Alle inzendingen over kinderen OR lachen OR wenen

De wens vervuld een dag voor Kerst normaal cadeautjes onder de boom. Een wens vervuld doordat een kind de dag ervoor geboren is gewoon. Een wens vervuld voor papa en mama die trots zijn op dit wonder. Een wens voor opa en oma want het blijft toch heel bijzonder.…

een beetje lachen is niet eenvoudig een beetje wenen ook niet een beetje leven of een beetje dood een beetje blij een beetje vrij de beetjes zitten vanbinnen aan de buitenkant zijn ze moeilijk te verzinnen…

onbeschreven blad onbeschrijflijk kind in de moeder in de man eerlijk gezegd, zijt stille nu, mijn kind ongeletterd heb jij mij onnozel verpletterd ooit was ik deez' kleine mens nooit groot geworden is nu mijn wens toch wil ik mooi gaan…

Tijdens het voetbal daar een plein bezetten als een oranje, kolderieke kliek met infantiel gedrag ‘en plein public’, dat wil men ons in Wenen gaan beletten. Géén Hollands stukje Wenen, aangezien ze daar het standpunt hebben: Wien bleibt Wien.…

Vanavond ga ik weer naar het toneel. Als liefhebber ben ik in staat om uren geconcentreerd naar de acteurs te turen. Het is een zeer opwindend tafereel. Zo kom ik keer op keer aan m'n gerief tegen het lage btw-tarief. --------------------------------------------- Het gerechtshof in Amsterdam heeft bepaald dat peepshows toneelvoorstellingen…

Wat geeft nu het leven zin? En waar ben je het beste in Een ieder wil zich manifesteren Eigenlijk moet je alles uitproberen Alles is een ruim begrip En comadrinken is vet hip Als je het overleeft een goede test Is de beest uithangen, 'n manifest? Ik blaf en iedereen is bang voor mij Ik ben er als de kippen bij Ik tok en kukel en ik kraai…

De ‘influencers’, oftewel BN’ers met zoveel duizend volgers op het web, doen niet meer mee: “De voorzorgen zijn nep!”, roepen klimaat- en pandemie-ontkenners. Ach beste luisteraars, denk nu ‘ns na: Komt influencer van influenza?…

Hij was niet goed genoeg voor het echte werk, dus nu speelt hij enthousiast in de kerk. Met skinny jeans, lang haar en semi-akoestisch gitaar.…

Starend in flauw flakkerend kaarslicht met een hoofd vol brandende dromen en vurige wens dat ze uit zullen komen verzink ik verder in mijn eigen zicht Starend in het blauw met een lach droom ik je diepdonkere vonken vochtig, gelukkig, passievol, dronken zoals ik vroeger de liefde ooit zag Starend in resten gedoofd verleden wetend dat…

Laten we nu lachen lachen lachen lachen in zijn gezicht dat daar dagen dagen doet in den dag, laten we tranen wenen wenen wenen wenen, hij weent ook over ons henen in zijn sneeuwglinsterdag.…

Als je uitkijkt naar wat er morgen gaat gebeuren en niet stil kan staan bij deze nacht dan is de maan zonder sterren zonder lach maar met verdriet omdat hij ziet dat dit niet klopt. Daarom denk ik laat een ster vallen dan doe ik een wens voor en om jou.…

Ik wens je Een jaar zonder tegenslag Elke dag vrolijkheid Laat dromen uitkomen en nieuwe ontstaan Laat geen dag zonder lach voorbijgaan Ik wens je Een jaar vol van geluk Van liefde, passie en hartstocht Leef voluit, proost op je kansen Leef en geniet, zing en ga dansen En het wordt Een jaar als een spetterend feest Een jaar alsof…

'Krèg nâh de kankâh' rieptie niet te wènag Toch hep ik steids wat met die gas gehad Maah ja, ik ben getauge in die stad Ik von ze grofhèd in de bek juìs gènag Ech pènlijk dat de scheppâh vamme held Nâh zelluf doâh die ziekte is geveld…

Freud laat me lachen, inzien en wenen... hij liet mij hernieuwd, verborgen leven zien, waardoor mijn oorspronkelijke krachten niet meer verdwenen. Dank je wel, Peter…

