Alle inzendingen over kinderdroom

elf lentes telde de blonde fee in de carnavals optocht vrolijk dansend over het schoolplein zoekend naar bevestiging van wat liefde heet, werd haar onschuld verdonkeremaant bleken dekens over 't hoofd geen veiligheid te garanderen wreed beroofd van ongeboren kinderdromen kleurt haar bemantelde glimlach onzichtbaar grijs, zichzelf…

Ik zou nog wel eens even dat kind willen zijn dat nooit in mij helemaal is verdwenen leven zonder zorgen dat langs het strand liep, luisterde naar de golven waar ze haar kinderdromen aan vertelde en haar verlangen. Fietsen door de bossen met haar neus in de wind, weer even voelen hoe het toen was dat vrolijke kind.…

ik wankel naar de kant waar een schaduw mijn angst aanschouwt langs huizen en bomen langs het parkje in mijn kinderdromen waar ik een eerste kus achterliet, ergens tussen het kastanjebruin van bijtjes en wat bloemen en onvolwassen zomerogen ik vond er de geur van kersenrode beloftes en slungelende lippenliefde onder de krullende…

ledenpop Och trieste onzekerheid Voor de komende tijd vol donkere majesteit Kom laat ons strijdbaar zijn van zinnen In ‘t loodzware duister covid 19 overwinnen Noch weerloos noch kwijnend in minnen Het hart onbezwaard door ‘t geestelijk zwaard Volgen we de ruiter op het witte galopperende paard Ontkomen uit ‘t gevaar van angstige kinderdromen…

(over mijn oma) in jouw boezelaar schuilen nog mijn kinderdromen waar je ooit geboren was een eiland, dat verenigd werd met vaste wal bezongen als een scheepje dat zijn koers bepaalde helder, langs de levenslijnen van jouw oude dag “schipper ik zie de vlaggetjes waaien” zingt nog in mijn hart, verankert als een beeld dat bloemen…

naar school toe gaan en naar werk toe te rijden ‘een nieuwe lente, een nieuw geluid’… Om een begin aan een leven te geven; Verschoot Gorter zo zijn dichterskruid; Een geboorte doet zijn “lente” leven Een nieuwe plek in een aards paradijs Een nieuw begin voor hen die komen, Een nieuw huis, welke zich in tijd bewijst Als thuis voor nieuwe kinderdromen…

Spel O, was de oorlog schuldeloos als in een kinderdroom, dan zei ik ga nou liggen jij was dood. Maar oorlog is: de zon sluit zich met luchten af huizen worden wentelbaar, een bevel: mis niemand. 5.…

vroeger klaar en verdringt de sint kersttafels, mooi gedekt in winkels ik ben benieuwd… wat hij dáár van vindt zijn verjaardag moet nog komen toch staat de Kerstman ook al klaar dus, kinderen die nog immer dromen van 5 december, elk jaar raken verward en weten niet dat onze Sint en Piet voor velen zijn verdwenen toch blijft die mooie kinderdroom…

het werd zo doods en eenzaam droef triest leeg dat zelfs de tijd bleef staan een schrik breidde zich uit ’t was wonderbaar hoe doodsangst zich vereende met wat kinderdromen tot steden heel onwerkelijk stil en bossen kreunden zwarte bomen de mensen staarden uit hun monden ’t zinloze van taal emotieloos en niets was nog te voelen ’t leken…

Ze lag er wat vuilig Tussen schemer en dageraad Beland op de koude straat Verloren op de grond Toen de hand, rimpelig van oud In de koele ochtendlucht Steunend, met een zucht Het lappenpopje vond Ogenschijnlijke vodden Ooit een kind toebehoord De kinderdroom wreed verstoord Door regen en zon verweerd Hij ontfermde zich ontroerd…

Kinderdroom koesterend vermoord zij zacht de droom van haar kindertijd; ‘Liefde is projectie’ luisterend draai ik mij toekomstwissend nóg eens om. Maar jij likt bord met vinger schoon, glimlacht leeg en mijmert elders, echt vandaag maar eens dat stuk afschrijven…

springt Lev uit een hartenknoop Rennend door het lila-paarse knopen-veld Gideon slaapt in het groene knopen-gras Een goudgele zon schittert gaaf op zijn jongensjas Uit grote en kleine knopen dansen Aliza En Aviva in eeuwige lentedagen Met opgetrokken knieën zitten Noam en Chaya Mijmerend onder de Ilan-knopen-boom Duizend-en-een dode kinderdromen…

Of was dat alles maar een kinderdroom? Wreef jij mijn koude vingers met je warme handen ? Was ik een jong, onzeker, zwart geboren kind? Waarom is mijn verleden en jouw toekomst blind? En voel ik straks bij thuiskomst weer jouw tranen branden.…

Sinterklaas bestaat niet en ik stop met geloven, ben er zelfs een beetje van ondersteboven, weg illusie, weg kinderdromen, van mij mag met spoed de kerstman wel komen, of is die ook al door iedereen in de maling genomen en klopt er van die man evenmin iets? Is de slee, de rendieren, de ijspool allemaal niet waar?…

even eten drinken schone luier slapen huilen een traantje even gapen lief verzorgd in het warme nest nog geen idee van wat er rest en steeds die vriendelijke blije lach de ontvanger denkt dat het hem mag en zwelgt en groeit in tederheid het kind nog geen besef van tijd en eeuwigheid dan jaagt en blust het ruwe leven de onbevangen kinderdroom…