Alle inzendingen over kind oorlog verdriet

Als een kind met open ogen staarde ik over zee waarboven meeuwen dartel vlogen en buitelden naar benee Schitterlichtjes in het water bruisen uiteen op het strand waar golfjes kabbelend terugstromen van het geribbelde zand Schepen lichten op aan de evenaar in een stralend zonlicht verschijnen ze groeien van een vaag silhouet tot een beeld…

Een bolle roze wolk spatte uiteen in duizend tranen. Alle tranen bij elkaar vormden jaar na jaar een stil gedragen reservoir. Later in de tijd Verdampten alle duizend tranen tot een nieuwe roze wolk die mij soms opzoekt in de nacht. Diffuus ben jij daarin aanwezig zie ik je lach en ruik je huid In al je schoonheid kom je nader tot ik…

en ziel als een boom Vernietigde je leven en toekomst droom Je mocht niet langer bij ons meer zijn Het afscheid deed zo verschrikkelijk pijn Wij missen je hier elk moment van de dag Maar hopen dat je daar geluk vinden mag Eens komt de tijd van onze verbintenis We beseffen dat alles vergankelijk is Dus tot ziens in 't hiernamaals, mijn kind…

Hoe moet ik uitleggen dat op een roze kussentje met vier roze kwasten in ieder interieur ieder konijnenhok voor mensen tussen oude meubelen en tussen nieuwe meubelen achter de tralies van ramen en deuren een hondachtige zit en groeit en meegroeit met behagen en zekerheden met het wel geloven en vergeten wachtend vadsig wachtend tot ze zo…

Jezus kijkt er dwars doorheen gunt ze de openheid van een kind. Maar eerst moeten ze de armen los gooien de handen open doen. Zich vooral kleinmaken bukken en dan misschien! Kunnen ze dat kind bij Jezus zien.…

Ik was aan het spelen toen Jezus mij riep. Hij stond met wat mensen te praten. Hij zette mij midden in de kring, eerst had ik niets in de gaten maar toen Hij tegen volwassenen zei dat zij moesten worden als wij keek ik omhoog en zag ik verbaasd dat lieve gezicht van Jezus. Zijn hand op mijn schouder Zijn stem zo dichtbij. Hij boog zich…

Jij latent aanwezig kind in mij. Verrassend kom ik je steeds tegen. In stemmingen soms boos, soms blij. Al lang op leeftijd toch puberaal verlegen. Vaak ben je zo afwezig en zo stil dan denk ik waar is het kind in mij gebleven. Ik snap het best dat je eruit wil maar toch blijf nog maar even.…

Elke morgen hoor ik hen weer met hun hoge stemmetjes, hun klaterende lach; ze maken mijn ziel weer jong - halen me uit de sporen vanzelfsprekendheid en tille me op tot hun hoogte: dicht bij de aarde kijkend naar omhoog.…

optimisme lieve kind is waar je kracht en steun in vindt bij alles wat soms tegen zit heb je dat dan even niet stuur je je zelf met een kluitje in het riet hoop ik voor jou dat je dan heel snel merkt dat optimisme echt werkt wil ik je dit mee geven sta positief in het leven zonder stress angst en beven pas dàn kun je je grenzen verleggen…

jij bent mijn gevoel Jij bent waarom ik adem jij bent mijn doel Jij bent het mooiste wat me is overkomen Jij bent waarover ik wil dromen Jij bent voor altijd in mijn hart en in mijn gedachten Jij kan met een lach alle pijn verzachten Jij bent het allerliefste mooier dan zon en frisser dan wind Ik hou zoveel van jou jij bent mijn KIND…

nee hoor kind, ga jij maar lekker en je wordt beloond met een zoen Als ze later dan zelf kinderen hebben vragen ze : mam hoe heb jij dat gedaan je vertelt ze over hun kinderjaren en voelt het prikken, die ene kleine traan.…

ze kijkt naar het kind ziet de man die zoekt naar antwoorden roept om aandacht en vraagt om liefde de man zegt niets het kind speelt zij gimlacht kust hem teder…

Wat zijn jullie allemaal weer Anders, mooi Vrij onbevangen, onwetend, fijn bol of iel, Maar allemaal puur Kind zoals een kind moet zijn.…

