Alle inzendingen over kinderstemmen

Kinderstemmen, ze zijn op vakantie gegaan.. duizend kilometer, ver bij mij vandaan. Kinderstemmen komen nog enkel via sms binnen.. een tranenspel dreigt te beginnen. Kinderstemmen sturen, ik mis jou en wil bij jou zijn.. deze woorden doen zo'n pijn. En al wat ik dan sturen wou is over de leegte, de stilte nou.…

op een muisdag de kater verjagen luilekker op de bank luisteren naar een mengelmoes van kinderstemmen en Jimmy’s blues…

Het huis waar het altijd stil moest zijn galmde van de kinderstemmen.…

Jong als kinderstemmen reeds met de tongval van de ouderdom te kunnen zeggen: zie achter mij hoeveel ik al tot stof geleefd heb en hoeveel as zich ophoopt in mijn ogen en hoeveel stof en as mijn hand daarvan bevatten kan en samenbalt tot niets.…

Stormwind uitgeraasd schelpentapijt gewaaid een vlieger danst in de lucht kinderstemmen galmen verrukt hun stemt reikt boven de wind zonlicht speelt met de golven zoals jouw zijn in mijn hart…

Sneeuw valt uit een loodgrijze hemel vlokken knisperen bedekken wat is geweest joelende kinderstemmen overstemmen pijn verbergen een zoet verlangen voetsporen op een maagdelijk tapijt trekken een nieuw begin…

Kinderstemmen door smog gesmoord. 't ochtendgloren gisteren vermoord. De stad komt op gang. Maar er is geen haan die er nog kraaien kan.…

Stilte draagt ver vandaag ze slurpt de snelweg op omhult de hamerslagen in straten vindt traagheid haar bedding terug, kinderstemmen kaatsen en sleutels vragen aandacht als komma, treingeraas uit de verte als punt…

Het was een mooie dag vandaag, met licht en bloemen, met kinderstemmen zonder haast, maar luid en blij. Dat zijn zo van die dingen die je niet echt kan benoemen maar daarvan en daardoor toch leven wij? Wat zou het goed zijn als dit meer zou kunnen, maar dan moeten wij de wereld beter runnen.…

En in de koele voorjaarslucht, klinkt zacht een gerucht, van kinderstemmen vrolijk, vrij, ’t geluk, ’t is zo dichtbij.…

Gevangen tussen muren van steen vond ik kinderstemmen. Achttien lentes lang. En de kersenboom stond in bloei. Haar geur was voor die engelen. Maar hun echo's als juwelen, die schonken ze aan mij. Ik bouwde mijn dromen van fonkelstenen, mijn enige bezit. En danste onder de witte boom met engelen als ik.…

(De wind kamt de heg liefdevol in model, kinderstemmen klinken alsof ze verpakt zijn in watten van zonlicht en ver weg.) Niemand kon hem meer iets doen: hij had alles zelf als vernield. ----------------------------------------- uit: 'Alle kinderen zijn van glas', 2001.…

Je was in een speeltuin een speeltuin met een echoput Je kende... noch betekenis noch ervan het nut Je zag... de kinderbenen hangen over de rand Bij brand kon je water eruit putten De emmers gingen dan van hand naar hand om het vuur te blussen maar ondertussen gingen m'n ogen naar die kinderbenen Ik hoefde…

En rijdend op het paard van pijn draai ik mij nog éénmaal om naar de gouden zomers van weleer vol kinderstemmen en felgroen gras. Daar..waar ik voor even meende, voor altijd onsterfelijk te zijn.…

een vroege zon boven het glooiend duin de zee zo onvoorstelbaar ruim een handdoek op het zand nog maagdelijk het strand wat kinderstemmen dwalen in grijsgroen geluid jouw hand die me raakt van twee weer samen maakt wil melker 03/08/2011 www.wilmelkerrafels.deds.nl…

een schrille klank in de fabriek verliest de wereld vreemde vogels kinderstemmen - na schooltijd bij de poort worden één kreet heerlijke vlaamse in die kroeg aan de singel zo intens plat - van pyreneeën naar weerribben en wieden aasgieren en zwaluwen de buurman op vier volgt in outfit en geest de buurman op zes…

onder een lantaarn een aansteker aansteken en opgaan in licht tien keer rondlopen langs de utrechtse veer haar hart staat open de paarse vogel heeft haar paarse tasje even vergeten dieprood mijn gezicht frambozen van de buurvrouw hangen voor mijn neus de kinderstemmen na schooltijd in het hofje worden één stem…