Een kind, dat geen kind kan zijn, met nu al zoveel pijn. In ziin jonge leven al verdriet: dat mag toch niet. Spelen en lachen dat hoort bij een kind. Geen zorgen wat er zal komen voor de dag van morgen. Een kind moet kunnen dromen over leuke dingen, die nog komen.…

nu ik de leeftijd heb bereikt, waarin je eigen keuzes maakt -de man in je leven die je hart raakt- weet ik dat de strijd van het leven is begonnen en wens ik dat ik weer een kind zou mogen zijn!…

Op het moment dat ik jou zag won je gelijk mijn hart en intens is de wens in mij om ook altijd nog al is het diep van binnen dat onbevangen kind te mogen en te blijven zijn laat me dagelijks mijn fluister zo beginnen…

Ook wil ik graag wat humor wensen, Dat er meer gelachen wordt op straat En minder nare krantenkoppen, Geen ouder die zijn kind nog slaat. Natuurlijk wens ik ook gezondheid, Met meer rust en minder stress. Dat de eenzaamheid zal verdwijnen En de voedselbanken op de fles Of ik wens gewoon wat regels.…

Jij zei: “Onze kinderen, hun diep verdriet, hun blije lach, zijn in mijn hart gevangen tijd.” Ik zei: “Vergis je niet. Ze groeien van ons weg. Ze scheuren je hart en laten een spoor achter zich dat voor onze oude ogen al spoedig vervaagt. Verdwaald in de tijd strompelen we voort.”…

Doe geen suiker Bij de honing, Ze is zo Al zoet genoeg - Wat nijvere bijen In alle eenvoud maakten Moet door de mens niet Nog eens dunnetjes worden overgedaan, Wat de bijen maakten Is immers zoet genoeg Is immers goed genoeg…

Ik lach, reik hem mijn hand, maar hij heeft me afgedankt, op de stoep sta ik, groot vuil, ik lach, het huis weet dat ik huil.…

Vroeger mijn kind Klein was je toen Voel je ergens nog mijn hart Jouw huil klonk als hemelvuur En mijn hersenen schroeiden Nu een leven lang blussen Want jij was mijn kind Jouw lach bracht lach Deed droefgeestig leven vergeten Nooit iets verweten Je was en bent onvergetelijk Jij gaf.…

velen om je heen en zoals altijd na de lach .... ik ween…

Mijn dichtwerk verandert sterk lange zinnen waren nooit mijn merk maar ze zijn nu nog korter als een schip dat plots een bootje wordt als van haver tot gort, als de wens langer te leven is de wens nu een leven zo kort als een kind de wereld bekijken.…

Ben jij de gedachte die mij vraagt wat ik mezelf wens ? Ben jij het geluk dat ik ontdek met mijn schaduw ? Ben jij het wachten dat alles aangenaam maakt ? Of verlies ik wat ik niet meer kan geloven als elk kruis op een vraagteken lijkt dat jij weer betovert met een lach die ik eindeloos beminnen kan ?…

waar de omhelzing van angstige dromen als diepgrijze nevel mij zacht omhelst zal deze wereld in jouw lach ontwaken breekt de beklemming geslotenheid Vraag ik de zon jouw zachtheid te raken zonder jou dooft een ster verliest zij haar wens…

Dalen waar ik nu aan wen, het plateau doet me zweven. Geef niets om spullen, om tijd, mijn ogen zijn nat als ik lach. Nergens voel ik innerlijke strijd, als ik toekomst weer dromen mag.…

Een kind van je kind Vraag eens of hoe ik dat vind Zoiets moet overweldigend zijn Ondanks al mijn zorgen en pijn Dat verdwijnt als sneeuw voor de zon Nooit gedacht dat zoiets kon Nu het nog niet tastbaar is En straks weet wat ik mis Een kind met ook mijn genen Een kind waarom ik nu al kan wenen Vreugdetranen om dit grote geschenk Zo puur…

ik ween mijn tranen aan de binnenkant enkel ik zie ze nog huilen traag volgen ze mijn wangen (aan de binnenkant) en ik lach mijn tanden bloot ik wil wel verder gaan en ik heb je losgelaten al blijft gemis en verlangen leven in mijn verdriet ik huil niet meer om jou (toch niet alleen om jou) ik huil om het gevoel dat onbereikbaar lijkt…

zoektocht naar dromen het snikken gehoord de nacht breekt haar stilte tranen gesmoord de wens naar een lach huilt in haar pijn verdriet sluimert zacht voor wat niet kan zijn een leven vol liefde troost in een woord nachten vol dromen het zoeken voorbij…