hoe het hart vergeefser reikt naar wie voorgoed erbuiten blijft, hoort dat de stem geleidelijk verstomt je schrijft nog tegen het vergeten in, verwoed, met inkt die uit je aderen druipt tot adem stokt, ook voor je zelf de schedel sluit. ------------------------------…

Op zoek naar wat haar raakt Ze zegt dat je mooie dingen maakt Je wilt begrijpen waarom het niet lukt Onder een complex gebukt Van een donker verleden In je gedichten vermeden Ze blijft vragen om meer gedichten Het doet haar ziel oplichten Is wat zij mij zegt Ze is aan mijn woorden gehecht Dan zie je haar in beeld met een ander Je zegt jezelf…

vraag ik mijzelf liefste wat doen we vandaag als de gordijnen opengaan klinkt er muziek van verpozingsaard dat ik van pure denkkracht braken wou de weg naar mijn bedluchtgemoed slaap ik in als het meisje uit het sprookje met de beren slaap ik in jouw niet schone bed dat hevig naar jou ruikt wat gek is want zo goed ken ik je niet maar…

Kiest massaal een galgenmaal gevoerd door het utopisch kennen en kunnen menigmaal gezegd meester loyaal aan knecht kennen en kunnen maar weten meesters worden generaal kiezers geknecht.…

mekaar niet te kennen, Voor je tot een relatie overgaat.…

Niet omdat je de mooiste ogen hebt dat is het niet voor mij Je laat mezelf kennen Door je liefde word ik blij Niet omdat je de zachtste haren hebt dat is het niet voor mij Je laat mezelf kennen Door de woorden die je zei Niet omdat je de mooiste glimlach hebt dat is het niet voor mij Je laat mezelf kennen De reden?…

Kennen de vrouwen samen het geheim van de onsterfelijkheid?...…

Je moet het smachten kennen om mijn lijden, mij -- echt te begrijpen.…

Wij kennen het gemis niet, van kinderen die nooit werden geboren. Wij kennen de spijt niet, van mensen die nooit hebben bestaan. Wij missen ongeboren geliefden niet, voor hen janken we geen traan. We voelen troosteloos verdriet, wanneer mensen ons ontvallen. We kennen de felle pijn, wanneer een geliefde ons verlaat.…

op zoek naar mezelf leer ik voortdurend anderen kennen!…

Je leert wat wegen kennen – en wat gewoonten.…

Ik leerde je kennen Zonder je te kennen Ik leerde wat liefde is Zonder te weten wat liefde is Ik wil deel uitmaken van je leven Zonder te weten hoe ik moet leven Ik wil je alles geven Zonder te weten wat ik moet geven Ik wil alles met je delen zonder te weten wat ik moet delen Ik wil alles voor je betekenen zonder te weten wat ik…

Dat lied van Henk & Henk was clip en klaar, Want wie zou immers Sinterklaas niet kennen? Soms aan de drank, soms bezig te ontwennen, Maar altijd welkom, niemand had bezwaar. Straks zien we Sint en zingen blij een lied, Maar Schoorsteen Piet? Die kennen we nog niet.…

Wanneer mensen U menen te kennen, kennen ze zichzelf niet.…