Donkere sneeuwwitte straten Opweg naar een gezellig samenzijn We waren de laatste van het gezelschap Vrolijke kinderstemmen en schaterlach Gedekte tafels,voor elk wat wils Even bekroop mij een gevoel van...eigen Zonder mij waren deze mensen hier niet Geen zonen en dochters Zeven kleindochters en één kleinzoon Ondanks mijn verdriet Ben ik een…

onkruid woekert op verlaten pleinen er zijn kinderschoenen nodig hinkelen en touwtjes springen spelen en zingen schrijven, tekenen taal en rekenen kleuren op de tegels, geen groen zelfs het onkruid mist regels wat niet vergaat, kun je verlaat alsnog snoeiuh lekker boeiuh er zijn kinderstemmen nodig…

is vandaag als stilgevallen Geen grote aantallen auto's, geen motorlawaai alleen kinderstemmen die een glijbaan maken winters genoegen de zinnen verzet louter sneeuw dat wil kraken De wereld is vandaag bedekt met vrede Oorlog, strijd en ruzie een dag lang ver van m'n bed.…

Oud zweet vermengt met kroepoek kinderstemmen vrolijke lach gestolen examens de vraag wat nu met I love U op haar arm in het groen gehuld telefoneert onophoudelijk een ander heeft 278 nummers in haar telefoon een accent ' waarbie men kieken geat' , vermengd met de emotieloze stem die iets roept over 'n te dure OV kaart…

voorbij de huizenrij blijf ik dralend staan in ieder ervan had ik een bestaan herinneringen verschimmen tot allerlei vrees voor heldere kinderstemmen die mijn ziel beroeren en naar de avond voeren tonen die in schemer zwemmen een ommegang van gezang met slepende tred bij iedere doorgang gevangen in het drijfnet huizenrij mijn kruisgang…

Ik hoor de morgen in het kraken van het bed een kuch het sloffen van pantoffels op de overloop de koffie borrelt van heel ver met tussenpozen mijn bewustzijn binnen terwijl het verkeer buiten de stilte breekt geroezemoes van kinderstemmen het miauwen van twee hongerige poezen aan de achterdeur en het zachte roepen onderaan…

Zijn haast hangt - afgedaan - tesamen met lang verstorven kinderstemmen tussen de huizen die, vermoeid van het lange staan, zijn gang langs de opengesperde monden van de portieken gadeslaan tot hij het zijne vindt. Met een sleutel duwt hij traag de huig opzij en verdwijnt in het keelgat van zijn woning.…

Nu ik wandel in de mist is er opeens de klank van kinderstemmen, traag, ver weg, maar wel vertrouwd. Ik droom er een eenhoorn bij die stil z’n weg zoekt langs de natte stammen, als een dag die verglijdt. Ik verwacht het heil dat mij zal overkomen; ik vervloek de ruis die wegneemt wat ik had gehoopt.…

ik frommel je in gedachten terug hoor sneeuwvlokken nog hikken en proesten, net boven het gras en hoe het landschap kinderstemmen ving, hoog in het ontmoeten van vogels jouw kerstboom die het licht bewoog naar een witte zielloze kamer weet je nog rode ridders en kastelen, alle piraten op het dek het getikketak van tweeëntwintig…

Zo laat laakt de zon het droom verwelken kinderstemmen, voldoende geroezemoes en groentesoep gesmokkeld met twijfel het schip gevoelens vaart nu het innerlijk kind langs de herfstbomen naar novemberhaven waar tussen roeiboten, een vreemde visarend groene ogen in droom bewonderd falen in het zadel van de cowboy in de wind onder wolken, zon…

de klank van kinderstemmen, zachte vogelgeluiden van zwaluwen en grutto’s, de jonge eenden die schuw langs de rietkraag zwemmen. Je bent zo dichtbij als ik naar binnenga, maar spoorloos wanneer ik in de kilte van de kamer sta.…

Daar ligt de markt met z'n stofjes, hoor je kinderstemmen in de Hout, ontdek je het knusse van de hofjes en de kalmte van Elswout. Ik zie de trots van de Bavo en over het Spaarne - jawel - gaat een ontspannen kano op weg naar de Mooie Nel. Bij alles wat ik zie in Haarlem en bij alles wat ik hier voel herken ik een beetje van jou.…

daar lopen ze weer de honderden driekoningen met hun zakjes van Delhaize en af en toe van de GB hun scheefgezakte kroontjes boven verheugde koontjes rood van het winters temperament er wordt wat aangebeld vandaag, een luie zondag dag te laat, vergeet het maar met kleine oogjes aan de deur zal er geluisterd worden naar zoetgevooisde kinderstemmen…