Een kind dat geen kind kan zijn vernederd en verlaagd. Een kind dat geen kind mag zijn heeft nergens om gevraagd. Een kind dat geen kind durft te zijn zich volwassen moet gedragen. Hoeveel kan een kind op de jonge schouders dragen. Een kind dat gewoon kind wil zijn ondanks tegenslag en pijn.…

niet weten wat je nu weet Even de wereld vergeten Weer even onbekommerd spelen Verbaasd zijn over een vliegje Staren naar buitelende vlinder Zomaar lekker buiten geen vader, geen moeder Lekker onbekommerd spelen Rennen, klimmen in een plas water spelen Niet nadenken, gewoon samen met je ikje Heerlijk lijkt me dat Terug naar het onbekommerd kind…

vertel me maar hoe zeer het doet hoe bang je bent en hoe je denkt dat alles nooit meer goed zal komen kom maar dichtbij me ik pak je vast en hou je stevig bij me zodat je niet meer vallen kunt heel even op me leunen huil nu maar uit ik blijf vanavond bij je ga zomaar niet weer weg zolang je wilt ben ik nog hier tot je jezelf weer…

kind.…

regeert de leugen wroet zich in het kindergeheugen ze worden voorgelogen en bedrogen gelukkig ben ik altijd een beetje zo’n kind van vroeger gebleven dat zo af en toe nog in zijn leven een nieuwe waarheid vind*…

Ze zei dat ze geen kind meer is.…

Telkens als jij er bent, voel ik geluk, dan ben ik zo dankbaar, voor jou, het Kind in mij.…

In het betoverd bos Slapen de kindren, Zacht valt de vrucht op ’t mos, Om niet te hindren; Ver over stad en land Zwijgen hun stemmen, Ach, en geen kleine hand, Die wij omklemmen; Had ik een reine mond, Waren mijn vlekken Bloed uit een edele wond, IK zou ze wekken.…

als zij kind had kunnen zijn een kind met gestipte rode vleugels draagster van een zeemeerminnenstaart een bakster van een zandtaart met een kopje luchtige thee als zij kind had kunnen zijn in een volwassen vrouwenleven niet verkleurd als herfst of winterkaal geplukt te kunnen slapen zonder het wakend oog in haar linker zij als…

Voor mijn kinderen: Zie mij staan, Ik sta boven op de duinen Op de koppen van de golven Kan ik mijn gedachten ruimen Maar raak door wind bedolven De harde wind en prachtige regen Doen me beseffen dat ik leef Ik kom een paar mooie ogen tegen En ’t is geluk wat ik beleef Langzaam voel ik zand tussen mijn tenen We kloppen onze schoenen…

Het onbevangen kind Voor wie alles pas begint Die leeft in het moment En de gevaren nog niet kent Het kind dat nog niets weet Niets van het wereldleed Daar wil ik soms naar terug Even heen en weer heel vlug Het kind dat overal slaapt Zich overal aan vergaapt Het kind nog zonder mening En zonder dure lening Het kind dat nog niets weet…

D’r zit een kind in mij Kind dat wil spelen Van vroeg tot laat Vol energie, vrij van blokkades D’r zit een kind in mij Kind dat wil fantaseren Dat het niet zal vervelen Steeds te proberen Om lucht groen te laten zijn Vol magie, vrij van façades D’r zit een kind in mij Kind met behoeftes Kind met verlangens Bang, kwetsbaar en klein…

Ik zag een kind spelen in de zon! Het keek zo blij, van zorgen vrij... De ogen straalden het was verdiept in het spel. En wenste de tijd terug, dat ik weer zou zijn zo blij als dit kind.…

Ik wil oprecht danken voor elke ontvangen dag Loop door het leven met een stralende glimlach. Vaak voel ik me een kleutertje, speels en naief Ik bemin het leven, heb het echt lief! Gezond mogen ronddartelen, rijkelijk Genieten van elk minuutje, zo hoort het feitelijk. Vader, dank om al die pracht en kracht De natuur, de liefde, vriendschappen…

Soms woon je hier en soms daar, Kinderen vinden dat misschien raar. Maar jij hebt twee huizen waar jij in woont, En dat is niet waar ieder kind van droomt. Maar laat je niet klein krijgen, Want papa en mama zullen met jou samen blijven, Een halve week hier en een halve week daar, Dat kan heel fijn zijn, en helemaal niet raar.…

We denken hetzelfde. We praten hetzelfde. we lopen hetzelfde. We eten hetzelfde. We poepen hetzelfde. We plassen hetzelfde. We worden gewassen. We worden aangekleed. Jij bent een Ik honderd en een.…

Het kind komt als vanzelf tevoorschijn opgeroepen door een eenheid waarvan ik het bestaan slechts mocht hopen het neemt ons mee naar waar wij weten de komende en de gaande de krulletjes moeten nog geboren worden is de wens van de gedachte zelfs als ik dood ben zie ik nog de blauwe lucht in lachende drentelpasjes loopt het verleden…